ช่วงโควิค เอาละครเก่าๆมาดู
วันนี้ถึงคิวของ เลือดข้นคนจาง
ดูแล้วอึดอัดว่า แม่..ภัสสรณ์ และพ่อที่เป็นตำรวจ ไม่ได้ช่วยลูกชาย..น้องเต้ย เท่าไหร่เลย
รอเวลา...เท่านั้น และเห็นมีแต่ร้องไห้
มีแต่พูดคุยกันไปกันมา
ไม่เห็นลงมือทำอะไรสักอย่าง
แม่เอง...ปากบอกว่าอยากช่วย หรือพ่อเอง กลับคิดไปว่า ลูกชายทำผิด
กลับบอกให้ยอมรับสารภาพซะงั้น แถมว่าลูกชายว่าดื้อไม่ยอมทำตามอีก
....ซึ่งมันไม่ใช่วิถีทางของการแก้ปัญหาที่ถูกต้องเลย
มีแต่อี้คนเดียวที่พยายามทำทุกอย่างจริงๆที่ช่วยน้องชายตัวเอง และช่วยแม่ด้วย
เรื่องนี้โดยรวม ...สนุก ตื่นเต้นนะ แต่มีหลายฉากเหมือนกันที่หนืดๆๆๆ ช้ามากกว่าจะผ่านแต่ละซีน
ฉากที่ชอบที่สุดคือ ฉากนอนด้วยกันของพี่น้อง 4 คนในห้องนอน...ดูอบอุ่น น่ารักดี
ยิ่งตอนน้องร้องไห้ใส่ รักแร้อี้ จนอี้บอกว่า "พอแล้ว รักแร้กูเปียกหมดแล้ว"......ดูเป็นธรรมชาติดี
ถือเป็นละครที่ดีเรื่องหนึ่งค่ะ....
ขอบคุณนักแสดงทั้งหน้าเก่า หน้าใหม่ ....แสดงกันได้ดีทุกคนค่ะ
พ่อแม่ไม่ได้ช่วยเท่าไหร่เลย....เลือดข้นคนจาง
วันนี้ถึงคิวของ เลือดข้นคนจาง
ดูแล้วอึดอัดว่า แม่..ภัสสรณ์ และพ่อที่เป็นตำรวจ ไม่ได้ช่วยลูกชาย..น้องเต้ย เท่าไหร่เลย
รอเวลา...เท่านั้น และเห็นมีแต่ร้องไห้
มีแต่พูดคุยกันไปกันมา
ไม่เห็นลงมือทำอะไรสักอย่าง
แม่เอง...ปากบอกว่าอยากช่วย หรือพ่อเอง กลับคิดไปว่า ลูกชายทำผิด
กลับบอกให้ยอมรับสารภาพซะงั้น แถมว่าลูกชายว่าดื้อไม่ยอมทำตามอีก
....ซึ่งมันไม่ใช่วิถีทางของการแก้ปัญหาที่ถูกต้องเลย
มีแต่อี้คนเดียวที่พยายามทำทุกอย่างจริงๆที่ช่วยน้องชายตัวเอง และช่วยแม่ด้วย
เรื่องนี้โดยรวม ...สนุก ตื่นเต้นนะ แต่มีหลายฉากเหมือนกันที่หนืดๆๆๆ ช้ามากกว่าจะผ่านแต่ละซีน
ฉากที่ชอบที่สุดคือ ฉากนอนด้วยกันของพี่น้อง 4 คนในห้องนอน...ดูอบอุ่น น่ารักดี
ยิ่งตอนน้องร้องไห้ใส่ รักแร้อี้ จนอี้บอกว่า "พอแล้ว รักแร้กูเปียกหมดแล้ว"......ดูเป็นธรรมชาติดี
ถือเป็นละครที่ดีเรื่องหนึ่งค่ะ....
ขอบคุณนักแสดงทั้งหน้าเก่า หน้าใหม่ ....แสดงกันได้ดีทุกคนค่ะ