เรื่องมีอยู่ว่าน้าสาวของเราอย่ากับแฟนยกลูกชายให้พ่อเค้าไปเลี้ยงเนื่องด้วยตอนนั้นคิดว่าพ่อเค้าเป็นทหารคงได้รับสิทธิดีกว่าอยู่กับเรา น้าก็ได้ไปเยี่ยมน้องบ่อยๆ แต่จะไปเยี่ยมในแต่ละครั้งพ่อเค้าก็จะขอเงิน ถ้าไม่มีเงินก็ไม่ได้ไปหาน้องเลยเพราะถ้าไม่มีเงินพ่อเค้าจะไม่ให้เจอ ไปหานี่แค่ไปหาเฉยๆไม่ได้รับมาค้างคืนเลย ต่อมาช่วงนึงน้าเราไม่ค่อยมีเงินเลยไม่ได้ไปเยี่ยมน้อง ช่วงหลังๆมานี้เริ่มมีเงินบ้างเลยไปหาน้อง เห็นอีกทีคือผอมมากค่ะ อายุ 9 ขวบ หนัก18โล น้าเรากลับมาบ้านก็คิดมากว่าลูกเราอยู่กับพ่อแล้วมีความสุขไหม พ่อเค้ามีลูกใหม่เป็นฝาแฝดกับแฟนคนใหม่ เลิกกันมีใหม่อีกก็มีลูกเพิ่มอีกคนนึง น้าเราก็เครียดว่าน้องอยู่ยังไงกินยังไงทำไมถึงผอมจัง เลยได้ไปขออนุญาติย่าเค้าจะพาน้องไปหาหมอตรวจร่างกายบ้าง (วันนั้นพ่อเค้าไม่อยู่) ได้พาน้องไปหาหมอหมอบอกว่าน้ำหนักต่ำกว่าเกนฑ์น้าเราก็ร้องไห้ด้วยความสงสารลูก ตกเย็นว่าจะพาน้องไปตัดผมฝนก็ตก เลยคิดในใจว่าให้น้องนอนด้วยคงไม่เป็นไรมั้ง (นี่คือจุดเริ่มต้นของปัญหา) พ่อเค้าโทรมาเลยค่ะ "เอาลูกกูคืนมา" แล้วเค้าก็ไปแจ้งความกับตำรวจว่ายายลักพาตัวหลานมา (วันนั้นยายไปกับน้าด้วย) ให้เอามาคืนด้วย หัวอกความเป็นแม่ก็ปรี้ดแตกต่างๆนานาสงสารลูกอยากเอาลูกมาเลี้ยงทั้งพูดทั้งร้องว่า "ถ้าเอาลูกไปคืนแล้วจะได้เจอลูกไหม" เราเข้าใจเลยค่ะได้ยินก็ใจแป้ว ทำไมเค้าถึงหวงกันขนาดนี้ฝั่งน้าเราก็คือแม่ตั้งท้องมาแท้ๆ ไม่ใช่ว่าไม่เคยเลี้ยงเลยก็เลี้ยงมา 4ปี ถึงไปอยู่กับเค้าตอนอยู่กับน้าเราน้องดูอวบสมบรณ์ปกติแต่พอเจอน้องอีกทีก็ตกใจ... สรุปแล้วเลยเอาน้องไปคืนพ่อเค้าในวันต่อมาที่สถานีตำรวจที่เค้าไปแจ้งความ แต่ยังไม่ได้เข้าไปเลยเค้ามาดึงเอาน้องออกไปก่อนที่จะเข้าไปคุยกับร้อยเวรอีก เลยอยากปรึกษาค่ะว่าควรทำยังไงดีถึงจะเอาน้องกลับมาเลี้ยงได้
แม่ผิดหรอที่คิดถึงลูกอยากเลี้ยงลูกบ้าง