ไหนละคำลา

สวัสดีค่ะ เราชื่ออ้อมเ ราอายุ 28 ปี  เราทำงานอยู่บริษัทแห่งนึงใน กรุงเทพ แถวพระราม 9 ค่ะ ขอเข้าเรื่องเรื่องเลยนะคะ บริษัทเราได้รับสมัครเด็กจบใหม่มาทำงานคนนึงจะ เป็นผู้ชาย อายุ 23 ชื่อ น้อง บูม น้องเป็นคนน่าตาน่ารักมากค่ะ เราจะอยู่ฝ่ายออกแบบค่ะ ซึ่งพอดีน้องจบฝ่ายตัดต่อมาพอดี เลยทำให้เราได้พูดคุยกันเป็นปกตินะคะ คุยเรื่องงานกัน แต่ใจเราอยากคุยมากกว่านี้ แต่ไม่รู้จะเริ่มไง ได้แต่ชวนคุยเป็นไงบ้าง งานโอเคไหม กินไรมายัง พอดีเราเป็นคนขี้เหงาเลยอยากหาใครคุยด้วยสักคน ไม่รู้จะเรียกซวยหรือไรดี  โรค โควิด 19 ดันมา เลยทำให้บริษัทปิดชั่คราว เฮ้ออออ เราเลยไม่มีไรทำ ได้แต่หาเล่นแชทไปเลื่อยๆ  แชทนี้คนบ้างคนมั้งคะที่จะรู้จัก คือ แชทซอยค่ะ เล่นไปมา โอ้พราะเจ้า มีแชทๆนึงเด้งมารูปคล้ายๆบูมค่ะ จริงๆด้วยคือน้องบูม ทักมาจริงๆค่ะ อ่าลืมบอกเราได้ใช้รูปอื่นขึ้นที่ไม่ใช้รูปเรานะคะ เราได้พูดคุยกัน บูมทักมาว่า ชื่อไรคับ นอนดึกจัง เราก็ตอบ นอนไม่หลับค่ะ บูมก้ถามคนที่ไหนคับ กทม ป่าว ซึ่งเราตอบใช่ บูมบอกผมอยู่พระรามเก้านะ เราเลยเนี่ยนที่เดียวกันเลยยย  ซึ่งทำให้เราได้ผู้คุยกันในแชทนั้นทุกวันค่ะ คุยจนเรารู้สึกว่าใจเราชอบบูมจริงๆ ซึ่งวันนึงบูมบอกผมขอดูหน้าพี่บ้างได้ไหม คุยตั้งนานไม่ได้เห็นหน้าเลย ซึ่งเราก็บอกไปว่าเราไม่สวยนะ บูมอยากเห็นหรอ ซึ่งเขาก้โอเค แต่เรายังไม่ส่งค่ะ รวบรวมความกล้าที่มี บอกความจริงทั้งใจ บอกว่าพี่ทำงานที่เดียวกับบูมนะ คือพี่ชอบบูมมากชอบมากจริงๆ ชอบตั้งแต่บูมมาฝึกงานครั้งแรกนะ แต่ไม่กล้าบอกไปกลัวบูมไม่เหมือนเดิม ซึ่งบูมโอเค บูมบอกไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่คุยต่อถ้ารู้ เราเลยบอกไปว่าเราคือใคร บอกความในใจที่มีให้บูม   บูมอ่านแล้ว แต่เงียบไปประมาณ 30 นาทีได้ค่ะ เราถามว่าหายไปไหนมา บูมบอกแค่ว่าไปห้องน้ำมา  เราเลยถามไปบูมจะไปหายไปไหนจริงๆใช่ไหม  บูมไม่ตอบไรมาตั้งแต่นั้นเลย  ไม่มีแม้กระทังคำลา ไม่มีคำพูดใดใด ออกมาเลย และบูมก็ได้ทำการปิดบัญชีผู้ใช้ไปเลยค่ะ  มันทำให้เราอึดอัดมาก  ไม่รู้ว่าบริษัทเปิดจะมองหน้าบูมยังไง  ไม่รู้จะทักด้วยคำไหน ไปไม่ถูกจริงๆค่ะ บูม ไหนล่ะคำลา      ขอโทษนะนะ นี้คือครั้งแรกที่เข้ามานะคะ