รู้สึกโดดเดี่ยวในที่ทำงานมากๆเลยค่ะ ไม่ใช่การที่เราไม่เข้าหาคนเก่านะคะ
เราเข้าไปแล้วแต่ดูเขาไม่ต้อนรับ ไม่รับไหว้ บางครั้งก็เจอพูดกระแทกใส่
ยิ่งมีเด็กฝึกงานยิ่งโดดเดี่ยว เขาหัวเราะคุยสนุกกันหมดโดยที่ไม่มีเราร่วมด้วยแม้แต่น้อย
คุยกันดูเอ็นดู สอนงานเหมือนแม่ลูก แต่กับเราไม่อะไรเลยเราไม่เข้าใจเลยค่ะ จนบางครั้งรู้สึกท้อทำไมต้องพูดจาไม่ดีกันด้วย
ทำไมต้องดูไม่ชอบขนาดนี้ทั้งที่เราพึ่งเข้ามาใหม่ ไม่เคยทำอะไรให้เลย เราท้อจังค่ะเราต้องแก้ที่ตัวเราหรือเราต้องหางานใหม่คะ
มันเหนื่อยใจไปหมดเลยจนอยากร้องไห้ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ
โดดเดี่ยวในที่ทำงาน
เราเข้าไปแล้วแต่ดูเขาไม่ต้อนรับ ไม่รับไหว้ บางครั้งก็เจอพูดกระแทกใส่
ยิ่งมีเด็กฝึกงานยิ่งโดดเดี่ยว เขาหัวเราะคุยสนุกกันหมดโดยที่ไม่มีเราร่วมด้วยแม้แต่น้อย
คุยกันดูเอ็นดู สอนงานเหมือนแม่ลูก แต่กับเราไม่อะไรเลยเราไม่เข้าใจเลยค่ะ จนบางครั้งรู้สึกท้อทำไมต้องพูดจาไม่ดีกันด้วย
ทำไมต้องดูไม่ชอบขนาดนี้ทั้งที่เราพึ่งเข้ามาใหม่ ไม่เคยทำอะไรให้เลย เราท้อจังค่ะเราต้องแก้ที่ตัวเราหรือเราต้องหางานใหม่คะ
มันเหนื่อยใจไปหมดเลยจนอยากร้องไห้ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