ขอระบายเรื่องงานคะ

กระทู้สนทนา
ขอระบายเรื่องงานคะ ไม่รู้จะไปเล่า ระบาย พูดให้ใครฟัง  พ่อแม่ก็อยู่ไกลไม่อยากให้เครียดลำบากใจไปกับเรา  เพื่อนที่สนิทก็อยู่คนละจังหวัด เพื่อนที่ทำงานแต่ละคนก็เครียดไม่ต่างกัน   เราโชคดีที่สอบบรรจุราชการได้  โชคดีที่ได้ทำงานที่เราชอบ  โชคดีที่เพื่อนร่วมงานดี แต่การทำงานร่วมกันกับผู้บังคับบัญชาทำให้ตอนนี้เราถอดใจมากอยากลาออก อยากนอนไม่ตื่น ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากทำอะไรให้อีกแล้ว   เราอยู่ที่นี้มา 2 ปี 6 เดือน   ไม่มีความสุขเลยแม้แต่วันเดียว  พยายามอดทนให้ถึงที่สุด  เราไปทำงานทุกวันไม่เกิน 7 โมงครึ่ง  แต่มีบางครั้งที่ติดธุระแต่ระยะที่ทำงานที่นี้มา ไม่เคยเกิน 5 ครั้งที่เราไปทำงานหลัง 7 โมง 45  ผอ ว่าเราว่าไปทำงานสาย  แต่คนที่มาทำงานแปดโมงไม่เคยว่า ไม่เคยตำหนิ  วันเสาร์ อาทิตย์ มีงานอะไร งานจังหวัด งานทำพิธีสารพัดของทางราชการเราไปทุกงานเช้า สาย บ่าย เย็น  ไม่เคยขาดแม้แต่งานเดียว   หรือเรียกเข้าไปทำงาน ไปดูเอกสาร  ไปทำอะไรก็ตามที่บ้างครั้งเป็นงานส่วนตัวของ ผอ เราไม่เคยปฏิเสธ  ไม่ว่าจะเป็นวันใดก็ตาม  บางครั้งกลับบ้านต่างจังหวัดก็ต้องรีบขับรถกลับมาเมื่อโทรเรียก   ก็ยังว่าว่าเราไม่เสียสละ ไม่มีจิตอาสา ไม่สนใจผลประโยชน์ของทางราชการ   ช่วงวิกฤตโควิด  รัฐบาลประกาศให้หยุดทำงานที่บ้าน  เราอยู่บ้านได้แค่สามวัน  หลังจากนั้นไปทำงานทุกวัน ผอ อ้างว่าราชการจะเสียหาย   โอเค ได้คะ ไปทุกวันนั่งกองรวมกันในห้องทำงาน  ชอบพูดให้เราเสียกำลังใจ  เราไม่เคยต้องการคำชม  ไม่ต้องชมขอแค่ต่างคนต่างอยู่ทำงานร่วมกันด้วยดี  อย่ามาด่ามาว่าแค่นั้น  แต่บางครั้งงานที่เราทำจนจะเสร็จแล้ว ไม่พอใจให้รื้อแก้ทำใหม่ตั้งแต่เริ่มต้น  ขออนุมัติโครงการต่าง ๆ ต้องตัดงบประมาณจากที่วางแผนไว้   แต่หากไม่ขอดำเนินการก็จะต้องมาวุ่นวาย ว่าดำเนินงานไม่สำเร็จ ไม่มีความรับผิดชอบ อยากให้งานทุกอย่างออกมาดีแต่ไม่เคยลงทุนใดใดเลย  คอมพิวเตอร์ซื้อเอง  เครื่องปริ้นส์ซื้อเอง  กระดาษซื้อเอง อุปกรณ์ทุกอย่างที่ใช้ทำงานซื้อเองกันทั้งหมด ซึ่งไม่ใช่แค่เราในที่ทำงานเป็นอย่างนี้ทุกคน  เวลาประชุมก็ชอบพูดประชดประชัน  ผอ คนเดียวพวกเราตั้งหลายคนทำไมดูแล ผอ แค่คนเดียวไม่ได้  บางครั้งอยากย้อนถามมาก คุณเป็นพ่อเป็นแม่เป็นญาติฝ่ายไหน ทำไมต้องมาดูแล  ต้องหาข้าวหาน้ำหาขนมให้กิน  ไม่อร่อยก็บ่นก็ว่า  เราพยายามอดทน อดทน อดทน  ซึ่งก็ไม่รู้จะทนได้อีกถึงเมื่อไหร่     ที่จริงมีอีกหลายอย่างแต่มันค่อนข้างหนักหนาจนไม่รู้ว่าจะเล่าออกมาได้อย่างไร  ขอบคุณที่ผ่านมาอ่านนะคะ  อยากระบายจริงจริง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่