เราคบกะผู้ชายคนนึงแายุมากกว่านิดหน่อยหน้าตาดี มีลูกติด เป็นคนติดเหล้าเวลาช่วงค่ำถึงเวลาต้องกินทุกวัน เราเคยขอให้เลิกเค้าบอกถ้าอยู่ด้วยกันก่อนเขาจะทำให้ทุกอย่าง พี่เค้าเป็นคนค่อนข้างรักสบาย ช่วยงานที่บ้าน บางวันก็ไม่ได้ทำงานอยู่บ้านเฉยๆ ถึงเวลารับลูก ส่งลูก แค่นั้นมีงานที่บ้านก็ช่วย ช่วงแรกปกติดี แต่พอเข้าสองเดือน เขาบอกเขาแย่ เราโอเคคิดว่าเดี๋ยวคงดีขึ้น หลังจากนั้นเราก็เป็นคนจ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างไม่ว่าจะไปไหน กินข้าว เข้าเซเว่นพาลูกเค้าซื้อของไม่ต่ำกว่า 500 ทุกครั้ง แต่เราเต็มใจอันนี้เราคิดว่าเรารักเค้าเราก็รักลูกเค้า ลูกเค้าน่ารัก เข้ากับเราเด็กเราไม่คิดมากเลย แต่เวลา ไปหาเค้าเราก็จ่ายหมด มันทำให้เรารู้สึกไม่เค้ารักเราจริงไหม เพราะทุกครั้งที่เราขอให้เค้ามาหาเค้าก็บอกไม่มีตัง เราเคยคุยกับเค้าหลายรอบ ว่าทำไมไม่ลองไปทำอย่างอื่นเสริม บ้าง เค้าก็บอกไม่มีเงินเราบอก ไม่มีกับไม่หาไม่เหมือนกัน เขาอ้างใครจะดูลูก เราบอกที่บ้านยังมีปู่ย่าเค้า ถ้าเค้าทำงานใครจะเอาข้าวอาบน้ำเราบอกปัญหานี้เล็กน้อย เราบอกย่าเค้าช่วยดูแลตรงนี้ให้ก่อนเพราะย่าเค้าไม่ได้ทำไร เค้าบอกไม่ได้ ลูกเค้าต้องที่1 เราเลยบอกเค้า เราก็อยากมีอนาคต ข่วยกันทำช่วยกันหา ไม่ใช่เราหาคนเดียวเราเหนื่อย เค้าก็จะด่าเราว่าชอบคนรวยก็ไปอย่ามายุ่งกับคนจนแบบเค้าเลย เราบอกว่าไม่เกี่ยวจนรวย มันเกี่ยวกับความมั่นคง เราเคยถามคิดอยากมีเราอยู่ในอนาคตจริงๆมั้ย หรือรู้สึกเฉยๆกับเรา เค้าบอกเค้ารักเรา แต่เค้าไม่เคยทำให้เราเห็นเลย ว่าตรงไหนที่เค้าว่าเค้ารัก แค่เค้าเทคแคร์เราตอนเราไปหา ตอนที่ต้องกินข้าวแล้วเราจ่ายตัง ตอนที่เราเติมน้ำมันรถให้มาส่งเรา คบกับเค้ามา ปีกว่า เราเป็นคนออกค่าใช้จ่ายตลอดเวลาทุกครั้ง เราก็ไม่รู้ว่าเรารักเคเาหรือโง่ทนอยู่ ทุกครั้งที่ทะเลาะ ก็พูดเหมือนเราเป็นคนอื่น ชีวิตพี่เค้าที่เราคบกับเค้ามา เค้าใช้ชีวิตประจำวันแบบเหมือนคนใช้ไปวันๆ ไม่มองอนาคต คิดแต่ว่า ไม่มีๆๆ เราไม่รู้จะทำไง เรากลัว บอกตรงๆเราไม่มั่นใจว่าเราจะฝากชีวิตไว้กับเค้าได้มั้ย เค้าจะรักเราไม่ทิ้งเราหรือป่าว แต่ตลอดเวลาที่คบเค้าก็ไม่เคยนอกใจเราเลยนะ พี่เค้าเคยบอกเราว่า เค้าก็รู้สึกแย่เหมือนกันที่เหมือนมาเกาะเรากิน เหมือนเป็นผู้ชาย

ที่ให้ผู้หญิงคอยทำทุกอย่าง ให้ เราก็ได้แต่บอกเราโอเคทั้งที่ในใจเราสับสน เราลังเล เรากลัวเราเลิกกับเค้าแล้วเราทำใจไม่ได้
จะเลิกหรือคบต่อ มันเรียกว่ารักหรือทนหรือหลง สับสน