คบกันมา 7 ปี แฟนขอมีอะไรด้วย ลำบากใจจัง

สวัสดีค่ะ ขออนุญาตถอดล็อกอินนะคะ
พื้นฐานบ้านเราเป็นคนหัวโบราณ ถูกฝังหัวมาตั้งแต่เด็กว่าอย่าชิงสุกก่อนห่าม และสังคมเพื่อนๆ เราเป็นแบบนั้นค่ะ เพื่อนทุกคนในกลุ่ม ซิงทุกคน
ส่วนแฟนเป็นสังคมสมัยใหม่ พ่อแม่แยกทางกัน สังคมเพื่อนจะอยู่ก่อนแต่งทั้งนั้น (เท่าที่รู้คือเพื่อนๆ เขาจะอยู่ก่อนแต่งกันทุกคนค่ะ)

เกริ่นก่อนว่าเรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ ม.ปลาย ตอนนี้เรียนจบทั้งคู่แล้วค่ะ ทำงานมาได้ประมาณ 1 ปี
พื้นฐานเดิมเรากับแฟนอยู่กันคนละจังหวัด ช่วง ม.ปลายเจอกันปีละ 1-2 ครั้ง
เข้ามหา'ลัย แฟนมาหาบ้างประมาณเดือนละ 1-2 ครั้ง ทั้งหมดที่ผ่านมานี้เคยนอนร่วมห้องกันสองคนหลายครั้ง กอดจูบบ้างตามประสา
แต่ไม่เคยถึงขั้นมีอะไรกันค่ะ
(แฟนมาหา ทางบ้านเราไม่เคยรู้เลยค่ะ แต่บ้านเค้ารู้บางครั้ง)

หลังจากเรียนจบเราเคยไปบ้านแฟน 1 ครั้ง (เราไปธุระ เลยแวะไป) และแฟนเคยมาที่บ้าน 3-4 ครั้งค่ะ (จุดประสงค์คือมาหาเราเฉยๆ ค่ะ นอนแยกห้อง ไม่ได้นอนด้วยกันค่ะ)

ที่ผ่านมาแฟนขอมีอะไรทีเล่นทีจริงตลอด เราก็ปฏิเสธตลอด ขอหลังแต่งนะ เค้าก็โอเค
เรื่องมันเกิดตรงที่ ช่วงต้นปีที่ผ่านมา ครบรอบ 7 ปีค่ะ เค้าก็บ่นว่า เจ็ดปีแล้ว ยังไม่ให้เอาอีก
เราก็หัวเราะ คิดว่าเค้าพูดไปอย่างนั้นเหมือนปกติ เดี๋ยวก็เลิกพูดไปเอง
แต่หลังจากนั้นเค้าก็ตื้อเรื่องนี้มาโดยตลอด ชักแม่น้ำทั้งห้า ชักเพือนทั้งสิบมาให้เราฟัง
เราไม่ยอมเค้าก็มีอารมณ์แบบ งอนๆ ไม่คุยด้วยแล้ว เบื่อ อะไรประมาณนี้ค่ะ
เราบอกไปนะว่าซื้อกินเอาก็ได้ แต่ป้องกันด้วย สรุป เราโดนด่ากลับมาเฉย 5555

สุดท้ายเราเลยยื่นข้อเสนอไปว่า ให้ช่วยกันเก็บเงินค่ะ 2-3 ปีได้เท่าไหร่เท่านั้น
ถ้าแม่เรียกแพงส่วนต่างเราออกเอง (ใจป้ำมั้ยล่ะ ฮ่าาา แต่เราก็สงสารเค้าจริงๆ)
เราอายุเท่ากันค่ะ เงินเดือนเราเยอะกว่าเค้าประมาณ 2-3 เท่า (เงินเก็บเราตอนนี้สามารถซื้อบ้านเงินสดได้สักหลังนึง แต่ไม่เคยบอกให้แฟนรู้ ไม่ต้องให้นางรู้หรอก เราจะออกค่าสินสอดทั้งหมดเองก็ทำได้ แต่เราอยากเห็นความตั้งใจของเขาค่ะ)
ตอนเรียนเราส่งเงินให้เค้าใช้บ้างค่ะ มีแต่ตอนเรียนจบมา เราไม่เคยให้อีก
(อย่างที่บอกว่าที่บ้านเค้าค่อนข้างลำบากกว่าเรามากๆ อยู่กับตายาย ส่วนเรามีรายได้ตั้งแต่ ม.ต้นค่ะ ทำงานฟรีแลนซ์)
เค้าก็ไม่เอาอยู่ดี แต่ก็ไม่ได้หายไปไหน ยังโทรมาบ่นว่าเบื่อทุกวัน

เราก็พยายามอธิบายนะคะ ว่าเราอยากทำทุกอย่างให้ถูกต้อง เพราะที่บ้านเราคงไม่ยอมแน่
อีกอย่างเราเป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ เราไม่อยากทำให้เขาเสียใจ เพราะทั้งชีวิตพวกเขาตั้งความหวังกับเราไว้มากจริงๆ
บางทีเค้าก็เหมือนจะเข้าใจ แต่บางทีก็หงุดหงิดใส่ซะงั้น
มีวิธีพูดอย่างไรให้เขาเข้าใจบ้างมั้ยคะ แฟนก็รัก ครอบครัวก็ไม่อยากรู้สึกผิดค่ะ

ปล. มีวิธีขอครอบครัวไปหาแฟนบ้างมั้ยคะ 555 คือแฟนทำงานต่างจังหวัด หลังจากเรียนจบมาเป็นเค้ามาหาเราที่บ้านตลอด (ใช้เวลาเดินทางราวๆ 7-8 ชม. จำเป็นจะต้องค้างคืนค่ะ) บางทีก็อยากไปหาเค้าให้รู้ว่า นี่นะ...ชั้นไม่ได้ให้เธอพยายามฝ่ายเดียวน้าาา ^^