เราคบกับแฟนมา2ปี8เดือน ซึ่งเมื่อก่อนเราตัวติดกันมาก เราคุยกันทุกวัน เราจะหาเวลาอยู่ด้วยกันเสมอ เวลาไม่ได้เจอเราก็จะคิดถึงกัน ทุกๆครั้งที่แฟนทำงานเค้าก็จะคอยบอกเราเสมอว่าทำอะไรอยู่ หรือคอยถามเราตลอด แต่พอมาพักหนึ่ง แฟนเราเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไปเค้ามีสังคมมากขึ้นเค้ากินเหล้ากินเบียร์กับที่ทำงานทุกวัน เวลาหยุดงานก็ไม่มาหาเลยเป็นอาทิตย์ จนเรารู้สึกว่ามันเริ่มห่าง เราก็พยายามพูดพยายามบอกทุกๆวันว่าเราอยากได้ความรักจากเขาเหมือนเดิมเราไม่ได้ต้องการให้เขามานั่งรายงานหรือพิมแชทหาตลอดหรอกนะ เราแค่ต้องการความรัก ความสบายใจ แต่เขาก็หาว่าเราชวนทะเลาะตลอดเวลา เค้าก็บอกว่าทำงานมันเป็นหน้าที่เราก็บอกว่า ทำหน้าที่เราไม่เคยว่าอะไรเลยแต่เธออย่าลืมหน้าที่ของคำว่าแฟนได้มั้ย เราไม่ได้ผิดใช่มั้ย เราแค่ต้องการความรักจากเค้า แล้วพอพักหลังๆเขาก็ทะเลาะกับแม่ เราก็ไม่เคยเฉยนะ ปล.เราเป็นคนพูดอะไรแล้วพูดยาวๆชอบพูดให้คนอื่นคิดได้แต่แฟนเราชอบไม่ฟังกลับรำคาน พอเค้ามาบ่นให้ฟังว่าเครียดเรื่องแม่เราก็พูดบอกเค้า บอกว่าให้คุยกับแม่ดีๆ ให้หันหน้าคุยกับเค้า พอเค้าดีกับแม่ เราก็เลยเห็นว่ามันก็เครียไปแล้ว เราก็อยากเครียกับแฟนเราเราก็เลยบอกกับเค้าอีกว่าเราอยากให้เค้ามาสนใจ ให้เค้าให้ความรักกับเราเหมือนเดิม แต่สุดท้ายเค้าก็บอกว่าเราชวนทะเลาะเหมือนเดิม เราก็พยายามปรับตัวเข้าหาเค้าแล้วนะ แต่เราแค่ต้องการความรัก เพราะมันเป็นหน้าที่ที่แฟนต้องมีให้กันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แล้วเราก็ทะเลาะกันเถียงกัน เค้าก็หาว่าเราไม่เข้าใจเค้าเครียดเค้าไม่มีความสุข แต่เราอยากเป็นความสุขให้เค้า อยากให้เค้าสนใจอยากให้เค้าคิดเสมอว่ามีเราอยู่ข้างๆแต่หลังๆนี้เค้าไม่เลยเล่าอะไรให้เราฟังเลย เหมือนเค้าลืมไปแล้วว่ามีเรา พอเราทะเลาะกันเขาก็ขอห่างเขาบอกขออยู่คนเดียว เราก็เลยบอกไปว่างั้นเราก็ขอถอยเพราะเราก็พยายาม เหมือนเราพยายามอยู่คนเดียว แต่ในความคิดเราคือเราไม่ได้อยากห่างเลย เราคิดว่าที่เราคบกันมามันจะทำให้เค้าคิดได้บ้างคิดถึงเราบ้าง แต่ก็ไม่เลย พออีกวันเขาก็หายไป เขาก็บอกให้เราพอ สุดท้ายก็เป็นเราเองที่อยู่ไม่ได้แต่เค้ากลับอยู่ได้สุดท้ายเราก็กลายเป็นคนผิดที่ทำให้เขาเครียด เราพยายามง้อมาทุกวัน เมื่อวานเราก็ไปหาเค้า เค้าก็บอกขอเวลา1เดือน วันนี้เราไปง้อเค้าที่บ้านเราเอารูปเค้าที่เราวาดหลายรูปไปแปะไว้ที่ห้อง และเขียนโน้ตไว้ บอกให้เค้ากลับมาดู เขาก็บอกให้เรากลับบ้าน บอกว่ามาทำไม เราก็เลยต้องโกหกเค้าว่าเรากลับแล้ว พอเราบอกเค้าว่าเรากลับแล้วเค้าก็กลับมา เราก็ไปแอบ พอเค้าขึ้นไปเห็นสิ่งที่เราทำ เราก็วิ่งไปกอดเค้า บอกว่ากลับมาได้มั้ย เราขอโทษ เค้าก็เหมือนจะรู้สึกดีนะคะ แต่สุดท้ายเค้าก็บอกว่าให้พอเถอะให้เวลาอยู่คนเดียวหน่อย เขาบอกว่าเค้าอยู่คนเดียวละรู้สึกสบาย ไม่ต้องคิดอะไร จะไปไหนก็ไป จะทำไรก็ทำ แต่มันเป็นไปได้เหรอคะที่คนคนนึงเขาจะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ในเวลาแค่แปปเดียว เราก็เลยถามเค้าว่าเค้ายังมีโอกาสกลับมาอยู่มั้ยเค้าก็บอกว่าอาจจะมี แต่เขาก็ไม่ยอมกลับมา เรายอมหมดทุกอย่าง เราพยายามหมดทุกอย่าง แต่ทำไมเค้าไม่เคยรู้เลย ตลอดเวลาที่ผ่านมา2ปี8เดือน มันทำให้คนคนนึงลืมไปได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ😢 เค้าจะมีโอกาสกลับมามั้ย
แฟนขออยู่คนเดียว1เดือน