เราเป็นคนขี้หึงค่ะ แต่ก็หึงแบบมีเหตุผล ไม่ได้หึงตลอดเวลา แต่เวลาหึงจะไม่โวยวาย เก็บไว้คนเดียว แล้วก็น้อยใจคนเดียว โดยที่แฟนไม่เคยจะรู้เลยว่าเราน้อยใจเขา คือเรากะแฟนคบกันมาปีนี้ก้9ปีละค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันก็คบแบบหลบๆซ่อนๆ เราอึดอัดมาก แต่ก็พยายามอดทนมาตลอด หวังว่านานไปอะไรก็จะดีขึ้นมาเอง เขาพาเราไปรู้จักเพื่อนๆเขาตลอดค่ะ แต่ไม่เคยพาไปหาพ่อแม่เขา เพราะเขาเป็นลูกคนเดียว แม่เขาค่อนข้างหวงเขามาก แต่เราก็อดทนค่ะ คอยวนเวียนอยู่ในวงจรชีวิตเขาตลอด คอยช่วยงาน ช่วยเรียน ไม่เคยหนีเขาไปไหน เวลาเขามีปัญหาเราก็จะคอยอยู่ข้างๆเขาตลอด เขาทำวิจัยเราก็หยุดเรียนไปคอยอยู่ข้างๆเขา เขาส่งงานประกวด เราก็ช่วยเขาทำ เขาทำงานเราก็คอยไปช่วยงานเขา เขาเรียนจบเราก็ไปถ่านรูป เตรียมงานรับปริญญาให้เขา เราคิดว่าถ้าเราโตขึ้นได้ทำงาน ทุกอย่างก็จะดีขึ้น แต่ยิ่งเราพยายามเข้าใกล้เขามากเท่าไหร่ ก็เหมือจะห่างกันมากเท่านั้น ตอนนี้เราเรียนจบทำงาน เราก็เลือกกลับมาทำงานใกล้บ้าน เผื่อเขากลับบ้านจะได้แวะมาหาเราบ้าง แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบที่คิดค่ะ เขากลับบ้านน้อยลง จากทุกอาทิตย์ เป็น2อาทิตย์ครั้ง และตอนนี้คือเดือนละครั้ง ไม่ก็2เดือนครั้ง แวะหาเราก็รีบ พอเขากลับไปบ้านก็จะไม่ออกมาหาเราอีกเลย อยู่แต่บ้าน ทั้งๆที่ก็นัดว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน แต่เขาก็ผิดนัดตลอด เราพยายามอดทน ไม่งี่เง่า แต่เราก็ทนไม่ได้ เขาเป็นคนที่ติดเพื่อนมาก ไม่ว่าจะเหนื่อยรึไม่ว่างยังไง แต่ถ้าเพื่อนชวนไปไหน เขาก้จะขับรถไปให้เพื่อนตลอด แต่กับเรา เขามีเหตุผลมาบอกเราสารพัด เหนื่อยบ้าง ไม่ว่างบ้าง จนล่าสุด เขาบอกกะเราว่าจะพาไปหาครอบครัวเขา เราก็ลงตารางงานให้ตรงกับวันหยุดเขา แต่พอใกล้ถึงวันก็มีงานเข้าเขาตลอด เราก็แอบน้อยใจนะ เราก็อยากเข้าใจงานเขา แต่เขาก็ผิดนัดกับเราตลอดเลย จนเมื่อวาน เรานัดกับเขาว่าช่วงกลางเดือนจะไปหาพ่อแม่เขา เราลงวันหยุดไว้วันเสาร์ ทั้งๆที่จริงๆหัวหน้าเราห้ามหยุดวันเสาร์ เราก็อุตส่าห์ขอหัวหน้า แต่เขากลับบอกกับเราว่า ไม่แน่ใจว่าจะว่างป่าว พอเราลงวันให้เขา เขาก็ไม่ว่างตลอด พอเราไม่ว่าเขาก็มารบเร้าเราว่าทำไมไม่ยอมไปหาพ่อแม่เขา เราเบื่อมาก เหนื่อยมาก เรารู้สึกว่าเขาทำไมเอาแต่ใจ จนเมื่อหัวค่ำ เขาพูดกับเราว่าเสาร์นี้จะกลับบ้าน วันศุกร์จะพาพี่ที่ทำงานมาด้วย มาค้างกันที่โรงแรม เช้าวันเสาร์เขาจะพาเพื่อนเขาไปเที่ยวก่อน แล้วก็ไปค้างคืนที่บ้านเขา วันอาทิตย์ค่อยกลับต่างจังหวัดไปทำงาน เขาถามเราว่าว่างมั้ย ทั้งๆที่เขาก้รู้ว่าเราลงวันหยุดวันไหน เขาจะถามเราเพื่ออะไร และยังจะให้เราทำขนมไว้ให้เพื่อนๆเขา ทั้งๆที่เราก็เลิกงานดึก ที่สำคัญคือเพื่อนเขาเป็นผู้หญิง แต่เขากลับจะพาไปนอนที่บ้านไปหาพ่อแม่เขา กะเราที่เป็นแฟน เค้าบอกไม่ว่างตลอดไม่เคยไปเจอพ่อแม่เขาเลย เขาเพิ่งรู้จักกันไม่ถึง2ปี เราคบกับเขามา9ปี เราเสียใจมาก ทำไมเขาไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเราเลย เขาคอยบงการชีวิตเราตลอด ต้องอย่างนี้อย่างนั้น เราคุยกันว่าอีก2ปีจะแต่งงานกัน แต่เขาก็ไม่เห็นจะเก็บเงิน จะซื้อบ้าน เราส่งบ้านให้เขาดูเขาก็ไม่ค่อยใส่ใจ ตอนนี้เราเริ่มไม่ไหวแล้วจริงๆ มันเหมือนอัดอั้นมาก อัดอั้นมานาน เราควรหยุด ดีรึป่าว จริงๆเขาก็คงจะรักเราแหระมั้ง แต่แฟนก็ควรจะสำคัญกว่าเพื่อนรึป่าว มีอีกหลายเรื่องแต่เราก็ไม่เคยพูดกับเขา เรารับปริญญาเขาก็ไม่มา เขาบอกไม่ว่าง คบรอบวันสำคัญต่างๆ เขาก็ไม่เคยทำอะไรให้เลย มีแค่เราทำฝ่ายเดียว เรารักเขามาก ไม่อยากเลิก แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่ไหวจริงๆ เรารู้สึกมึนไปหมด มันชาๆ เราควรเลิกกับเค้ามั้ย ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไง จะคบต่อมั้ย
แฟนสนิทกับเพื่อนผู้หญิง