หลังจากผ่านไปแล้ว11ตอนอึดอัดใจทนไม่ไหวให้ถึงตอนจบค่ะ5555555555
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รอมาเกือบ2ปีได้เคยได้ตั้งกระทู้รีวิวไว้ด้วย
(รีวิว+สปอย) เพิ่งได้อ่าน"อกเกือบหักแอบรักคุณสามี"
พูดเลยว่าคุ้มค่ากับการรอจริงๆค่ะ
คำเตือน: กระทู้นี้อวยจนให้เอียนกันไปข้าง
เรื่องประทับใจเยอะมากๆแต่ก็มีเรื่องที่อยากติเพื่อก่อหวังว่าจะนำไปพิจารณาในเรื่องต่อๆไปของค่ายค่ะขอแยกเป็นข้อๆเลยละกันค่ะ
1.การแคส อันนี้ขอยกมาชมใหม่อีกรอบแต่ว่าครั้งนี้ไม่ได้หมายถึงแค่พี่เธียรกับน้องเมยค่ะรวมถึงทุกตัวละครในเรื่องเลยประทับใจมากๆยิ่งคุณนายศจียิ่งสุดยอดมากๆออกมาทีไรก็ฮาตลอด55555 อีกตัวที่คิดว่าถ้ามาแล้วต้องหมั่นไส้มากแน่ๆคือข้าวฟ่างแต่พอปรับให้มีบทบาทมากขึ้น+การแสดงของแพรอีกคือออกมาแต่ละทีฮามากจริงๆ555 ประทับใจมากที่ปรับบทให้กลายเป็นตัวละครสร้างสีสันเพราะในนิยายน่าหมั่นไส้นางมากแล้วเคมีแพรกับหมอเจี๊ยบเข้ากันมากๆเลยค่ะ น่ารัก เป็นคู่รองที่เชียร์เลยแต่ก็มีพี่เชษฐ์ที่รู้สึกว่ามะตูมบางซีนยังดูไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่นักแต่โดยรวมแล้วคือดีมากส่วนคู่พระนางแทบไม่ต้องกล่าวถึงแล้วก็ได้เพราะมันดีมากกกกกกกกอวยแล้วอวยอีก555555
2.คอสตูมกับเมคอัพ คือประทับใจมากกกกกกกจขกท.คุยเรื่องการแต่งตัวของตัวละครในเรื่องกับคุณแม่คือคุณแม่ยังชมว่าดูธรรมชาติเหมือนดูซีรีส์เกาหลีเลยชุดดูเข้าถึงง่ายดูเรียลดูเป็นแบบแนวที่คนใส่กันในชีวิตประจำวันจริงๆค่ะ ชอบมากๆ ยิ่งเมคอัพน้องเมยคือดีมากๆเพราะปกติมิวเป็นคนหน้าตาน่ารักอยู่แล้วเป็นคนที่แต่งน้อยสวยกว่าค่ะ พอเรื่องนี้เลยดูธรรมชาติมากจริงๆ ยิ่งลุคหน้าม้าด้วยยิ่งน่ารักส่วนพี่เธียรนั้นหล่อมากอีกเช่นกันค่ะ
3.การตัดต่อมีหลายฉากที่ดูแล้วงงๆโดดไปโดดมาไม่ค่อยสมูทเท่าไหร่นักแถมบางครั้งก็รู้สึกมันเร็วมากดูไม่ทัน55555555 แบบกำลังเอ๊ะฉากนี้ข้ามไปฉากอื่นเร็วมากประมาณนี้ค่ะ
4.เพลง ด้านเพลงประกอบน่ารักมากค่ะเนื้อหาเพลงแทนความในใจทั้งสองคนได้ดีเลยค่ะ
