เรื่องมีอยู่ว่าวันนึงเราก็ใช้ชีวิตอยู่กับพี่สาวแบบปกติ พูดกันเหมือนปกติ และพอตอนเย็นนางบอกให้เราไปยกของขึ้นมาเก็บไว้ในบ้านนางจะไปทำอะไรของนางนี่แหละ แล้วเหมือนตอนนางกลับมานางก็ทะเลาะกับพ่อเรื่องอะไรสักอย่างแล้วพ่อก็พูดว่าถ้า อยากไปก็ไปเก็บของออกไปจากบ้านนี้ แล้วนางก็เหมือนจะงอนพ่อมั้งแต่ก็ทะเลาะกันหนักอยู่ อะเข้าเรื่องเลยละกันนะหลังจากที่ทะเลาะกับพ่อเสร็จนางก็ไม่คุยกับใครเลยทั้งเราทั้งแม่ทั้งพ่อและพี้ชาย แม่ก็เลยสงสัยว่าทำไมลูกถึงไม่คุยกับแม่เลยมาถามเราเราเลยบอกว่าพี่ทะเลาะกับพ่อพี่แล้วพี่เหมือนจะโกรธพ่อแต่ที่จริงเราก็ไม่อยากให้พ่อพูดแบบนั้นสักเท่าไหร่แล้วพ่อก็ไม่สมควรที่จะพูดออกมา หลังจากนั้นพี่สาวนางก็เก็บของไปแล้วแม่ก็ร้องไห้หนักมากกกกพี่ชายเราเลยบอกแม่ว่าถ้ามันอยากไปก็ให้มันไป แต่ว่าแม่เราอยากให้นางมาช่วยธุรกิจทางบ้าน แต่เหมือนนางอยากจะไปเรียนทุนแล้ว นางก็บอกกับแม่ว่าถ้าเกิดว่าน้อง(หมายถึงตัวเรา)ยังทำตัวแบบนี้หนูก็ไม่อยากอยู่แล้วแม่ก็ถามว่าไม่โกรธพ่อหรอ นางเลยบอกว่าเรื่องพ่อหนู่ไม่โกรธ หรอกมีแต่ เรื่องน้องนี่แหละงานบ้านก็ไม่ช่วยทำ ตื่นก็สาย เล่นแต่โทรศัพท์.......คือทำไมคุณถึงรู้ละ คุณเห็นหรอว่าเราทำหรือไม่ทำ คือบอกก่อนว่านางพึ่งเรียนจบแล้วนางมาอยู่บ้านได้เดือนกว่าๆเอง ซึ่งนางก็ไปเรียนอยู่แบบในเมือง แล้วคุณจะเห็นได้ยังไงว่าเราทำไม่ทำ แต่เรายอมรับเรื่องที่ดูโทรศัพท์มากเกินไปแต่เรา ทำงานบ้านช่วยพ่อแม่เวลาพ่อแม่สั่งหรือไม่สั่งเราก็ทำบางครั้งก็ไม่ได้ทำแต่คือเราก็ทำอะพอคุณมาอยู่บ้านเดือนกว่าๆคุณได้ทำไหม งานก็ไม่หาทำมานอนดูแต่ซีรี่ย์อยู่นี่ และอีกเรื่องคือตื่นสายเรายอมรับว่าอาจจะสายจริงแต่เราก็ตื่นแค่8-9โมงส่วนนางพอเรียนจบแล้วมาอยู่บ้าน ก็ไม่เห็นจะตื่นเช้าทำงานบ้านช่วยพ่อแม่หรือทำงานช่วยพ่อแม่เลย ครอบครัวก็ไม่ได้ฐานะดีขนาดนั้นนะแต่นางคือตื่นเเที่ยงไม่ก็บ่ายโมงอะ.....แม่ก็บอกเราว่าเนี่ยสงสารพี่ไหมตอนพี่ไปเรียนมหาลัยเนี่ยต้องใช้เงินอย่างประหยัดบางวันก็ไม่ได้กินข้าวตเองไปล้างจานรับจ๊อบเพื่อหาเงิน.......แต่ที่เราเห็นที่ผ่านมาก็ขอเงินแม่นี่ โอเครเราก็พยายามปรับตัวเพื่อนางเพื่อนางคนดีพยายามตื่นเช้าพยายามทำงานบ้านซึ่งเราก็ทำอยู่แล้วแต่ต้องมาทำให้นางเห็นเพื่อให้นางเชื่อว่าเราทำ....โอ้ยยยย งงอะ ก็ไม่ใช่ว่าตอนคุณเรียนอยู่คุณลำบากต้องประหยัดแค่ไหนพอเรียนจบจะมาทำตัวแบบ นอนดูซีรี่ย์ตื่นเที่ยงแล้วก็ไม่ทำงานช่วยแม่......มันได้หรอ เราพยายามสุดแล้วเพื่อให้นางเห็นแต่ก็ไม่เคยที่จะสนใจ นางบอกเราติดโทรศัพท์มากไปจนไม่ทำอะไรเลย....มันใช่คุณหรอคุณพูดแล้วดูตัวเองไหมอะพอเราทำงานบ้านหรือการบ้านเสร็จก็ดูคลายเครียดไม่ได้หรอ คุณก็ไม่เห็นจะทำอะไรนิ ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ เราอาจผิดจริงแหละแค่เราไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้เห็นแม่เศร้าเราเลยต้องพยายามแต่มันก็ดู เปล่าประโยชน์......
พี่สาวแบบนี้ถือว่าดีไหม??