ทึ่ผ่านมาผมทะเลาะกับแม่มาตลอด แต่ก็พยายามมองเป็นเรื่องตลก พักหลังจับทางได้ว่าเเค้าไม่ชอบให้พูดแย้งทั้งคุยเล่นและจริง แม่เป็นคนเครียดมาก แต่เริ่มหนักขึ้นคือ ล่าสุดทะเลาะเรื่องถูบ้าน คือแม่ผมถามว่ากวาดบ้านรึยัง ผมตอบว่ากวาดแล้ว แม่ผมบอกว่าไม่สะอาดแล้วกวาดเอาขยะมาให้ดู ซึงก็ยอมรับว่าเป็นคนกวาดบ้านไม่สะอาด พอจบเรีองปุ้บ แกก็อาละวาดเลย เร่มถามไม่ตอบ คุยไม่พูด ชักสีหน้า แบบโกรธ ผมถามว่าโกรธอพไรเขาบอกไม่ ผมก็เลยดฉยๆ สุดท้ายปาขวดน้ำ 555แม่ผมสายเขวึ้ยง เราก็ถามว่าเป็นอะไรผมทำผิดอะไร ซักไปมาก็คือไม่พอใจ หาว่าเราโกหกเรื่องกวาดบ้าน แต่สุดท้ายผมก็ต้องงัอเค้าอยู่ดี แต่จะถามว่า ผมควรจะคิดยะงไงดีไม่ให้เครียดครับ ไม่เถียงพอทำได้ แต่แบบนี้ผมไปไม้เป็นเลยคระบ คุณแม่อายุ70 ผมอายุ45 ปกติอยูกทม ทำงานฟรีเเลนซ์ ส่งดงินให้แม่ใช้ทุกเดือน เดือนละหมื่นเจ็ด ได้เยอะก็ส่งหมื่นเจ็ด ได้น้อยก็หมื่นเจ็ดไม่เคยขาด ช่วงนึโควิดกละบมาอยู่บ้านสองเดือนทะเลาะกันไปสองครั้งถือว่าน้อยเมีอก่อนทะเลาพกันทถกวันครับ อยากถามว่าผมควรจะตั่งแนวคิดแบบใหนดีครับ อีกหน่อยผมก็ต้องกละบมาดูแชแก ไม่อยากอารมเสียกับแกเลยครับ กลัวบาป
แม่ไม่ชอบให้เถียง ถ้าเถียงแล้วจะโกรธ ผมควรทำอย่างไรครับ