เราควรทำยังไงดีคะ เวลามีปัญหากับแม่ ทุกๆเรื่องเราพยายามที่จะไม่พูดอะไรออกไป คิดๆว่าเดี๋ยวแม่ก็จะหยุดเอง ยิ่งพูดเหมือนยิ่งต่อความกัน แต่บางอย่างอะไรที่แบบเราไม่ได้ทำจริงๆแบบเห็นได้ชัด เช่นพวกไม่ยอมอ่านหนังสือ ไม่ยอมกวาดบ้าน ต่างๆ เราอดไม่ได้จริงๆที่จะพูดไปว่า"ทำแล้ว" นั่นแหละค่ะตัวจุดชนวนการทะเลาะรอบ2 เราพยายามมากๆที่จะไม่พูดเพราะเดี๋ยวโดนหาว่าเถียง จนถึงจุดที่มันรู้สึกไม่ไหวแล้วก็เลยร้องไห้ ทั้งเบื่อ ทั้งเครียด เป็นอารมณ์เครียดจากเรื่องสอบเข้ามหาลัย แล้วยังต้องมาทนกับเรื่องอะไรแบบนี้ ปัญหาเดียวยังไม่พอรึไง เคยเข้าใจเคยถามเราบ้างรึเปล่าว่าเราเหนื่อยไหม พอเราร้องไห้ แม่ก็จะตอบกลับมาว่าร้องไห้ทำไมร้องไปก็ทำตัวเหมือนเดิม แล้วก็ขุดทุกเรื่องตั้งแต่นานๆผสมรวมกันมาด่าเรา  คือเราสงสัยว่านี่ก็คนไงมันจะร้องไห้ไม่ได้เลยหรอ โดนด่าต้องทำยังไงยิ้มหรอ คือมันเป็นอารมณ์ระบายอะไรไม่ได้เลยซักอย่างพูดสิ่งที่คิดก็ไม่ได้ ร้องไห้ไม่ได้ ปรึกษาใครก็ไม่ได้เพราะอยู่กับแม่แค่2คน เราเคยลองเขียนระบายแบบพิมพ์ในโน้ตแล้วล็อกรหัสไว้ แม่ก็รู้ว่าเราพิมพ์ แต่ไม่รู้ว่าพิมพ์ว่าอะไรเพราะล็อกรหัสผ่านไว้  แม่ก็จะบอกว่าพูดได้ก็เท่านั้นสุดท้ายก็ไปเขียนด่ากูในโทรศัพท์ มันเป็นความรู้สึกที่ว่าพูดก็ไม่พูดแล้ว ขอพื้นที่ส่วนตัวให้เราได้ระบายในสิ่งที่คิดหน่อยไม่ได้หรือไง

เราเบื่อมากค่ะ เราอยากให้เค้าฟังเราบ้าง เราควรทำอย่างไรดีคะ ที่จะไม่โดนด่ากลับมาว่าเถียง
หรือว่าควรทนฟังต่อไปแบบขัดต่อความรู้สึกเราเก็บความคิดเห็นเราไว้

---

[code][/code]