5.การแสดง แน่นอนว่าดีมากๆๆค่ะ แต่บางครั้งก็ดูฝืนนิดนึงสำหรับมิวซึ่งในความรู้สึกมีแค่2-3ฉากค่ะ เป็นช่วงแรกๆที่ยังอยู่กรุงเทพ ตอนทวายคือน่ารักมากกก ไม่รู้จะหาคำไหนมาชมเลยนอกจากน่ารัก55555 ส่วนของหมากนี่คิดว่าบทค่อนข้างตรงกับหมากในหลายๆอย่างบวกกับเป็นคนที่เล่นแล้วทำให้คนเชื่อได้ว่าตัวละครตัวนี้มีอยู่จริงซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะเรื่องนี้ คือชอบการแสดงหมากนะคะแต่ไม่ได้ตามทุกเรื่องคือเป็นคนเรื่องมากจะดูแค่เรื่องที่ถูกจริตและชอบพระนาง55555 ละครของหมากที่ดูจนจบล่าสุดคือคลื่นชีวิตค่ะ รากนคราดูแค่ไม่กี่ตอน คิดมาเสมอว่าคลื่นชีวิตเป็นเรื่องที่มาสเตอร์พีซของหมากแล้วค่ะ คุณแม่ก็พูดบ่อยๆว่าชอบเวลาหมากเล่นฉากโกรธเพราะว่าเวลาโกรธหมากจะกัดกรามค่ะแบบเล่นละเอียดมากดูโกรธจริงๆค่อนข้างชอบหมากเวลาเล่นบทแนวพระเอกร้ายๆมากค่ะกร้าวใจ555 แต่พอมาพี่เธียรคือยกเป็นอีกเรื่องที่จะทำให้ย้อนดูบ่อยๆเลยค่ะ
6.ตัวละครสมทบ ในส่วนนี้อยากขอชมทุกๆท่านในเรื่องเลยค่ะยิ่งแก๊ง4จตุรเทพยิ่งชอบออกมาแต่ละทีคือฮามากๆดูแล้วแอบอิจฉาพี่เธียรว่ามีเพื่อนดีจัง5555555
7.บทละครปรับบทไม่เยอะแต่ปรับแล้วปัง นี่คือสิ่งที่คิดเลยค่ะ ยกตัวอย่างเช่น
- การเพิ่มฉากจูบแรกของทั้งคู่ที่จูบต่อหน้าญาดาฉากนี้แสดงให้เห็นชัดๆเลยนะคะว่าพี่เธียรใจร้ายมากรู้ทั้งรู้ว่าน้องชอบก็จูบได้แบบไม่รู้สึกอะไรเป็นการเพิ่มความลึกของตัวละครดีค่ะว่าเป็นคนไม่สนใจความรู้สึกใครเลย(ตัดภาพไปตอน11ที่เอะอะก็จะจูบ แหม

)
- ฉากเดินตามเมยขอพี่เธียรตอนส่งไปเป็นสายบริษัทธาดา ฉากนี้เรารู้สึกว่าพี่เธียรเริ่มสนใจในตัวน้องแล้วค่ะไม่งั้นไม่ตามมาดูแลแน่ๆ
- ฉากประสบอุบัติเหตุจนรถเสียหลักเมยบาดเจ็บอันนี้เห็นชัดว่าห่วงมากๆชอบแล้วก็ยังสับสนว่ารักแบบไหนกันแน่
- ฉากวิ่งตามรถตู้หลังรู้ใจตัวเอง ซึ่งถ้าเป็นพี่เธียรในนิยายคือเราด่าไว้เยอะมากเพราะในนิยายเห็นแก่ตัวมากไม่สมควรได้ความรักจากเมยเอาซะเลยแต่พอเห็นในละครมีการเพิ่มฉากขึ้นมาก็เห็นมุมพี่เธียรมากขึ้นทำให้อยากจับพี่เธียรใส่พานให้เมยเลยค่ะต่างจากในนิยายที่อยากให้เมยหนีไปเรียนต่อไม่ต้องกลับมา55555
จริงๆมีเยอะกว่านี้ค่ะแต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกเดี๋ยวรอจบก่อนจะมาเพิ่มเติมค่ะ
