สวัสดีครับ เรื่องที่ผมจะมาเล่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่เกิด 1 อาทิตย์ ที่ตำบลศิลา จังหวัดขอนแก่น
ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนปกติเนี่ยแหละครับ ทำงานอยู่ที่จังหวัดปทุมธานีแต่จะมีสาขาย่อยอยู่ที่จังหวัดขอนแก่นและจังหวัดพิษณุโลก
ด้วยความที่ตั้งแต่เกิดสถานการณ์ ไวรัส Covid 19 ทำให้การเดินทางไปต่างจังหวัดยากลำบากพอสมควร
หลังจากเดือนพฤษภาคมที่สถานการณ์เริ่มดีขึ้น จึงได้มีโอกาสไปตรวจงานที่จังหวัดขอนแก่น เป็นระยะเวลา 7 วัน
ผมได้ทำการติดต่อให้น้องพนักงานที่ขอนแก่น จองห้องพักในตัวอำเภอเมืองขอนแก่น 2 ห้อง(ผมกับลูกน้องผู้หญิง 2 คน)
แต่ก็ไม่มีที่ไหนรับด้วยความที่โรงแรมปิดและตัวผมเดินทางมาจากนอกพื้นที่ สุดท้ายก็มีโรงแรมรับให้ผมพัก อยู่ที่ตำบลศิลา อำเภอเมืองขอนแก่น
ผมและลูกน้องออกเดินทางเวลาเที่ยงจากปทุมธานี ถึงขอนแก่นประมาณ 5 โมงเย็น
เมื่อถึงโรงแรมที่จังหวัดขอนแก่น
มีน้องพนักงานที่บริษัทมารอเปิดแอร์รอให้ทั้ง 2 ห้อง ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชายนอนคนเดียวอยู่แล้ว เลยได้ถามน้องทั้งสองคน
ผม : นอนห้องไหนเลือกกันเลยนะ ลองเข้าไปดูข้างในก่อนก็ได้
น้องผู้หญิง : งั้นหนูนอนห้อง 5 ก็ได้ค่ะ
ผม : โอเค งั้นพี่นอนห้อง 6 นะ จะไม่เข้าไปดูก่อนหรอ
น้องผู้หญิง : ไม่เป็นไรค่ะ
ลักษณะห้องพักก็เปิดประตูไปเจอกระจกบานใหญ่เท่าตัวคนทันทีตู้เย็นอยู่ข้างๆกระจก จะมีโต๊ะใหญ่วางของ มีทีวีติดผนังอยู่ด้านบน ทางซ้ายเป็นเตียง ในสุดของห้องเป็นตู้เสื้อผ้าโดยที่ประตูตู้เสื้อผ้าตรงกลับประตูห้องน้ำ
หลังจากได้เก็บข้าวของเข้าห้องเรียบร้อย เราก็ตะเวนไปหาซื้อของกิน เพื่อกลับมากินที่ห้อง ด้วยความที่ร้านอาหารยังไม่เปิดให้นั่งทานที่ร้าน
คืนที่ 1
หลังจากทานอะไรเสร็จแล้ว อาบน้ำเสร็จ ผมก็เตรียมข้อมูลสำหรับทำงานวันรุ่งขึ้น ก่อนนอนก็สวดมนต์ ขยับเตียง อะไรก็ตามที่ทำแล้วสบายใจผมทำแทบทุกอย่าง ทุกอย่างผ่านไปปกติไม่มีอะไรผิดปกติ ผมก็ออกไปทำงาน
คืนที่ 2
ผมเลิกงานมืดนิดนึง ก็ไปหาซื้อของกินกลับมาทานที่ออฟฟิตกว่าจะกลับถึงที่พักก็จะประมาณ 21.30 น. ก่อนเคอร์ฟิวนิดนึง
พอไขประตูเข้าห้องปุ๊บ สิ่งที่ผมเจอ
1.ประตูตู้เสื้อผ้าเปิด
2.ประตูห้องน้ำเปิด
3.ไฟ หน้าและในห้องน้ำ เปิด
ผมก็คิดว่าผมอาจจะลืมหรือมีพนักงานมาทำความสะอาด(ปลอบใจตัวเอง 555) ผมได้ซื้อข้าวโพดต้มเข้ามากิน แล้วก็นั่งทำงานถึงตี2-ตี3 แล้วก็หลับ
