ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีทุกๆคนที่แวะเวียนเข้ามา ในกระทู้ ทั้งที่ตั้งใจและบังเอิญก็แล้วแต่
เรื่องมันมีอยุ่ว่า พ่อของเจ้าของกระทู้ ป่วยค่ะ #เพิ่งมาทราบผลทีหลังเมื่อประมาณ 2 เดือนที่แล้วค่ะ ว่า "ท่านเป็นมะเร็งปอด"
โดยอาการเบื้องต้นย้อนไป เมื่อ ปี 2559 พ่อเคยเข้าโรงพยาบาล ช่วงเดือน เมษายน โดยในตอนนั้นที่นอนโรงพยาบาลมาจากการที่พ่อถ่ายเป็น
เลือด ทำให้ร่างกายขาดเลือด นอนโรงพยาบาลให้เลือดเป็นระยะเวลา 1สัปดาห์ หลังจากนั้นอาการ พ่อก็ค่อยๆดีขึ้น
จนผ่านระยะเวลา ช่วงเดือน เมษายนของ ปี 2562 พ่อก็ต้องเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง แล้วหมอก็บอกว่าเป็นอาการเดิม ต้องคอยให้เลือด
อีกสัก 3-4 ถุง แล้วค่อยกลับบ้าน หลังจากนั้น เมื่อช่วง เดือนตุลาคม พ่อเริ่มปวดในท้อง เลยมาโรงพยาบาลแห่งหนึ่งใน อำเภอหาดใหญ่
(ลืมบอกบ้านเจ้าของกระทู้ อยู่นครศรีธรรมราช) หมอเลยทำการเอ็กเรซ์หน้าท้อง ผลออกมาว่า มีเหมือนก้อนเนื้อเล็กๆ สอง ก้อน แทรกอยู่บริเวณ
ข้างปอด หมอจึงนัดพ่อมาผ่าในเวลาสองอาทิตย์ต่อมา ตัวเราเองก้เข้าไปอ่านอาการที่พ่อเป็น เลยหวาดหวั่นว่าจะเป็นมะเร็ง ก็เลยคิดในแง่ดีว่า
#ขอให้ไม่ใช่ ผลสรุปออกมาว่าพ่อเป็นมะเร็ง รอลุ้นอีกทีว่าจะเป็นระยะแรกๆรึว่า ระยะ3-4 ถัดจากนั้นอีกไม่นาน หมอนัดพ่ออีกรอบหมอบอกว่าเป็น
ระยะให้ผ่าก้อนเนื้อทิ้งแล้วมีโอกาส หายขาด ตัวเราเองก็โล่งใจไปนิด
#แต่แล้วจนเล่า เมื่อวันที่หมอนัดผ่าพ่อ เรื่องไม่คาดคิดดันเกิดขึ้น ในวันนั้น เวลา ประมาณบ่าย2 หมอพาพ่อเข้าห้องผ่าตัด เรากับแม่ก็นั่ง
คอย เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมง หมอมาบอกว่า "หมอตัดปอดพ่อทิ้งไปข้างหนึ่ง" ใจเรานี่สั่นไปหมดเลยเราเลย งง!!! ว่าปกติหมอเขามีสิทธิตัดสินใจโดยที่
ไม่ถามญาติก่อนเลยเหรอ มีสิทธิที่จะไม่อธิบายคนไข้ก่อนที่จะผ่าเลยเหรอว่า ถ้าเชื่อมันลาม ไปที่ปอด คนไข้จะยอมให้ตัดปอดทิ้งไหม
พ่อออกจากห้องผ่าเขาก็ย้ายไปห้อง ไอซียู คืนนั้นพ่อเห็นพ่อ เรานี้แบบทำอะไรไม่ถูกเลยมีแต่น้ำตาตลอดเวลา มีแต่คำถามเพิ่มขึ้นในหัวมากมาย
ว่าถ้าพ่อตื่นขึ้นมาพูดได้ พ่อจะโทษเราไหม ว่าให้หมอตัดทิ้งทำไม หลังจากพ่อรู้สึกตัวไม่นาน ท่านก็รู้ว่าปอดเหลือข้างเดียว แกก็แทบจะไม่มีกำลัง
โทษแม่ โทษเรา ว่าพามารักษาทำไม เขาทรมานที่ เป็นแบบนี้ แล้วเราจะทำยังไงได้ในเมื่อมันเกิดขึ้นไปแล้ว เราก็เสียใจ แต่เราไม่มีสืทธิร้องไห้ให้ท่านเห็น
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อยากระบาย เผื่อบังเอิญไปเจอใครที่มีญาติหรือ พ่อแม่ เป็นอยู่ อยากถาม ว่า คนที่เหลือปอดข้างเดียว เขาจะอยู่ได้นานแค่ไหน