ส่วนฉากที่ประทับใจ
มากๆคงไม่พ้นฉากน้องเมยบอกรักพี่เธียรกับฉากที่พี่เธียรวิ่งตามรถตู้ตามน้องเมยค่ะขอออกตัวก่อนเลยว่าปกติกับละครไทยไม่ค่อยร้องไห้เลยไม่รู้ทำไมไม่ใช่ว่าการแสดงไม่ดีแต่มันไม่ได้อินถึงขั้นทำให้ร้องไห้ได้ขนาดนั้นแต่ว่าep.10 ทำให้ร้องไห้ออกมาหนักมากค่ะขนาดดูรีรันก็ยังร้องไห้กับ2ฉากนี้
ขอพูดถึงฉากบอกรักก่อนละกันค่ะแบบการแสดงของมิวทัชใจมากๆดูแล้วอินตามจนเราอยากกอดปลอบเลยค่ะ มิวทำให้เมยดูตัวเล็กลงไปมากๆเพราะความรักของเมยไม่ใช่การครอบครองแต่เป็นการให้ ได้แอบมองคนที่รักมีความสุขในมุมเล็กๆของตัวเอง ซึ่งมิวเล่นออกมาดีมากๆจนอินตามมากเลยค่ะ ฟีลคนแอบรักมันกระทบหัวจายย
ในส่วนของนิยายตอนอ่านรอบแรกค่อนข้างจะงงๆค่ะเพราะแบบเอ๊ะ คุยกันปุ๊บ พี่เธียรสปาร์คเมยขึ้นมาเฉยๆงี้เลยหรอ แต่พอเป็นละครก็ทำให้เข้าใจในมุมมองพระเอกมากขึ้นว่าทำไมเขาตกหลุมรักเมยเข้าอย่างจัง เพราะก่อนหน้านี้อยู่ปากหลุมจะตกหลายรอบแล้วแต่พอเจอเมยบอกรักแบบจริงจังจังขนาดนี้เหมือนโดนผลักให้ตกไปให้ถึงก้นหลุมเลย5555 อินมากๆค่ะ
ส่วนฉากรถตู้พูดเลยว่าจริงๆฉากนี้ประทับใจเพราะเพลงช่วยเลยค่ะอินโทรของเพลงขึ้นมาน้ำตาจากฉากก่อนหน้านี้ยังไม่หยุดไหลก็ไหลพรากลงมาอีกเลยค่ะร้องด้วยความรู้สึกแบบฮือฉันต้องมูฟออนอ่ะ พอกันสักทีกับรักครั้งนี้โดยไม่รู้ว่ามีผชวิ่งตามมาอยู่ไรงี้ มิวร้องไห้ได้น่าสงสารมากเลยแบบอยากพาไปเมากอดคอร้องไห้กันว่าเราต้องมูฟออนนะแกร๊ แต่สักพักพอพี่เธียรตามมาให้กลับแคมป์แล้วอินโทรเพลงผ่านขึ้นคือก็เอ๊ะหล่อนสมหวังแน่ๆนี่ทิ้งชั้นกลางทางหรอ555555555 และใดๆคือฉากนี้หมากหล่อมากค่ะ555555
ส่วนอีพี11เมื่อวานคือเหนื่อยเเทนพี่เธียรรอน้องจีบจนหมดอารมณ์ไปแล้ว5555555555 นั่งขำเกือบตายแต่พอเขาได้กันแล้วก็คือฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนในที่สุด ในที่สุด ในที่สุ๊ดดดดดดดดด //ปาดน้ำตาเห็นลูกเป็นฝั่งเป็นฝาสำเร็จ
มาช่วยกันหวีดได้นะคะต้องรออีก4วันอดทนไม่ไหวแล้ววว
เรื่องที่อยากบอกมีอีกเยอะเลยค่ะไว้จะมาเพิ่มเติมนะคะ
ขอบคุณที่ทนอ่านความเวิ่นเว้อจนจบค่ะ
