แม่เลี้ยงใจร้าย

คือผมมีเรื่องอยากจะมาปรึกษาครับ เป็นสิ่งที่ผมอัดอั้นมานานมากพอสมควร แล้วก็ไม่อยากเก็บไว้ในใจ จึงอยากจะมาระบายให้คนในกระทู้ฟัง และผมควรทำยังไง กับสถานการณ์แบบนี้ คือผมมีแม่เลี้ยงอยู่คนหนึ่ง ซึ่งพ่อผมได้เลิกราไปกับแม่ของผม ตอนผมอายุ 5 ขวบ แล้วได้มาเจอกับแม่เลี้ยงของผม  แล้วได้มีลูกด้วยกัน ตอนผมอายุ 8ขวบ การที่ผมได้ออกมาพูดไม่ได้หมายความว่าผมเกลียดหรือไม่รักเค้านะครับ แต่ผมแค่น้อยใจ ที่ไม่ได้มีความรักเหมือนแม่ที่มีต่อลูกเหมือนคนอื่นๆ ซึ่งผมไม่ได้คิดไปเอง อย่างแน่นอน  มันคือสองมาตรฐาในการเลี้ยงดู เข้าเรื่องเลยละกันครับ ตอนที่ผมอายุ 8ขวบประมาณ ป.2ตอนที่แม่เลี้ยงเขามีลูก ตอนนั้นคือเขาจะหวงน้องเป็นพิเศษมาก ละจะว่าที่ผมไปเล่นกับน้อง ตอนนั้นเป็นช่วงที่เกม playstation1 มีขายละผมขอพ่อซื้อครับ สมัยนั้นมันจะเป็นเปิดเกมใส่เเผ่นเล่น แล้วผมรุ้ว่าถ้าผมเล่นเกิน1ชม แม่จะไม่พอใจ วันนั้นเป็นวันหยุดวันเสาร์ ช่วงนั้นจะมีโมเดิร์นไนท์การ์ตูน ปกติผมจะตื่นเพื่อมาดูการ์ตูน แต่ตอนนั้นเป็นช่วงที่ผมซื้อเกมมาเลยแอบเล่นตอน6โมงสรุปวันต่อมาแผ่นเกมผมหายหมดครับทั้งๆที่เก็บไว้อย่างดี โดยผมไม่สงสัยเลยว่าใครเอาไป  ตอนที่ผมอายุได้  ม.3 ซึ่งตอนนั่นเป็นช่วงที่บ้านผมได้ติดอินเตอร์เน็ต เพราะผมขอพ่อ แม่เลี้ยงผมจะจำกัดเวลาในการใช้ด้วยครับ ให้ใช้เพียง 1 ชม ต่อวันละปิดเน็ตทันทีเมื่อผมใช้เกินเวลา ละเอาปลั๊กเสียบอินเทอเน็ตไปซ่อนด้วยครับเพื่อไม่ให้ผมได้ใช้เน็ต พอเป็นนัองผม น้องผมแบบเล่นเกินเวลาได้ ละแม่ผมไม่ว่าอะไรสักคำ แต่หากผมพูดเรื่องน้องก็จะมีปันหาทุกทีครับ ไม่ว่าผมจะเป็นฝ่ายถูกแต่ถ้าผมว่าให้ลูกเขาคือผมผิด ทั้งๆที่ทำผิดเต็ม ปัจจุบันผมอายุ 22 ปี น้องผม อายุ 15 จะได้มีเวรล้างจาน ซึ่งผมได้มีเวรในการล้างถ้วยจาน สลับวันกัน แต่น้องผมจะไม่ได้ล้างครับ แม่เขาจะล้างให้แทน ผมเคยเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อแต่พ่อผมก็ไม่พูดอะไรครับ ละเงียบไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ละเวลาน้องเขาหิวแม่เขาก็จะทำอาหารให้ถึงที่สบายมากๆ ไม่เคยได้ทำงานบ้านอะไร ส่วนผมรีดผ้าเองตั้งแต่ ป.3 ล้างจาน ถูบ้าน ซักผ้า ทุกวันนี้ดีขึ้นมาหน่อยที่พ่อผมเขซื้อเครื่องซักผ้า แต่น้องผมจะขึ้น ม.4 แม่เขาก็ยังรีดผ้าเองอยู่เลย ผมไม่เคยมีสิทเสียงอะไรในบ้านนี้เลยครับ ถ้าผมมีครอบครัว ผมจะสัญญากับตัวเองเลยว่าถ้าผมมีลูกแล้วถ้าเลิกรากับภรรยาไป ผมจะไม่มีวันมีครอบครัวใหม่เด็ดขาด เพราะผมไม่อยากให้ลูกเป็นเหมือนผมในตอนนี้ ทุกวันนี้เหมือนใช้ชีวิตให้พ้นวันที่เลวร้ายไปวันๆ เผื่อจะเจอวันที่ดี ผมกล้าพูดเลยว่า ต่อให้ลูกเลี้ยงทำดีแค่ไหน ก็ไม่มีวันได้ใจมา เพราะผมเคยพยายามแล้ว ถ้าให้เลือกลูกเขาตาย กับผมตาย ผมรู้โดยที่ต้องฟังจากปาก เรื่องที่ผมพูดมาเป็นเรื่องจริงทั้งหมด ใครจะเชื่อก็เชื่อ ไม่เชื่อก็แล้วแต่
ปล.พ่อแม่ไม่ได้รักลูกทุกคนโดยเฉพาะคนที่ไม่ได้กำเนิดเรา