พ่อมีหลายครอบครัว คนเป็นลูกต้องทำไง

ยาวหน่อยนะคะเราแค่อยากหาที่ระบาย

คือพ่อเราอะเหมือนไม่ได้มีแม่แค่คนเดียว อันนี้แม่เรารู้ แล้วก็มีลูกกับเค้าคนนั้นด้วย(แม่กับพ่อเราคบกันมาประมาณ 20++ ปีมีลูก2 คน คือเรากับพี่)  อายุของลูกครอบครัวฝั่งนู้นก็เท่าเท่าพี่เรา (เรา=13 พี่เรา 20 ต้นต้น) แล้วคือไม่ได้มีแค่คนเดียวเหมือนจะมีประมาฌ 2-4 คนเนี่ยแหละจำไม่ได้ แล้วคือเรารู้มาตั้งแต่เด็กแล้วแหละเพราะเราเนี่ยนอนกับแม่ (พ่อทำงานต่างจังหวัด เดือนหนึ่งจะกลับมา ครั่ง สองครั่ง) แล้วพอพ่อเรากลับบ้านก็จะมาถึงตอนดึกดึกหน่อย มาถึงเราก็หลับแล้ว แล้วคือเรามาได้ยินพ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยมาก คือเหมื่อนทุกครั้งที่กลับมาเลยอะ ตอนนั้นเราอายุ แบบ 6-11 (อายุอันนี้คือช่วงที่ได้ยิน) แล้วคือเราก็เป็นเด็กอะแค่ได้ยินเค้าทะเลาะกันก็ร้องไห้แล้ว แต่พอได้ยินว่าเค้าทะเลาะกันเรื่องครอบครัวฝั่งนู้นคือไม่ไหวจริงจริงอะ แล้วคือเราก็แอบร้องไห้ใต้ผ้าห่มนั้นแหละ (เราไม่ได้นอนเตียงเดียวกับ พ่อแม่) แล้วบ้างครั้งคือหนักมากเราถึงขั้นลุกออกจากเตียงเดินผ่านหน้าเค้าเลย แล้วเดินออกจากห้องไปนอนกับพี่ พอเราเริ่มโตขึ้นมาหน่อยเราขอแยกห้องนอนเอง จะได้ไม่ไเ้ยินที่เค้าทะเลาะกัน แต่มันก็ไม่จบคือเหมือนโชคเรามันแบบเหมือนอยากให้รู้ความจริงอะไรก็ไม่รู้ คือชอบให้ไปได้ยินตอนพ่อคุยโทรศัพ กับลูกอีกบ้านคือเราตอนนั้นแบบ อยากร้องไห้อะแล้วคือมีอยู่ครั้งหนึง เราไปได้ยินตอนที่แบบ เหมือนลูกเค้ากำลังงอนพ่อเนี่ยแหละ แล้วพ่อก็ง้อลูกแล้วคือเราแบบไม่เคยได้รับมันเลย แบบเหมือนเรารู้ว่าเค้าเป็นพ่อไง แต่ไม่เคยได้รับอะไรเลยแม้แต่ความอบอุ่น ความรัก หรือคำว่าครอบครัว พอหลังจากนั้นพ่อก็พูดออกมาประโยคหนึง เราอยากจะร้องไห้แล้วกรีดออกมาดังดัง คือพ่อพูดกับลูกฝั่งนู้นว่า
พ่อมีลูกแค่2-4(จำไม่ได้แต่มันไม่รวบเรากับพี่) แล้วก็พูดชื่อลูกเค้า และพูดต่อว่าพ่อมีลูกแค่นี้ถ้าลูกโกรธพ่อพ่อจะทำยังไง พูดต่ออีกว่า พ่อขอโทษที่ทำไรไม่ดีและอีก บลาบลาบลา........... เราคือแบบ อี กุไม่ไหวแล้ว แล้วพ่อกับแม่เราชอบบอกว่าเราเจ้านํ้าตา คือเราก็รู้นะว่าเราบ่อนํ้าตาตื้นมาก แต่แบบเข้าใจปะว่าเราเหมือนโดนซั้าเติมเพิ่มอะ ไม่ได้ทะเลาะกันแค่นั้นบางทีไปเที่ยวกันแล้วคือแบบกุนอนอยู่ ต้องตื่นมาพร้อมกับเสียงทะเลาะจของพ่อแม่ แล้วดูก็ต้องร้องอีกแล้วปะวะ แล้วเหมื่อนแม่เคยขอพ่อเลิกนะ แต่พ่อจะทำเป็นคุยเรื่องอื่น แต่แม่เราก็กลัวว่าเราจะไม่มีพ่อก็เลยยังไม่อยากเลิก แล้วเราเป็นคนที่ชอบเก็บมาคิดอะ แล้วช่วงนี้เก็บมาคิดบ่อยมากมาก จนนอนร้องไห้ทุกวันแบบนํ้าตาพร้อมออก จนแบบปวดหัวอะ มีอยู่ครั้งหนึงพึงผ่านมาไม่นานเราร้องไห้นานมากแล้วเหมือนตอนนั้นเพึ่งทะเลาะก้บแม่(ไม่ได้แรง) เราก็เลยวิ่งขึ้นห้องนอนตัวเองแล้วร้องไห้หนักมาก หนักแบบเอาทุกเรื่องในชีวิตเรามารวมกันอะ(ไม่ได้มีแค่เรื่องพ่อแม่มีเรื่องอื่นด้วยหลักหลักคือเรื่องพ่อแม่กับเพื่อน)ปล้วครั้งนั้นเหมื่อนมันทนไม่ไหวจริงจริงอะ เราถึงขั้นปาแก้วและทุบกำแพง คือเราไม่ไหวไง เราร้องไห้นานมากมาก (ตอนนั้นพ่อก็อยู่) แล้วเราก็คิดนะคือเราร้องหนักมากมาก ตอนนั้นเราปวดท้องด้วยเพราะไม่กินข้าว(เราเป็นคนที่ปวดท้องง่ายตั้งแต่เด็ก) ทั้งปวดหัวปวดท้องแล้วคือเจ็บใจมาก แต่คนที่มทดูเราคือพี่เรา พ่อแม่ หายหัวไปหมดเช้าวันรุ้งขึ้น อม่มาด้าเราว่าเมื่อนคืนทำไม่ได้นอนมัวแต่ร้องอยู่ได้เป็นบ้ารึไง
เราแบบเพราะใครหละที่ทำมห้กุเป็นแบบนี่

เราควรทำไงอะร้องไห้ทุกวันบางครั้งก็วันละ 2-3 รอบ