เสียงแคนที่วังเวียง
# เสียงแคนครวญ. ชวนให้. ใฝ่ถวิล
ยามได้ยิน. เพลงแอ่ว. แว่วแว่วเสียง
โทนกระชั้น. ชวนรำ. ส่อสำเนียง
ซาบซึ้งเพียง. พาให้. ใจจดจำ
# มุ่นผมมวย. สวยซิ่นไหม. สะไบห่ม
เผลอชื่นชม. สมคะนึง. ถึงเช้าค่ำ
หลงละเมอ. เพ้อพก. วิตกช้ำ
หัวใจพร่ำ. จนไม่อยาก. จะจากไป
# คนฝั่งขวา. ริมโขง. ยังส่งเสียง
แม้อยู่ห่าง. วังเวียง สักเพียงไหน
วอนเวียงจันทน์. นั้นเป็น. เช่นเวียงใจ
คนบ้านไกล. ห่วงหา. อาวรณ์นัก
# โอ้เจ้าดวง. ดอกจำปา. บุปผาหอม
ได้ดมดอม. หอมระรื่น. ชื่นประจักษ์
คือดอกไม้. งามเด่น. เป็นตาฮัก
ข้อยสิมัก. แม่หญิง. มิ่งเมืองลาว
# สิ้นเสียงแคน. ครวญคร่ำ. ตอนย่ำรุ่ง
พอวันพรุ่ง. คงพราก. ไปจากสาว
หลวงพระบาง. วังเวง. สิ้นเพลงยาว
ความปวดร้าว. แปลบปริ่ม. ริมขอบตา
# ดวงจำปา. เปียกฝน. หล่นลงแล้ว
เสียงเพลงแผ่ว. โหยไห้. อาลัยหา
สิ้นเสียงแคน. ขมขื่น. สะอื้นลา
ฝากน้ำตา. หยดสุดท้าย. ไปกับ"แคน"
ครูเปี๊ยก
27 พฤษภาคม 2563
เสียงแคนที่วังเวียง