ผ่านไป11ตอนแล้ว อยากพูดความรู้สึกที่ได้ดูค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รอมาเกือบ2ปีได้เคยได้ตั้งกระทู้รีวิวไว้ด้วย (รีวิว+สปอย) เพิ่งได้อ่าน"อกเกือบหักแอบรักคุณสามี"
พูดเลยว่าคุ้มค่ากับการรอจริงๆค่ะ
คำเตือน: กระทู้นี้อวยจนให้เอียนกันไปข้าง
เรื่องประทับใจเยอะมากๆแต่ก็มีเรื่องที่อยากติเพื่อก่อหวังว่าจะนำไปพิจารณาในเรื่องต่อๆไปของค่ายค่ะขอแยกเป็นข้อๆเลยละกันค่ะ
1.การแคส อันนี้ขอยกมาชมใหม่อีกรอบแต่ว่าครั้งนี้ไม่ได้หมายถึงแค่พี่เธียรกับน้องเมยค่ะรวมถึงทุกตัวละครในเรื่องเลยประทับใจมากๆยิ่งคุณนายศจียิ่งสุดยอดมากๆออกมาทีไรก็ฮาตลอด55555 อีกตัวที่คิดว่าถ้ามาแล้วต้องหมั่นไส้มากแน่ๆคือข้าวฟ่างแต่พอปรับให้มีบทบาทมากขึ้น+การแสดงของแพรอีกคือออกมาแต่ละทีฮามากจริงๆ555 ประทับใจมากที่ปรับบทให้กลายเป็นตัวละครสร้างสีสันเพราะในนิยายน่าหมั่นไส้นางมากแล้วเคมีแพรกับหมอเจี๊ยบเข้ากันมากๆเลยค่ะ น่ารัก เป็นคู่รองที่เชียร์เลยแต่ก็มีพี่เชษฐ์ที่รู้สึกว่ามะตูมบางซีนยังดูไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่นักแต่โดยรวมแล้วคือดีมากส่วนคู่พระนางแทบไม่ต้องกล่าวถึงแล้วก็ได้เพราะมันดีมากกกกกกกกอวยแล้วอวยอีก555555
2.คอสตูมกับเมคอัพ คือประทับใจมากกกกกกกจขกท.คุยเรื่องการแต่งตัวของตัวละครในเรื่องกับคุณแม่คือคุณแม่ยังชมว่าดูธรรมชาติเหมือนดูซีรีส์เกาหลีเลยชุดดูเข้าถึงง่ายดูเรียลดูเป็นแบบแนวที่คนใส่กันในชีวิตประจำวันจริงๆค่ะ ชอบมากๆ ยิ่งเมคอัพน้องเมยคือดีมากๆเพราะปกติมิวเป็นคนหน้าตาน่ารักอยู่แล้วเป็นคนที่แต่งน้อยสวยกว่าค่ะ พอเรื่องนี้เลยดูธรรมชาติมากจริงๆ ยิ่งลุคหน้าม้าด้วยยิ่งน่ารักส่วนพี่เธียรนั้นหล่อมากอีกเช่นกันค่ะ
3.การตัดต่อมีหลายฉากที่ดูแล้วงงๆโดดไปโดดมาไม่ค่อยสมูทเท่าไหร่นักแถมบางครั้งก็รู้สึกมันเร็วมากดูไม่ทัน55555555 แบบกำลังเอ๊ะฉากนี้ข้ามไปฉากอื่นเร็วมากประมาณนี้ค่ะ
4.เพลง ด้านเพลงประกอบน่ารักมากค่ะเนื้อหาเพลงแทนความในใจทั้งสองคนได้ดีเลยค่ะ
