ไม่ชอบเวลาที่ใครกดดันเรื่องการเรียนเลยค่ะ พยายามทำให้เค้าภูมิใจมาโดยตลอด แต่เค้ากลับไม่เคยเห็นค่าเลยทำไงดีคะ

ตอนนี้เรากำลังเตรียมตัวสอบเข้า ม.ต้น ซึ่งสำหรับการสอบเป็นสิ่งที่เราตั้งใจมากๆเพื่อครอบครัว อยากให้ครอบครัวเห็นว่าลูกสาวคนเดียวของบ้านก้ทำได้ไม่ต่างจากพี่ชาย แต่พอเราตั้งใจมากเท่าไหร่เค้าก้จะเข้ามาพูดกับเราว่า "คิดว่าตัวเองจะสอบได้มั้ย" เราก้บอกว่า                                                                      "มันก้ขึ้นอยู่ที่ว่าหนูมีความตั้งใจมากน้อยเท่าไหร่ "แล้วเค้าก้พูดกับเราว่า เด็กๆทุกคนก้พูดอย่างงี้แหละ มัวแต่พูดแต่การกระทำมันไม่สื่อถึง
เอาจริงปะ ทำไมต้องตัดสินเราที่ภายนอกอ่ะ ทำไมไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราบ้างอ่ะ เอาๆจริงคือเราไม่ต้องการให้ใครมาชมหรอก แต่เราอยากให้เรารับรู้ว่าเราก้มีความรับผิดชอบ รู้จักอ่านหนังสือ หลังจากนั้นเค้าพูดกับเราว่า ฉันรู้ว่าเธอพยายามมาตลอด  เพื่อครอบครัว แต่ที่ฉันไม่เคยเห็นค่าเธอก้เพราะ
  "เธอมันกบในกะลา" เธอมันเป็นคนคิดไปเองว่าตัวเองฉลาด ทำได้ แต่เธอไม่ออกมาดูโลกภายนอกว่าเค้าเป็นแบบไหนไปแล้ว!! เพราะฉะนั้นอย่ามั่นใจตัวเองให้มาก ว่าเธอจะทำได้!!..................บางทีเราอาจจะเป็นแบบที่เค้าพูดก้ได้ ว่าเราเป็นกบในกะลา แต่ถึงเค้าจะพูดแบบนั้นเราก้ไม่เคยท้อนะ เราก้ทำต่อไป
คือจริงๆช่วงนี้เป็นช่วงที่เราอ่านหนังสือหนัก พยายามถามรุ่นพี่เรื่องแนวข้อสอบ เค้าก้ให้คำแนะนำมา เราก้ไป Short Note ไว้ จะได้จำได้ แต่เค้า.......กลับมองเราว่าติดเพื่อน คุยกับรุ่นพี่ ไม่ยอมอ่านหนังสือ วันนี้เราเลยคุยกับเค้าว่า "ทำไมทุกครั้งที่เราอ่านหนังสือถึงไม่เคยสนใจ แต่พอเราทำอะไรนอกเหนือจากนั้นถึงสนใจมากๆ" เค้าบอกว่า บางทีเธออาจอ่านหนังสือก้จริง แต่บางครั้งฉันเห็นว่าเธอสร้างภาพ มัวแต่คุยกับรุ่นพี่คนนั้น ............................เราควรทำยังไงให้เค้าไม่ตัดสินเราแบบนั้นคะ