คืนที่ 3
หลังจากผ่านพ้นคืนที่ 2 ก่อนออกไปทำงาน รอบนี้ผมปิดประตูตู้เสื้อผ้าและประตูห้องน้ำให้แน่น และเช็คให้มั่นใจว่าผมปิดไฟทุกดวงหมดแล้ว
หลังจากทำงานเสร็จ ผมจะกลับถึงที่พักเกือบเคอร์ฟิวทุกคืน เหตุการณ์หลังจากไขประตูเข้าห้องมาแทบจะเหมือนคืนที่ 2 ทุกอย่าง คือ ไฟ หน้าห้องน้ำและในห้องน้ำถูกเปิด ประตูตู้เสื้อผ้าเปิด(เป็นแบบเลื่อน) ประตูห้องน้ำเปิด สิ่งที่เพิ่มเติมคือประตูตู้เย็นเปิด แต่สิ่งที่ทำให้ผมคิดว่าไม่ใช่พนักงานทำความสะอาดคือ ข้าวโพดที่อยู่ในถังขยะในห้องยังไม่ถูกนำไปทิ้ง ทำให้มีกลิ่น
ผมก็ยังคงต้องนั่งทำงานถึงตีสอง แล้วก็นอน
คืนที่ 4 - คืนที่ 7
สิ่งที่ผมพบเจอเหมือนเดิมทุกวัน ทำให้ตัวผมต้องซื้อเบียร์เตรียมไว้กินก่อนนอนทุกคืน เพื่อที่จะได้หลับ
เช้าวันเดินทางกลับ วันนี้คือสิ่งที่ทำให้ผมขนลุกมาจนตอนนี้
หลังจากที่น้องๆและผมเก็บของขึ้นรถเสร็จ ผมก็นำกุญแจไปคืนเจ้าของเตรียมกลับ ระหว่างที่ผมเดินกลับไปรถที่จอดอยู่หน้าห้องผม น้องที่มาด้วยยืนมองไปที่ประตูห้องผม เหมือนคุยกับใครอะไรสักอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร
พอเดินทางมาถึงอยุธยา ผมได้เล่าเหตุการณ์ที่ผมเจอให้น้องๆฟัง แต่น้องๆกับไม่ได้ตกใจอะไร แต่คนที่ต้องตกใจกลับกลายมาเป็นผม
(จะมีน้องคนนึงกินเนื้อสัตว์ไม่ได้เลยมาตั้งแต่อายุ 25 สิ่งที่แลกมาคือการเห็นผี)
ผมจะแจงเป็นข้อๆ ที่น้องเล่าให้ผมฟังนะครับ
1.วันแรกที่ไปถึงตอนที่เลือกห้องน้องบอกว่าหนูเห็นว่ามีใครอยู่ในห้องนั้น แต่ประเมินแล้วว่าไม่ได้อันตรายอะไร
2.น้องอีกคนที่มาด้วยจะได้ยินเสียงคนอาบน้ำจากห้องผม เวลา ตี3-ตี4 ทุกวัน ซึงเป็นช่วงเวลาที่ผมเพิ่งจะนอน
3.น้องทั้งสองเห็นเป็นผู้หญิงผมสั้น ตัวเล็ก ขาว อยู่ในห้องผม
4.เหตุการณ์ที่ผมเห็นน้องเหมือนยืนคุยกับใครที่ห้องผม
สุกี้น้ำ : ช่วยด้วย หนูขอไปจากที่นี่ด้วยได้ไหม
น้องผู้หญิง : ไม่ได้หรอก ยังไงถ้ามีโอกาสจะกลับมาช่วยทำบุญให้นะ
หลังจากผมได้ทราบเรื่องทั้งหมด ในหัวผมคือ
ผู้หญิงในห้องผมคือใคร ?
มาอยู่ในห้องทำไม ?
ทำไมน้องไม่บอกผม55 ?(อันนี้เข้าใจละ น้องกลัวผมอยู่ไม่ได้)
เป็นอะไรตาย ?
นี่แหละครับคือเหตุการณ์ที่ผมพบเจอมาสดๆร้อนๆ ยังไงถ้าใครพอทราบข่าวคนตายที่โซนตำบลศิลา ทักมาบอกผมหน่อยนะครับ
ช่วยด้วย !! พาออกไปจากที่นี่หน่อย ขอไปด้วยนะ !!!!!
ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนปกติเนี่ยแหละครับ ทำงานอยู่ที่จังหวัดปทุมธานีแต่จะมีสาขาย่อยอยู่ที่จังหวัดขอนแก่นและจังหวัดพิษณุโลก
ด้วยความที่ตั้งแต่เกิดสถานการณ์ ไวรัส Covid 19 ทำให้การเดินทางไปต่างจังหวัดยากลำบากพอสมควร
หลังจากเดือนพฤษภาคมที่สถานการณ์เริ่มดีขึ้น จึงได้มีโอกาสไปตรวจงานที่จังหวัดขอนแก่น เป็นระยะเวลา 7 วัน
ผมได้ทำการติดต่อให้น้องพนักงานที่ขอนแก่น จองห้องพักในตัวอำเภอเมืองขอนแก่น 2 ห้อง(ผมกับลูกน้องผู้หญิง 2 คน)
แต่ก็ไม่มีที่ไหนรับด้วยความที่โรงแรมปิดและตัวผมเดินทางมาจากนอกพื้นที่ สุดท้ายก็มีโรงแรมรับให้ผมพัก อยู่ที่ตำบลศิลา อำเภอเมืองขอนแก่น
ผมและลูกน้องออกเดินทางเวลาเที่ยงจากปทุมธานี ถึงขอนแก่นประมาณ 5 โมงเย็น
เมื่อถึงโรงแรมที่จังหวัดขอนแก่น
มีน้องพนักงานที่บริษัทมารอเปิดแอร์รอให้ทั้ง 2 ห้อง ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชายนอนคนเดียวอยู่แล้ว เลยได้ถามน้องทั้งสองคน
ผม : นอนห้องไหนเลือกกันเลยนะ ลองเข้าไปดูข้างในก่อนก็ได้
น้องผู้หญิง : งั้นหนูนอนห้อง 5 ก็ได้ค่ะ
ผม : โอเค งั้นพี่นอนห้อง 6 นะ จะไม่เข้าไปดูก่อนหรอ
น้องผู้หญิง : ไม่เป็นไรค่ะ
ลักษณะห้องพักก็เปิดประตูไปเจอกระจกบานใหญ่เท่าตัวคนทันทีตู้เย็นอยู่ข้างๆกระจก จะมีโต๊ะใหญ่วางของ มีทีวีติดผนังอยู่ด้านบน ทางซ้ายเป็นเตียง ในสุดของห้องเป็นตู้เสื้อผ้าโดยที่ประตูตู้เสื้อผ้าตรงกลับประตูห้องน้ำ
หลังจากได้เก็บข้าวของเข้าห้องเรียบร้อย เราก็ตะเวนไปหาซื้อของกิน เพื่อกลับมากินที่ห้อง ด้วยความที่ร้านอาหารยังไม่เปิดให้นั่งทานที่ร้าน
คืนที่ 1
หลังจากทานอะไรเสร็จแล้ว อาบน้ำเสร็จ ผมก็เตรียมข้อมูลสำหรับทำงานวันรุ่งขึ้น ก่อนนอนก็สวดมนต์ ขยับเตียง อะไรก็ตามที่ทำแล้วสบายใจผมทำแทบทุกอย่าง ทุกอย่างผ่านไปปกติไม่มีอะไรผิดปกติ ผมก็ออกไปทำงาน
คืนที่ 2
ผมเลิกงานมืดนิดนึง ก็ไปหาซื้อของกินกลับมาทานที่ออฟฟิตกว่าจะกลับถึงที่พักก็จะประมาณ 21.30 น. ก่อนเคอร์ฟิวนิดนึง
พอไขประตูเข้าห้องปุ๊บ สิ่งที่ผมเจอ
1.ประตูตู้เสื้อผ้าเปิด
2.ประตูห้องน้ำเปิด
3.ไฟ หน้าและในห้องน้ำ เปิด
ผมก็คิดว่าผมอาจจะลืมหรือมีพนักงานมาทำความสะอาด(ปลอบใจตัวเอง 555) ผมได้ซื้อข้าวโพดต้มเข้ามากิน แล้วก็นั่งทำงานถึงตี2-ตี3 แล้วก็หลับ
