คือเราทะเลาะกับแม่บ่อยมากๆทำอะไรก็ไม่ดีทำไรก็ไม่ถูกใจ แล้วแม่ก็ไล่เราออกจากบ้านตลอดครั้งนี้แม่ก็ไล่เรา แต่ครั้งนี้เราคิดว่าจะออกจรืงๆเพราะไม่ไหวแล้วเราอยู่บ้านเราเหมือนเป็นโรคซึมเศร้าทำไรก็ไม่ได้ไปไหนก็ไม่ได้อยากทำไรตามใจตัวเองบ้างก็ไม่ได้บ้านเราค่อยข้างบังคับอะไรหลายๆอย่างอยากไปค้างบ้านเพื่อนไม่เคยได้ไป อยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างคือไม่ได้ พอเราไปฝึกงานที่กรุงเทพได้ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกเรายิ่งไม่อยากกลับบ้านเพราะแม่เราเป็นคนที่แบบเอาแต่ความคิดตัวเอง และค่อนข้างจะคิดแทนในทุกๆอย่าง ทุกอย่างจะต้องออกมาเพอเฟคดีกว่าชาวบ้าน ปัญหาเล็กๆน้อยๆก็ทะเลาะ แล้วพอทะเลาะแม่จะเอาเรื่องเงินมาขู่ตลอด แต่พอเราขอไปทำงานไม่ให้เคาไปทำเพราะกลุวเอาเรื่องเงินมาขู่เราไม่ได้ พอเราอยู่บ้านก๋็บอกเราไม่ทำอะไรทำไรที่ไม่ถูกใจแต่แบบเราก็อยากใช้ชีวิตของเราบ้างก็ทะเลาะแลัวก็ไม่ให้ตัง คือ เงินสำหรับเราสำคัญมากเพราะเรานังเรียนอยู่แต่ตอนนี้เราคิดว่าไม่ไหวแล้วช่วงนี้ปิดเทอมเราจะไปหางานทำดูแล้วจะหาเงินส่งตัวเองเรียน ค่าเทอมเราตอนนี้ 7 พีนกว่าบาทเรียนปวส.อีก1ปีจบแล้วเทอมหน้าเปิดเทอมมาเราฝึกงานก็ยังทำงานหาเงินได้ เทอมต่อไปก็คงเรียนด้วยทำงานด้วยแต่อาจจะหนักหน่อยเพราะมีทำโปรเจ็คจบ ทุกคนคิดว่าเราควรทำยังไงดีคือเราอยู่บ้านแต่เราคิดว่ามันไม่ใช่ที่ของเราอยู่ในห้องตุวเองก็โดนด่า ออกมาข้างนอกห้องก็ไม่รู้จะอยู่ตรงไหนของบ้าน ถ้าเราออกจากบ้านเราจะไปอยู่บ้านแฟนซึ่งคริบครัวเค้าโอเคเพราะก่อนหน้านี้เคยไปอยู่มาแล้วประมาณ 1 เดือน เรรอายุ 20 ปีแล้วค่ะ
เราจะออกจากบ้านดีมั้ย ไม่ได้หนีแต่ออกดีๆ