สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 24
https://pantip.com/topic/37779655/desktop
ออกมาจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนที่ทำมา 27 ปี กลับบ้านเกิดมาทำโฮสเทลเล็กๆในแบบของตัวเอง
เพิ่งเริ่มเตาะแตะได้ 2 ปีกว่าๆ ก็เจอโควิด เป็นธุรกิจอันดับ 1 ที่ได้รับผลกระทบ แต่ว่าทุกวันนี้
ยังอยู่สุขสบายดี เพราะลงทุนเงินสดทั้งหมด ไม่จ้างลูกจ้างทำเองทั้งหมด เลียนแบบการบริหาร
แบบญี่ปุ่นไม่ต้องใช้พนักงาน อยู่อย่างพอเพียง ครอบครัวสามีและลูกยังอยู่กรุงเทพ ตอนนี้ดูแล
คุณแม่ที่เริ่มอัลไซเมอร์ ดีที่คุณแม่มีบำนาญเลยไม่เดือดร้อนเรื่องค่ายาเพราะเบิกได้หมด
ถึงทุกอย่างจะหยุดนิ่งแต่เราไม่หยุด เรายังทำงานเพื่อสังคมด้วยการบริจาคโลหิตทุก 3 เดือน
บริจาคอาหาร บริจาคสิ่งของให้เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติที่ช่วยดับไฟป่า ในช่วงที่เชียงใหม่
เต็มไปด้วยฝุ่นควันจากการเผาอย่างหนัก บริจาคสิ่งของให้รพ.แม่ออนที่คุณหมอต้องเอาหน้ากาก
มาตากแดดใช้ซ้ำๆ บริจาคอาหารให้คนที่ยังขาดแคลน ตามกำลังทรัพย์ที่เรามีไม่โอเวอร์เกินกำลัง
จากสิ่งทีเราทำ ทำให้เพื่อนๆที่เข้ามาดูสิ่งที่เราทำ ช่วยบริจาคสิ่งของมาเป็นจำนวนมาก ทั้งของ
ทั้งเงิน เราจึงได้เป็นสะพานบุญนำสิ่งของไปบริจาคตามความประสงค์ของเพื่อนๆ
ไม่รู้ว่าจากอานิสงค์ของการดูแลบุพการีหรือว่าการทำบุญ ทำทาน ทุกวันนี้ถึงจะปิดโฮสเทล
ไม่รับแขกตามนโยบายของรัฐบาล แต่เราก็ยังสบายใจ กินอิ่ม นอนหลับ ไม่ขัดสน เช้ามาก็กวาดถู
ทำความสะอาดเองทุกวัน และบริการแขก VIP คนเดียวของเราอย่างดีที่สุด (บ้านไหนมีคนแก่
อัลไซเมอร์อยู่ในความดูแลคงจะรู้ว่าหนักหนาสาหัสขนาดไหน แต่เรามองว่าเป็นความสุขมากกว่า
เราดูแลแม่เหมือนแม่เลี้ยงเราสมัยเรายังเล็กๆ)
รอวันให้ทุกอย่างผ่านพ้นไป เพราะเรายังมีโฮสเทลที่พร้อมเปิด ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน
เชื่อว่าไม่มีสิ่งใดจะอยู่ยั่งยืนนิรันดร์ โควิดก็เช่นกัน
บันทึกไว้ในเดือน เมษายน 2563
https://youtu.be/BztFBML7A5E
ออกมาจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนที่ทำมา 27 ปี กลับบ้านเกิดมาทำโฮสเทลเล็กๆในแบบของตัวเอง
เพิ่งเริ่มเตาะแตะได้ 2 ปีกว่าๆ ก็เจอโควิด เป็นธุรกิจอันดับ 1 ที่ได้รับผลกระทบ แต่ว่าทุกวันนี้
ยังอยู่สุขสบายดี เพราะลงทุนเงินสดทั้งหมด ไม่จ้างลูกจ้างทำเองทั้งหมด เลียนแบบการบริหาร
แบบญี่ปุ่นไม่ต้องใช้พนักงาน อยู่อย่างพอเพียง ครอบครัวสามีและลูกยังอยู่กรุงเทพ ตอนนี้ดูแล
คุณแม่ที่เริ่มอัลไซเมอร์ ดีที่คุณแม่มีบำนาญเลยไม่เดือดร้อนเรื่องค่ายาเพราะเบิกได้หมด
ถึงทุกอย่างจะหยุดนิ่งแต่เราไม่หยุด เรายังทำงานเพื่อสังคมด้วยการบริจาคโลหิตทุก 3 เดือน
บริจาคอาหาร บริจาคสิ่งของให้เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติที่ช่วยดับไฟป่า ในช่วงที่เชียงใหม่
เต็มไปด้วยฝุ่นควันจากการเผาอย่างหนัก บริจาคสิ่งของให้รพ.แม่ออนที่คุณหมอต้องเอาหน้ากาก
มาตากแดดใช้ซ้ำๆ บริจาคอาหารให้คนที่ยังขาดแคลน ตามกำลังทรัพย์ที่เรามีไม่โอเวอร์เกินกำลัง
จากสิ่งทีเราทำ ทำให้เพื่อนๆที่เข้ามาดูสิ่งที่เราทำ ช่วยบริจาคสิ่งของมาเป็นจำนวนมาก ทั้งของ
ทั้งเงิน เราจึงได้เป็นสะพานบุญนำสิ่งของไปบริจาคตามความประสงค์ของเพื่อนๆ
ไม่รู้ว่าจากอานิสงค์ของการดูแลบุพการีหรือว่าการทำบุญ ทำทาน ทุกวันนี้ถึงจะปิดโฮสเทล
