เรามีปัญหาทะเลาะกับแม่บ่อยเนื่องจากแม่เข้าข้างพี่ชายและน้องชายติดยา

เราทะเลาะกับแม่ทุกวันเรื่องพี่ชายและน้องชายติดยา ไม่ทำงาน กินนอน ขอเงินแม่เสพยา  ถ้าไม่ได้ก็จะอาละวาด แม่จะแอบเอาเงินเดือนที่เราทำงาน ให้พี่ชายและน้องชายไปเสพยาอยู่เป็นประจำ พอเราทราบเราบ่นแม่ว่าให้ทำไม แม่ก็จะด่าและพาลทะเลาะกับเราทุกครั้ง บางครั้งเราโดนน้องชายทำร้ายร่างกายด้วยแต่แม่ก็เข้าข้างนอกอีกตามเคย จนเราหนีออกมาอยู่ข้างนอกกับแฟนเพราะไม่อยากเห็น ขี้เกียจมานั่งทะเลาะกับแม่ทุกวัน แต่เราก็สงสารพ่อพ่อก็พูดอะไรไม่ได้เช่นกัน พอบ่นแม่ก็จะเอาไปฟ้องน้องชายกับพี่ชายให้เกียดพ่อ แม่จะด่าและบ่นพ่อใส่หูให้พวกเราฟังทุกวัน หาว่าพ่อไม่มีงานรายได้อยู่แต่บ้านเฉยๆ พอพ่อรู้พ่อก็น้อยใจ เหมือนตัวเองไม่มีประโยชน์ ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน แม่ไม่เคยสนใจ แต่เพราะตัวพ่อเองก็แก่แล้ว พ่อเราเป็นช่างก่อสร้างแกป่วยหลายโรค ทำงานหนักๆ ไม่ไหวแล้ว แต่แม่ก็ชอบพูดให้พ่อได้ยินโดยไม่สนใจความรู้สึกของพ่อเลย เราคิดโมโหแม่นะทำไมพี่ชายกับน้องชายไม่เห็นบ่นไม่เห็นด่าหรือไล่ไปหางานทำบ้างเลย กินนอนอยู่บ้าน แถมขอเงินเสพยาอีกตั้งหาก ไม่หน่ำซ้ำมีแฟนพามาให้แม่เราเลี้ยงอีก แต่แม่ก็ยังรักและปกป้องใครว่าอะไรไม่ได้ ตอนนี้เราสงสารพ่อมากอยากให้พ่อมาอยู่กับเรา แต่พ่อก็ห่วงบ้านและห่วงแม่มาก โดยที่แม่ไม่ได้ห่วงพ่อเลยซักนิด เราไม่รุ๊จะทำยังไงดี เราเคยคิดว่าเราหนีออกมาอยู่ข้างนอกแต่ยังส่งเงินเดือนให้แม่เหมือนเดิม คงจะสบายใจไม่ต้องรับรู้ไม่ต้องเห็นอะไรก็คงจะมีความสุขดี แต่มันกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเลยพ่อมาหามานั่งระบายให้ฟังทุกวันเลยว่าแม่บ่นแม่ทำกับแกยังไง เราเสียใจและโกรธแม่เหลือเกิน เรากลัวบาปนะที่เราโกรธแม่เพราะเราก็มีลูก เราไม่กล้าระบายให้ใครฟังเลยเพราะกลัวว่าคนจะมองครอบครัวเราไม่ดี ที่นี่คงจะเป็นที่แรกที่เราได้ระบายออกมา ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัย