ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราเป็นคนที่ค่อนข้างพูดมากเวลาอยู่กับเพื่อนกับแฟนกับครอบครัวหรือคนสนิทนะคะ แต่ตรงกันข้าม เวลาอยู่กับคนไม่ที่ไม่ค่อยสนิทหรือเพิ่งรู้จัก เราจะรู้สึกประหม่า ไม่เป็นตัวของตัวเองทันทีเลยค่ะ เริ่มทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง ควรพูดดีหรือไม่พูดดี เลยเลือกที่จะเงียบมากกว่าค่ะ จนวันนี้เรากับแฟนไปกินกาแฟกับรุ่นพี่ของแฟนกันมาค่ะ ซึ่งแฟนเราเขาก็เป็นคนพูดเก่งนะคะ ก็นั่งคุยเฮฮากันไป เราก็มีขำบ้าง หัวเราะบ้างเหมือนปกติทุกวันค่ะ แต่ก็ไม่ได้ชวนใครคุยเหมือนเดิม แต่ถ้ามีคนมาคุยด้วยเราก็คุยนะคะ แต่อาจจะแบบถามคำตอบคำบ้าง เหมือนสมองเราจะประมวลผลไม่ค่อยทันค่ะ แบบมันต้องคิดก่อนทุกครั้งที่จะพูดอะไรออกไปว่ามันเหมาะสมหรือเปล่าทุกครั้งเลยค่ะ เลยตบมุกอะไรกับเขาไม่ค่อยทัน แต่กับเพื่อนนี่เป็นคนเริ่มตลอดเลยนะคะ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร จนพี่เขาบอกเราว่า 'เราต้องพูดมากขึ้นแล้วนะ' คือเราก็ไม่ได้อยากเป็นคนเงียบๆเลยนะคะ เราอยากเป็นคนที่พูดเก่งมากกว่านี้ สามารถคุยได้กับทุกคน มันจะได้เข้าสังคมได้ง่าย แต่ก็อย่างที่เล่าไปด้านบนเลยค่ะ ทุกคนคิดว่าการที่เราเป็นแบบนี้มันเป็นยังไงบ้างคะ รบกวนช่วยขอคำแนะนำด้วยค่า
คุณคิดยังไงกับคนที่ไม่ค่อยพูด?