ไม่รับแขกตามนโยบายของรัฐบาล แต่เราก็ยังสบายใจ กินอิ่ม นอนหลับ ไม่ขัดสน เช้ามาก็กวาดถู
ทำความสะอาดเองทุกวัน และบริการแขก VIP คนเดียวของเราอย่างดีที่สุด (บ้านไหนมีคนแก่
อัลไซเมอร์อยู่ในความดูแลคงจะรู้ว่าหนักหนาสาหัสขนาดไหน แต่เรามองว่าเป็นความสุขมากกว่า
เราดูแลแม่เหมือนแม่เลี้ยงเราสมัยเรายังเล็กๆ)
รอวันให้ทุกอย่างผ่านพ้นไป เพราะเรายังมีโฮสเทลที่พร้อมเปิด ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน
เชื่อว่าไม่มีสิ่งใดจะอยู่ยั่งยืนนิรันดร์ โควิดก็เช่นกัน
บันทึกไว้ในเดือน เมษายน 2563
https://youtu.be/BztFBML7A5E
สมาชิกหมายเลข 956721 หลงรัก, โมลี ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1711375 หลงรัก, boobiesthegozz หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 3532257 ถูกใจ, ฉันไม่ใช่ตัวต้นเรื่อง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 769671 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1580394 ถูกใจ, salamis ถูกใจ, Parkar_13 ถูกใจรวมถึงอีก 57 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 6
Slow Life ไม่จำเป็นต้องลาออกจากงานนี่ครับ พวกนี้บางคนคือพวกหนีชีวิต ปลงไม่ได้ เลยต้องหนีออกมา แค่ไม่เก็บเรื่องชีวิตประจำวันมาปวดกบาล ปล่อยวางได้ ไม่ต้องวิ่งตามกระแสเทคโนโลยีชนิดที่ว่ามือถือรุ่นใหม่ออกมาก็ต้องซื้อ ไม่สนว่าใครนินทาว่าร้าย จะอยู่ไหนก็มีความสุข นั่นคือปล่อยวางได้จริง ผมว่านั่นก็ Slow Life แล้วนะ
The Terminal ถูกใจ, All my life a circle ถูกใจ, All my life a circle ถูกใจ, แจ่มthaidvd ถูกใจ, tRechin ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 769671 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 894983 ถูกใจ, jimkong ถูกใจ, บีทาเก้นปีโป้หวานน้อย ถูกใจ, Disaster Magnet ถูกใจรวมถึงอีก 23 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 37
พวกคุณ เก่งมากเลยอะ โดยเฉพาะ พวกบอก
ลาออก ไม่ทำงานเลย คงต้องมีทรัพย์สินเป็น
สิบๆล้าน
ตอนนี้ดอกเบี้ย น้อยลงมากกกกกก
ขนาดหุ้นกู้ ดอกยังถูก (ไม่รวมหุ้นกู้ เกรดต่ำๆ
ที่ให้ดอกสูง แต่ไม่รู้ได้เงินต้นคืนไหมนะ)
ทำให้ มีแต่คิดว่า ต้องทำงาน เพื่อ ชะลอ เวลา
ที่จะใช้ เงินเก็บ กับดอกเบี้ยจากเงินเก็บ
ทุกวัน ต้องหารายได้ ้ เพื่อใช้จ่าย จะไม่ใช้เงิน
เก็บ เพื่อใช้จ่าย จนกว่าจะถึงเวลาจำเป็น
สุดท้าย ทุกท่านในนี้ โครตเก่ง
ลาออก ไม่ทำงานเลย คงต้องมีทรัพย์สินเป็น
สิบๆล้าน
ตอนนี้ดอกเบี้ย น้อยลงมากกกกกก
ขนาดหุ้นกู้ ดอกยังถูก (ไม่รวมหุ้นกู้ เกรดต่ำๆ
ที่ให้ดอกสูง แต่ไม่รู้ได้เงินต้นคืนไหมนะ)
ทำให้ มีแต่คิดว่า ต้องทำงาน เพื่อ ชะลอ เวลา
ที่จะใช้ เงินเก็บ กับดอกเบี้ยจากเงินเก็บ
ทุกวัน ต้องหารายได้ ้ เพื่อใช้จ่าย จะไม่ใช้เงิน
เก็บ เพื่อใช้จ่าย จนกว่าจะถึงเวลาจำเป็น
สุดท้าย ทุกท่านในนี้ โครตเก่ง
pumpkin&blackbeauty หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 860706 ถูกใจ, แมวอ้วนสีชมพู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1488691 ถูกใจ, yoonnoi ถูกใจ, จอมยุทธ์น้อยเฉาเฉ่า ถูกใจ, T-Mickey ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
ถามคนที่ออกจากงานไปเมื่อหลายปีก่อน ไปตามหาวิถี Slowlife ชีวิตยังรอดกันใช่ไหม
ใช้เวลาน้อยแต่หาเงินได้มากกว่า ตอนนี้ชีวิตยังสุขสบายดีกันไหม มีไหมที่กลับมาทำงานประจำfull timeเหมือนเดิมครับ