5.การแสดง แน่นอนว่าดีมากๆๆค่ะ แต่บางครั้งก็ดูฝืนนิดนึงสำหรับมิวซึ่งในความรู้สึกมีแค่2-3ฉากค่ะ เป็นช่วงแรกๆที่ยังอยู่กรุงเทพ ตอนทวายคือน่ารักมากกก ไม่รู้จะหาคำไหนมาชมเลยนอกจากน่ารัก55555 ส่วนของหมากนี่คิดว่าบทค่อนข้างตรงกับหมากในหลายๆอย่างบวกกับเป็นคนที่เล่นแล้วทำให้คนเชื่อได้ว่าตัวละครตัวนี้มีอยู่จริงซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะเรื่องนี้ คือชอบการแสดงหมากนะคะแต่ไม่ได้ตามทุกเรื่องคือเป็นคนเรื่องมากจะดูแค่เรื่องที่ถูกจริตและชอบพระนาง55555 ละครของหมากที่ดูจนจบล่าสุดคือคลื่นชีวิตค่ะ รากนคราดูแค่ไม่กี่ตอน คิดมาเสมอว่าคลื่นชีวิตเป็นเรื่องที่มาสเตอร์พีซของหมากแล้วค่ะ คุณแม่ก็พูดบ่อยๆว่าชอบเวลาหมากเล่นฉากโกรธเพราะว่าเวลาโกรธหมากจะกัดกรามค่ะแบบเล่นละเอียดมากดูโกรธจริงๆค่อนข้างชอบหมากเวลาเล่นบทแนวพระเอกร้ายๆมากค่ะกร้าวใจ555 แต่พอมาพี่เธียรคือยกเป็นอีกเรื่องที่จะทำให้ย้อนดูบ่อยๆเลยค่ะ
6.ตัวละครสมทบ ในส่วนนี้อยากขอชมทุกๆท่านในเรื่องเลยค่ะยิ่งแก๊ง4จตุรเทพยิ่งชอบออกมาแต่ละทีคือฮามากๆดูแล้วแอบอิจฉาพี่เธียรว่ามีเพื่อนดีจัง5555555
7.บทละครปรับบทไม่เยอะแต่ปรับแล้วปัง นี่คือสิ่งที่คิดเลยค่ะ ยกตัวอย่างเช่น
- การเพิ่มฉากจูบแรกของทั้งคู่ที่จูบต่อหน้าญาดาฉากนี้แสดงให้เห็นชัดๆเลยนะคะว่าพี่เธียรใจร้ายมากรู้ทั้งรู้ว่าน้องชอบก็จูบได้แบบไม่รู้สึกอะไรเป็นการเพิ่มความลึกของตัวละครดีค่ะว่าเป็นคนไม่สนใจความรู้สึกใครเลย(ตัดภาพไปตอน11ที่เอะอะก็จะจูบ แหม
- ฉากเดินตามเมยขอพี่เธียรตอนส่งไปเป็นสายบริษัทธาดา ฉากนี้เรารู้สึกว่าพี่เธียรเริ่มสนใจในตัวน้องแล้วค่ะไม่งั้นไม่ตามมาดูแลแน่ๆ
- ฉากประสบอุบัติเหตุจนรถเสียหลักเมยบาดเจ็บอันนี้เห็นชัดว่าห่วงมากๆชอบแล้วก็ยังสับสนว่ารักแบบไหนกันแน่
- ฉากวิ่งตามรถตู้หลังรู้ใจตัวเอง ซึ่งถ้าเป็นพี่เธียรในนิยายคือเราด่าไว้เยอะมากเพราะในนิยายเห็นแก่ตัวมากไม่สมควรได้ความรักจากเมยเอาซะเลยแต่พอเห็นในละครมีการเพิ่มฉากขึ้นมาก็เห็นมุมพี่เธียรมากขึ้นทำให้อยากจับพี่เธียรใส่พานให้เมยเลยค่ะต่างจากในนิยายที่อยากให้เมยหนีไปเรียนต่อไม่ต้องกลับมา55555
จริงๆมีเยอะกว่านี้ค่ะแต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกเดี๋ยวรอจบก่อนจะมาเพิ่มเติมค่ะ
