ผู้รู้จริง!!....?
2563 พค.27
ผู้น้อยได้เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองมา 2-3 วัน
หรือนานกว่านั้นว่า จะช่วยงานธรรมอย่างไร
ในเมื่ออาณาจักรธรรม ไม่ขาดแคลนแรงกาย
เพราะมีคนช่วยงานเยอะมาก แต่ขาดแคลนทรัพย์กับผู้รู้จริง
จะต้องมีเงินสดเป็นล้าน ๆ พร้อมทั้งต้องรู้จริง อีกด้วย
ถ้าไม่รู้จริง ก็ไม่ต่างจาก “เตี้ยอุ้มค่อม” จะกะเตงถึงฝั่งได้หรือ?
ทรัพย์...ผู้น้อยได้กราบทูลขอเหลาหมู่ ขอลอตเตอรี่ รางวัลที่ 1
เมื่อวานนี้ ไปหาหลายร้าน ไปทั้งวันเลย ได้มาแค่ 2 ใบเท่านั้นเอง
แล้ว
ผู้รู้จริง...เป็นเช่นไรหนอ?
เมธีอริยะ กล่าวว่า ถ้าจิตใจคนเราจดจ่ออยู่กับสิ่งใด
เมื่อตายไปในขณะนั้น ก็จะไปอยู่กับสิ่งนั้นทันที
ณ ขณะนี้ ผู้น้อยรู้ว่า จิตใจ หรือ “เต๋า”ของผู้น้อย
อยู่ที่องค์ เหลาหมู่ เป็นครั้งแรกที่เป็นเช่นนี้ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องดีมาก ๆ
ใช่ครับ! เรื่องนี้ มิได้เกิดขึ้นอย่างบังเอิญ มันเกิดขึ้น
หลังจากที่ ผู้น้อยได้ทบทวนบัญญัติ 10 ประการ
ของอนุตรธรรมมารดา มาอย่างสด ๆ ร้อน ๆ จนเข้าถึง
ความรู้สึกลึก ๆ ของเหลาหมู่ ที่ทรงใช้เลือดและน้ำตา
เขียนจดหมายฯ ถึงพุทธบุตรทั้งหลาย ครั้งแล้วครั้งเล่า
ให้รีบเร่งตื่นจากความลุ่มหลง เพราะว่าภัยพิบัติมันประชิดติดตัวแล้ว
หลังจากที่ ทำความเข้าใจ “เต๋า”[道Dào]จนลึกซึ้งถึงแก่น
ว่า “เต๋า”ที่อยู่ในตัวคนเรานั้น ทำงานอย่างไร ซึ่งแตกต่างจาก
“เต๋า”บนท้องฟ้า,พื้นดิน,พืชและสัตว์ อย่างแน่นอน
ว่าที่จริง คำนี้ออกเสียง “
เต้า Dào” ไม่ใช่ออกเสียง “เต๋า”นะจ๊ะ
หลังจากที่ กลับไปทบทวน “คัมภีร์ 100 กตัญญู”อย่างละเอียด
หลังจากที่ ภาวนา กั่น เซี่ย เทียน เอิน ซือ เต๋อ พร้อมทั้ง
ส่วนขยายที่พรั่งพรูออกจากก้นบึ้งของหัวใจ 2 คืนติดต่อกัน
แต่ไม่ใช่ กั่น เซี่ยฯ แบบขอไปที่ แบบหยวน ๆ กันไป
หลังจากที่ ใช้อิทธิบาท 4 ครบสมบูรณ์เป๊ะ ทุกขั้นตอน
และหลังจากที่ บำเพ็ญสัจจบารมีอย่างจริงจังต่อเนื่อง
ตั้งแต่ โควิค-19เข้ามา ประมาณว่า น่าจะ 2 เดือนได้มั้ง
ถึงแม้ว่า ใคร ๆ จะเรียกว่า ตื่นแจ้ง หรือ ผู้รู้ ผู้ตื่น
ผู้เบิกบาน หรืออะไรก็ตาม แต่ผู้น้อยรู้ตัวเองดีว่า
ตัวผู้น้อย..เปลี่ยนไป!!
ไม่ลุ่มหลงเหมือนแต่ก่อนแล้ว ไม่สับสนเหมือนแต่ก่อนแล้ว
ไม่เร่าร้อนเหมือนแต่ก่อนแล้ว มีความสุขมากจริง ๆ
ใช่ครับ! นี่คือ ความสุขแท้แน่นอน
ไชโย!!....เรารู้แล้ว เรารู้แล้ว
ต้องขอบคุณ โควิด-19 ที่ทำให้ผู้น้อย
รีบกลับมาย้อนมองส่องตนจนแก้ไขตนเองได้
ผู้รู้จริง!!....?
