ลองแต่ง-๒๙ สักวัน จะรู้


* สักวัน จะรู้ *

เกิดมาแล้ว ต้องตาย แสร้งลืมคิด
แน่สนิท สักวัน มิอาจพ้น
แต่ก่อนไป ใจห่วง พ่วงกังวล
จำอยู่ทน แค่ไหน นานเท่าไร

จะมีใคร ดูแล ยามแก่เฒ่า
หากจับเจ่า ติดเตียง ไม่เคลื่อนไหว
ยามขี้เยี่ยว เกลือกกลิ้ง ใครสนใจ
กินยังไง ใครหา มาป้อนเรา

ด้วยโรคใด ป่วยไข้ ครั้งสุดท้าย
ทิ้งทอดกาย ที่ไหน ก่อนถูกเผา
จะวางวาย เมื่อไหร่ สุดคาดเดา
ชีวิตเรา บั้นปลาย ฤาทุกข์ทน 

เลือกไม่ได้ เกิดใหม่ เป็นไฉน
ที่แน่ใจ ไม่อยาก เกิดอีกหน
ถ้าเลือกได้ หยุดกลับ มาเวียนวน
ผสานปน กับธรรม-  ชาติไปฯ     เสรีนนท์


คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่