มีอะไรที่เราจะอธิบายให้คนป่วยรู้สึกใจชื่นขึ้นมาได้บ้าง
ใครเคยมีญาติ เป็น มะเร็งปอด ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
โดยอาการเบื้องต้นย้อนไป เมื่อ ปี 2559 พ่อเคยเข้าโรงพยาบาล ช่วงเดือน เมษายน โดยในตอนนั้นที่นอนโรงพยาบาลมาจากการที่พ่อถ่ายเป็น
เลือด ทำให้ร่างกายขาดเลือด นอนโรงพยาบาลให้เลือดเป็นระยะเวลา 1สัปดาห์ หลังจากนั้นอาการ พ่อก็ค่อยๆดีขึ้น
จนผ่านระยะเวลา ช่วงเดือน เมษายนของ ปี 2562 พ่อก็ต้องเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง แล้วหมอก็บอกว่าเป็นอาการเดิม ต้องคอยให้เลือด
อีกสัก 3-4 ถุง แล้วค่อยกลับบ้าน หลังจากนั้น เมื่อช่วง เดือนตุลาคม พ่อเริ่มปวดในท้อง เลยมาโรงพยาบาลแห่งหนึ่งใน อำเภอหาดใหญ่
(ลืมบอกบ้านเจ้าของกระทู้ อยู่นครศรีธรรมราช) หมอเลยทำการเอ็กเรซ์หน้าท้อง ผลออกมาว่า มีเหมือนก้อนเนื้อเล็กๆ สอง ก้อน แทรกอยู่บริเวณ
ข้างปอด หมอจึงนัดพ่อมาผ่าในเวลาสองอาทิตย์ต่อมา ตัวเราเองก้เข้าไปอ่านอาการที่พ่อเป็น เลยหวาดหวั่นว่าจะเป็นมะเร็ง ก็เลยคิดในแง่ดีว่า
#ขอให้ไม่ใช่ ผลสรุปออกมาว่าพ่อเป็นมะเร็ง รอลุ้นอีกทีว่าจะเป็นระยะแรกๆรึว่า ระยะ3-4 ถัดจากนั้นอีกไม่นาน หมอนัดพ่ออีกรอบหมอบอกว่าเป็น
ระยะให้ผ่าก้อนเนื้อทิ้งแล้วมีโอกาส หายขาด ตัวเราเองก็โล่งใจไปนิด
#แต่แล้วจนเล่า เมื่อวันที่หมอนัดผ่าพ่อ เรื่องไม่คาดคิดดันเกิดขึ้น ในวันนั้น เวลา ประมาณบ่าย2 หมอพาพ่อเข้าห้องผ่าตัด เรากับแม่ก็นั่ง
คอย เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมง หมอมาบอกว่า "หมอตัดปอดพ่อทิ้งไปข้างหนึ่ง" ใจเรานี่สั่นไปหมดเลยเราเลย งง!!! ว่าปกติหมอเขามีสิทธิตัดสินใจโดยที่
ไม่ถามญาติก่อนเลยเหรอ มีสิทธิที่จะไม่อธิบายคนไข้ก่อนที่จะผ่าเลยเหรอว่า ถ้าเชื่อมันลาม ไปที่ปอด คนไข้จะยอมให้ตัดปอดทิ้งไหม
พ่อออกจากห้องผ่าเขาก็ย้ายไปห้อง ไอซียู คืนนั้นพ่อเห็นพ่อ เรานี้แบบทำอะไรไม่ถูกเลยมีแต่น้ำตาตลอดเวลา มีแต่คำถามเพิ่มขึ้นในหัวมากมาย
ว่าถ้าพ่อตื่นขึ้นมาพูดได้ พ่อจะโทษเราไหม ว่าให้หมอตัดทิ้งทำไม หลังจากพ่อรู้สึกตัวไม่นาน ท่านก็รู้ว่าปอดเหลือข้างเดียว แกก็แทบจะไม่มีกำลัง
โทษแม่ โทษเรา ว่าพามารักษาทำไม เขาทรมานที่ เป็นแบบนี้ แล้วเราจะทำยังไงได้ในเมื่อมันเกิดขึ้นไปแล้ว เราก็เสียใจ แต่เราไม่มีสืทธิร้องไห้ให้ท่านเห็น
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อยากระบาย เผื่อบังเอิญไปเจอใครที่มีญาติหรือ พ่อแม่ เป็นอยู่ อยากถาม ว่า คนที่เหลือปอดข้างเดียว เขาจะอยู่ได้นานแค่ไหน
มีอะไรที่เราจะอธิบายให้คนป่วยรู้สึกใจชื่นขึ้นมาได้บ้าง