2563 พค.27
ในเมื่ออาณาจักรธรรม ไม่ขาดแคลนแรงกาย
เพราะมีคนช่วยงานเยอะมาก แต่ขาดแคลนทรัพย์กับผู้รู้จริง
จะต้องมีเงินสดเป็นล้าน ๆ พร้อมทั้งต้องรู้จริง อีกด้วย
ถ้าไม่รู้จริง ก็ไม่ต่างจาก “เตี้ยอุ้มค่อม” จะกะเตงถึงฝั่งได้หรือ?
ทรัพย์...ผู้น้อยได้กราบทูลขอเหลาหมู่ ขอลอตเตอรี่ รางวัลที่ 1
เมื่อวานนี้ ไปหาหลายร้าน ไปทั้งวันเลย ได้มาแค่ 2 ใบเท่านั้นเอง
แล้ว ผู้รู้จริง...เป็นเช่นไรหนอ?
เมธีอริยะ กล่าวว่า ถ้าจิตใจคนเราจดจ่ออยู่กับสิ่งใด
เมื่อตายไปในขณะนั้น ก็จะไปอยู่กับสิ่งนั้นทันที
ณ ขณะนี้ ผู้น้อยรู้ว่า จิตใจ หรือ “เต๋า”ของผู้น้อย
อยู่ที่องค์ เหลาหมู่ เป็นครั้งแรกที่เป็นเช่นนี้ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องดีมาก ๆ
ใช่ครับ! เรื่องนี้ มิได้เกิดขึ้นอย่างบังเอิญ มันเกิดขึ้น
หลังจากที่ ผู้น้อยได้ทบทวนบัญญัติ 10 ประการ
ของอนุตรธรรมมารดา มาอย่างสด ๆ ร้อน ๆ จนเข้าถึง
ความรู้สึกลึก ๆ ของเหลาหมู่ ที่ทรงใช้เลือดและน้ำตา
เขียนจดหมายฯ ถึงพุทธบุตรทั้งหลาย ครั้งแล้วครั้งเล่า
ให้รีบเร่งตื่นจากความลุ่มหลง เพราะว่าภัยพิบัติมันประชิดติดตัวแล้ว
หลังจากที่ ทำความเข้าใจ “เต๋า”[道Dào]จนลึกซึ้งถึงแก่น
ว่า “เต๋า”ที่อยู่ในตัวคนเรานั้น ทำงานอย่างไร ซึ่งแตกต่างจาก
“เต๋า”บนท้องฟ้า,พื้นดิน,พืชและสัตว์ อย่างแน่นอน
ว่าที่จริง คำนี้ออกเสียง “เต้า Dào” ไม่ใช่ออกเสียง “เต๋า”นะจ๊ะ
หลังจากที่ กลับไปทบทวน “คัมภีร์ 100 กตัญญู”อย่างละเอียด
หลังจากที่ ภาวนา กั่น เซี่ย เทียน เอิน ซือ เต๋อ พร้อมทั้ง
ส่วนขยายที่พรั่งพรูออกจากก้นบึ้งของหัวใจ 2 คืนติดต่อกัน
แต่ไม่ใช่ กั่น เซี่ยฯ แบบขอไปที่ แบบหยวน ๆ กันไป
หลังจากที่ ใช้อิทธิบาท 4 ครบสมบูรณ์เป๊ะ ทุกขั้นตอน
และหลังจากที่ บำเพ็ญสัจจบารมีอย่างจริงจังต่อเนื่อง
ตั้งแต่ โควิค-19เข้ามา ประมาณว่า น่าจะ 2 เดือนได้มั้ง
ถึงแม้ว่า ใคร ๆ จะเรียกว่า ตื่นแจ้ง หรือ ผู้รู้ ผู้ตื่น
ผู้เบิกบาน หรืออะไรก็ตาม แต่ผู้น้อยรู้ตัวเองดีว่า
ตัวผู้น้อย..เปลี่ยนไป!!
ไม่ลุ่มหลงเหมือนแต่ก่อนแล้ว ไม่สับสนเหมือนแต่ก่อนแล้ว
ไม่เร่าร้อนเหมือนแต่ก่อนแล้ว มีความสุขมากจริง ๆ
ใช่ครับ! นี่คือ ความสุขแท้แน่นอน
ไชโย!!....เรารู้แล้ว เรารู้แล้ว
ต้องขอบคุณ โควิด-19 ที่ทำให้ผู้น้อย
รีบกลับมาย้อนมองส่องตนจนแก้ไขตนเองได้