ส่วนฉากที่ประทับใจมากๆคงไม่พ้นฉากน้องเมยบอกรักพี่เธียรกับฉากที่พี่เธียรวิ่งตามรถตู้ตามน้องเมยค่ะขอออกตัวก่อนเลยว่าปกติกับละครไทยไม่ค่อยร้องไห้เลยไม่รู้ทำไมไม่ใช่ว่าการแสดงไม่ดีแต่มันไม่ได้อินถึงขั้นทำให้ร้องไห้ได้ขนาดนั้นแต่ว่าep.10 ทำให้ร้องไห้ออกมาหนักมากค่ะขนาดดูรีรันก็ยังร้องไห้กับ2ฉากนี้
ขอพูดถึงฉากบอกรักก่อนละกันค่ะแบบการแสดงของมิวทัชใจมากๆดูแล้วอินตามจนเราอยากกอดปลอบเลยค่ะ มิวทำให้เมยดูตัวเล็กลงไปมากๆเพราะความรักของเมยไม่ใช่การครอบครองแต่เป็นการให้ ได้แอบมองคนที่รักมีความสุขในมุมเล็กๆของตัวเอง ซึ่งมิวเล่นออกมาดีมากๆจนอินตามมากเลยค่ะ ฟีลคนแอบรักมันกระทบหัวจายย ในส่วนของนิยายตอนอ่านรอบแรกค่อนข้างจะงงๆค่ะเพราะแบบเอ๊ะ คุยกันปุ๊บ พี่เธียรสปาร์คเมยขึ้นมาเฉยๆงี้เลยหรอ แต่พอเป็นละครก็ทำให้เข้าใจในมุมมองพระเอกมากขึ้นว่าทำไมเขาตกหลุมรักเมยเข้าอย่างจัง เพราะก่อนหน้านี้อยู่ปากหลุมจะตกหลายรอบแล้วแต่พอเจอเมยบอกรักแบบจริงจังจังขนาดนี้เหมือนโดนผลักให้ตกไปให้ถึงก้นหลุมเลย5555 อินมากๆค่ะ
ส่วนฉากรถตู้พูดเลยว่าจริงๆฉากนี้ประทับใจเพราะเพลงช่วยเลยค่ะอินโทรของเพลงขึ้นมาน้ำตาจากฉากก่อนหน้านี้ยังไม่หยุดไหลก็ไหลพรากลงมาอีกเลยค่ะร้องด้วยความรู้สึกแบบฮือฉันต้องมูฟออนอ่ะ พอกันสักทีกับรักครั้งนี้โดยไม่รู้ว่ามีผชวิ่งตามมาอยู่ไรงี้ มิวร้องไห้ได้น่าสงสารมากเลยแบบอยากพาไปเมากอดคอร้องไห้กันว่าเราต้องมูฟออนนะแกร๊ แต่สักพักพอพี่เธียรตามมาให้กลับแคมป์แล้วอินโทรเพลงผ่านขึ้นคือก็เอ๊ะหล่อนสมหวังแน่ๆนี่ทิ้งชั้นกลางทางหรอ555555555 และใดๆคือฉากนี้หมากหล่อมากค่ะ555555
ส่วนอีพี11เมื่อวานคือเหนื่อยเเทนพี่เธียรรอน้องจีบจนหมดอารมณ์ไปแล้ว5555555555 นั่งขำเกือบตายแต่พอเขาได้กันแล้วก็คือฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนในที่สุด ในที่สุด ในที่สุ๊ดดดดดดดดด //ปาดน้ำตาเห็นลูกเป็นฝั่งเป็นฝาสำเร็จ
มาช่วยกันหวีดได้นะคะต้องรออีก4วันอดทนไม่ไหวแล้ววว
เรื่องที่อยากบอกมีอีกเยอะเลยค่ะไว้จะมาเพิ่มเติมนะคะ
ขอบคุณที่ทนอ่านความเวิ่นเว้อจนจบค่ะ