คืนที่ 3
หลังจากผ่านพ้นคืนที่ 2 ก่อนออกไปทำงาน รอบนี้ผมปิดประตูตู้เสื้อผ้าและประตูห้องน้ำให้แน่น และเช็คให้มั่นใจว่าผมปิดไฟทุกดวงหมดแล้ว
หลังจากทำงานเสร็จ ผมจะกลับถึงที่พักเกือบเคอร์ฟิวทุกคืน เหตุการณ์หลังจากไขประตูเข้าห้องมาแทบจะเหมือนคืนที่ 2 ทุกอย่าง คือ ไฟ หน้าห้องน้ำและในห้องน้ำถูกเปิด ประตูตู้เสื้อผ้าเปิด(เป็นแบบเลื่อน) ประตูห้องน้ำเปิด สิ่งที่เพิ่มเติมคือประตูตู้เย็นเปิด แต่สิ่งที่ทำให้ผมคิดว่าไม่ใช่พนักงานทำความสะอาดคือ ข้าวโพดที่อยู่ในถังขยะในห้องยังไม่ถูกนำไปทิ้ง ทำให้มีกลิ่น
ผมก็ยังคงต้องนั่งทำงานถึงตีสอง แล้วก็นอน
คืนที่ 4 - คืนที่ 7
สิ่งที่ผมพบเจอเหมือนเดิมทุกวัน ทำให้ตัวผมต้องซื้อเบียร์เตรียมไว้กินก่อนนอนทุกคืน เพื่อที่จะได้หลับ
เช้าวันเดินทางกลับ วันนี้คือสิ่งที่ทำให้ผมขนลุกมาจนตอนนี้
หลังจากที่น้องๆและผมเก็บของขึ้นรถเสร็จ ผมก็นำกุญแจไปคืนเจ้าของเตรียมกลับ ระหว่างที่ผมเดินกลับไปรถที่จอดอยู่หน้าห้องผม น้องที่มาด้วยยืนมองไปที่ประตูห้องผม เหมือนคุยกับใครอะไรสักอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร
พอเดินทางมาถึงอยุธยา ผมได้เล่าเหตุการณ์ที่ผมเจอให้น้องๆฟัง แต่น้องๆกับไม่ได้ตกใจอะไร แต่คนที่ต้องตกใจกลับกลายมาเป็นผม
(จะมีน้องคนนึงกินเนื้อสัตว์ไม่ได้เลยมาตั้งแต่อายุ 25 สิ่งที่แลกมาคือการเห็นผี)
ผมจะแจงเป็นข้อๆ ที่น้องเล่าให้ผมฟังนะครับ
1.วันแรกที่ไปถึงตอนที่เลือกห้องน้องบอกว่าหนูเห็นว่ามีใครอยู่ในห้องนั้น แต่ประเมินแล้วว่าไม่ได้อันตรายอะไร
2.น้องอีกคนที่มาด้วยจะได้ยินเสียงคนอาบน้ำจากห้องผม เวลา ตี3-ตี4 ทุกวัน ซึงเป็นช่วงเวลาที่ผมเพิ่งจะนอน
3.น้องทั้งสองเห็นเป็นผู้หญิงผมสั้น ตัวเล็ก ขาว อยู่ในห้องผม
4.เหตุการณ์ที่ผมเห็นน้องเหมือนยืนคุยกับใครที่ห้องผม
สุกี้น้ำ : ช่วยด้วย หนูขอไปจากที่นี่ด้วยได้ไหม
น้องผู้หญิง : ไม่ได้หรอก ยังไงถ้ามีโอกาสจะกลับมาช่วยทำบุญให้นะ
หลังจากผมได้ทราบเรื่องทั้งหมด ในหัวผมคือ
ผู้หญิงในห้องผมคือใคร ?
มาอยู่ในห้องทำไม ?
ทำไมน้องไม่บอกผม55 ?(อันนี้เข้าใจละ น้องกลัวผมอยู่ไม่ได้)
เป็นอะไรตาย ?
นี่แหละครับคือเหตุการณ์ที่ผมพบเจอมาสดๆร้อนๆ ยังไงถ้าใครพอทราบข่าวคนตายที่โซนตำบลศิลา ทักมาบอกผมหน่อยนะครับ