[CR] ป า กี ส ถ า น .. ถ้าได้ไปแล้วจะหลงรัก by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว

กระทู้รีวิว

บันทึกการเดินทางของป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว
ซึ่งอยากบันทึกและแบ่งปันเรื่องราวของประเทศที่ป้าเกษไม่เคยคิดเลยว่าในชีวิตนี้จะมีโอกาสได้ไป .. ป า กี ส ถ า น

รีวิวการเดินทางมาแล้วค่ะ
รีวิวแรก   :  ป า กี ส ถ า น .. ถ้าได้ไปแล้วจะหลงรัก by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว  https://pantip.com/topic/39807158
รีวิวที่สอง :  เข้ามาดู .. แล้วจะรู้ทำไมหลงรัก ปากีสถาน by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว [ Ep 1]  https://pantip.com/topic/39811164
รีวิวที่สาม :  เข้ามาดู .. แล้วจะรู้ทำไมหลงรัก ปากีสถาน by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว [ Ep 2]  https://pantip.com/topic/39816699
รีวิวที่สี่    :  เข้ามาดู ..แล้วจะรู้ว่าทำไมหลงรักปากีสถา  by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว [ Ep 3]  https://pantip.com/topic/39822564
รีวิวที่ห้า :   เข้ามาดู ..แล้วจะรู้ว่าทำไมหลงรักปากีสถา  by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว  [Ep 4]  https://pantip.com/topic/39826219
รีวิวที่หก : เข้ามาดู .. แล้วจะรู้ทำไมหลงรัก ปากีสถาน by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว [ Ep 5 จบทริป ] https://pantip.com/topic/39828939


เป็นเพราะสถานการณ์หยุดอยู่ติดบ้านเพื่อตัวเองและเพื่อคนอื่น และไปเจอกระทู้ถามว่า หากไม่มีสถานการณ์โควิค 19 ตอนนี้เรากำลังเดินทางอยู่ที่ไหนกันนั้นทำให้เกิดรีวิวนี้ขึ้นมา อาจจะไม่มีรายละเอียดอะไรมากนัก

นอกจากให้ภาพเล่าเรื่องที่มีความทรงจำดีๆของป้าเกษที่เกิดขึ้นในช่วง 11 วันของการเดินทางไปต่างประเทศในเดือน ตค.62 ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นช่วงใบไม้เปลี่ยนสีที่สวยงามแตกต่างจากญี่ปุ่นหรือเกาหลี ที่ป้าเคยได้ไปมา  ..

ความสวยงามนี้ทำให้รู้จักอยากกลับไปเที่ยวอีกในช่วงฤดูกาลอื่นบ้าง อย่างช่วงเดือนเมย. ได้ยินว่า Cherry Blossom ของที่นี่สวยงามมากๆเช่นกัน ซึ่งถ้าไม่มีโควิคเข้ามาเป็นยาพิษแทรกเข้ามา ป่านนี้ป้าคงเพลิดเพลินกะความงดงามของสีชมพูทั้งขุนเขาที่นั่น

ก็นะ .. ใครจะคิดว่าประเทศนี้จะน่าเที่ยว น่าดู เห็นแต่มีข่าวทะเลาะกันกะอินเดีย เดี๋ยวก็ปิดน่านฟ้าไม่ให้ใครบินข้ามหัว ไหนจะภัยพิบัติต่างๆ คนคลุมหน้าตา เฮ้ย มีตังค์ไปเที่ยวที่อื่นดีกว่า มาเริ่มสนใจนิดๆ ก็เมื่อมีหลานสาวที่ไปเที่ยวออกทริปไปลุยกะป้าบ่อยๆ เพราะเธอจะว่างกว่าคนอื่นตรงชวนไปวันธรรมดาได้ เธอมาชวนป้าไปเที่ยวปากีสถานในช่วงใบไม้เปลี่ยนสี โดยส่งรูปภาพมายั่วยวนกวนกิเลส


ก็เข้าไปดู ... ตอนนั้น(ตค.ปี 61)เพิ่งกลับจากย่าติง กำลังปลื้มปริ่มกะตัวเองที่เดินขึ้นย่าติงในระดับความสูง 4700 เมตรจากระดับน้ำทะเลสำเร็จ เห็นความอลังการของภูเขาสวยๆ ทะเลสาบสีมรกต ก็สุดๆล่ะสำหรับป้า  แต่พอไล่ๆดูไปเรื่อยๆ เฮ้ย ไม่ใช่ล่ะ มันใช่ปากีสถานแน่เหรอ ภูเขาก็ดูอลังการงานสร้างมาก สัสันของใบไม้เปลี่ยนสีก็ดูสวยงามแตกต่าง ไอ่ ที่คิดไว้ มโนไป นั้น หายวับ แล้วไม่ต้องลำบากเดินขึ้นเหมือนย่าติงอีกต่างหากก็เห็นวิวสวยแล้ว ..

โดนมนต์สิค่ะ ไปยกมือลงชื่อไปทริปกะเค้าเฉยเลย ลืมไปว่า เฮ้ย เอ็งน่ะแก่แล้ว เอ็งต้องไถนาหาเงินเยอะ เหนื่อยกว่าคนอื่น ที่ต้องหาเงินไปนะเฟ้ย ..  เอาฟร่ะ สู้กันซักตั้งมีเวลาเล่นแชร์ตั้งปี เล่นมันซักสิบวงเลยแล้วกัน ๕๕๕


หลังจากที่ได้ตั๋วของการบินไทยในราคาประมาณ 14000 กว่าบาทซึ่งถือว่าถูกมากของการไปครั้งแรก เพราะครั้งที่ 2 ป้าซื้อได้ในราคาประมาณ 20,000 บาทค่ะ เมื่อได้ตั๋วก็เตรียมทำวีซ่าออนไลน์โดยที่เราไม่ต้องไปยื่นที่สถานฑูตเพราะไม่สะดวกอย่างแรงกะคนที่อยู่ตจว.อย่างป้า ก็ขอให้หลานสาวคนเก่งทำให้ ซึ่งเค้าก็มีแบบฟอร์มให้กรอกค่ะ เสียค่าวีซ่า 25$US ประมาณ 3-4 วันก็มีเมล์มาแจ้งว่า อิป้าได้ไปลุยปากีแน่นอนค่ะ

ป้าใช้บริการทัวร์ของปากีสถานที่ชื่อ PakistanTourAndTravelling ซึ่งตลอดเวลา 11 วันนั้น ดูแล แนะนำ และหาร้านที่สามารถต่อรองราคาเวลาที่ช้อปได้อย่างถูกใจลูกทริปมาก คนไทยขอให้ได้ต่อได้เถอะ รับรองร้านนั้นแน่น  ๕๕๕ ค่าใช้จ่ายทริปประมาณ 35000 บาท ไม่รวมทริปทริปไกด์ ไม่รวมค่าขึ้นม้าที่แฟรี่ วินโดว์

** เวลาป้ามีไปทริปตปท. เรื่องตั๋วบินนั้นเป็นปัจจัยสำคัญ บางที่คชจ.ทริปไม่กี่ตังค์ ไปแพงเอาที่ตั๋ว ทำให้บางคนเปลี่ยนความตั้งใจ **

ตัวป้าเองนั้นจะตั้งงบตั๋วไว้ในใจตามความอยากไปมากน้อยก็ +- กันไป อย่างไปปากีฯ ป้าตั้งงบไว้ในใจ 20000 บาท ถ้าได้ถูกกว่านี้ ถือว่ามีเงินเหลือซื้อเปรี้ยวซื้อหวาน หากได้แพงกว่านี้ก็ถือว่าทริปนั้นเที่ยวอย่างเดียวค่ะ ไม่มีงบอื่น ๕๕๕


18-28 ตค 62 คือ ช่วงโอกาสทองที่เดินเข้ามาหาป้าในการเดินทางครั้งใหม่ๅ .. ที่มาพร้อมกะอากาศหนาวที่ทำให้การจัดกระเป๋าของป้าแสนจะลำบากเพราะป้าเป็นคนเหนือที่ขี้หนาวค่ะ

