คุณเคยโดดเดี่ยวไหม่

เปนช่วงชีวิตวัยเริ่มเข้าสู่การทำงานคับ
นับตั้งแต่ผมทำงานผมแทบไม่มีเวลาที่จะทำไรอย่างอื่นเหมือนแต่ก่อนเลยคับ
แหม่กระทั้งเวลาให้แฟนตัวเอง  แฟนผมปีนี้ก็พึ่งจะขึ้นม.6คับแต่ยังไม่ได้เปิดเรียน ตั้งแต่ที่ผมเริ่มเข้าสู่วัยทำงาน  ผมแทบไม่ได้เจอกันเลยคับแหม่กระทั้งเวลาที่จะโทรหาหรือคุยแชทกันก็ไม่มีเหมือนแต่ก่อน
แรกผมกับแฟนก็ยากที่จะปรับตัวคับแต่ตอนนี้สำหรับก็โอเครขึ้นเยอะ  
แต่พอมาพักหลังๆแฟนผมที่เคยก็เริ่มที่จะค่อยๆทำตัวห่างผมเรื่อยๆ  ขนาดวันหยุด
ผมขอแค่เวลาได้เหนหน้ากัน สัก ชม  ก็ยังดียังทำไม่ได้เลยคับ  ขนาดว่าผมหยุดเห็นว่าจะไปในเมืองไปทำฟัน เขากับเลือกชวนเพื่อนไปแทนผม  มันน่าน้อยใจน่ะคับ  นึกถึงสมัยที่ยังเรียนยุด้วยกันน้ำตาผมแทบไหล T _ T
ผมก็ไม่อยากคิดไรมากหรอกคับไม่อยากจะงี้เง้าใส่เขา  เพราะผมก็ยังรักเธออยู่เหมือน  
ผมพยามคิดแง่ดีว่าเธอคงเหงา  ถึงเธออาจจะเบื่อผมที่ผมไม่มีเวลาให้ผมก็พยามคิดว่าเธอคงไม่มีเรื่องมือที่3เข้ามา
ล่าสุด  ผมมีปัญหากับกับที่บ้าน  จนผมโดนแม่แท้ๆไล้บอกว่าอย่ากลับมาให้เห็นหน้า
มันเป็นช่วงเวลาที่โครตเจ็บปวดคับ  
ก้มหน้าทำงานอยู่น้ำตามันก็ไหล  
#ผมควรทำยังไงต่อกับชีวิตที่รุ้สึกเหมือนไม่เหลือใครดีคับคับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่