เสื้อผ้า คือสิ่งแรกที่ป้าต้องให้พร้อมกว่าครั้งไปน๊อคเป็นไอติมที่รัสเซียเมื่อคราวล่าแสง เมื่อ มีค. 62 ดังนั้นขั้นตอนการจัดกระเป๋า  ๕๕๕  เหมือนเดิมคือเหมือนแบกตู้ใส่เสื้อผ้าไปไงงั้นเลย  เป้ใบใหญ่มว๊ากกกกแบบไม่ยี่หร่ะสังขารวัย 62 ขวบของตัวเองเล้ยยยย
- เสื้อกันหนาวที่ใส่ในอุณหภูมิติดลบ
- รองเท้าลุยหิมะ โดยที่ความเย็นไม่ทะลุฝ่าเท้าป้าได้
- หมวกอุ่นๆดึงมาปิดหูได้
- ถุงมือที่สามารถกดชัตเตอร์หรือกดหน้าจอมือถือโดยไม่ต้องถอด
- ถุงเท้า ผ้าพันคอ
- เสื้อกั๊กไหมพรมใส่อุ่นด้านใน
- เสื้อลองจอน ฮีทเทต
- มีกระป๋องฟอกอากาศที่มีกลิ่นยูคาลิปตัสติดไปด้วย  ก็เราไปเมืองแขกนี่ค่ะ  อิอิ
** ป้าไม่มีโรคประจำตัว เรื่องยาเลยไม่เคยเตรียมยาอะไรไป ยาดม ยาหม่อง ไม่ใช้ **
- ปลั๊กไฟ ที่ชาร์ตแบตกล้อง มือถือ

ส่วนของกินพกติดตัว อายจังที่จะบอกว่า มีไปแค่
- ซองผงลาบ ไป 2 ซอง เผื่อว่าอยากเอาไปโรยข้าว โรยกับให้มันแซ่บเท่านั้นแร่ะ นอกนั้น ก็เกาะผู้ร่วมทริปเค้ากิน ซึ่งเอาไปเป็นกระเป๋าสายรุ้งมีครบแบบว่าคนสิบกว่าคนช่วยกันกินยังไม่หมดเลยอ่ะ นับว่าทริปนี้ไม่มีอะไรที่อดอยาก  11 วันกะอาหารปากี 30 มื้อทุกคนแฮปปี้ เพราะทั้งผู้ร่วมทริปกะไกด์ที่พาเที่ยว สนุกสนานรื่นเริง หัวเราะกัน หลับคอตกกันตลอดการเดินทาง

เป็นการเกริ่นนำที่ยวมากตั้งแต่ทำรีวิวมา เพราะไปตั้ง 11 วัน รูปทั้งในกล้องและมือถือ ซึ่งป้าใช้ตลอดทั้งทริปได้ภาพร่วมหมื่น แต่เลือกมาให้ชมได้แค่เสี้ยวเดียว คือ

- #FujiX1 เลนส์ 18-135 50-230
- #Note9

ทริปนี้เราไปกันทั้งหมด 12 คน มีป้อจายเป็นไข่แดง 1 เดียวในทริป นัดเจอกันที่สุวรรณภูมิเลยค่ะ ปรากฎว่าในคืนวันนั้นคนไทยกว่าครึ่งลำไปเที่ยวปากีฯ ในช่วงวันเวลาเดียวกัน แต่แปลกที่ 11 วันนั้นเหมือนสวนกันไปมา แทบจะไม่ค่อยได้เจอกันเลยทั้งที่โปรแกรมเที่ยวก็เหมือนกัน ป้าถือว่าเป็นการจัดระบบที่ดีนะ ไม่ต้องแย่งกันกิน แย่งกันถ่ายรูป ถามว่าเจอทัวร์จีนมั้ย เจอค่ะ แต่จะมาจากมาเลย์ สิงคโปร์มากกว่า แล้วคนเวียตนามก็มาเที่ยวเยอะ