มีเพื่อนน้อย​มากในชีวิต ส่วนมากจะมีแต่คนรู้จัก​ ทักทาย กันตามประสาคนทั่วๆไป

ด้วยนิสัยของผมเองที่ไม่ชอบ
สุงสิง​กับใคร​ ไม่ชอบให้ใครมาบงการชีวิต
รักความอิสระ​และเป็นตัวของตัวเอง​มากๆ
ไม่ค่อยจะขอความช่วยเหลือจากใคร​ ถ้าสิ่งที่เรากำลังจะทำเราสามารถทำเองได้
ชอบความเป็นส่วนตัว​
(โลกความเป็นส่วนตัวสูง​555)
ไม่ใช่ว่าผมจะไม่มีเพื่อนเลยน่ะครับ
ผมมีแต่ผมไม่คลุกคลี​สนิท​ชิด​เชื้อ
กับเพื่อนอะไรมากเวลาเรียนก็พูดเล่นกัน
ตามปกติเวลาเลิกเรียนผมก็อยู่บ้าน
กวาดบ้าน​ ถู​บ้าน​ ฟังเพลง​ ดูหนัง​
การที่มีเพื่อนน้อย หรือไม่มีเพื่อนเลย​ มันไม่ใช่ส่วนสำคัญของชีวิต​ ที่จะต้องขวนขวาย​อะไรขนาดนั้น​
ตัวอย่างเช่น​
ถ้าเราชวนเพื่อนมาสังสรรค์​ที่บ้าน
ผมเปิดเพลงที่ผมชอบฟัง
แต่เพื่อนคนที่1บอกว่ามันไม่เพราะ
พอเปิดเพลงให้เพื่อนคนที่1
ไอ้คนที่2ก็ว่าไม่เพราะอีก
เราก็ต้องยอมเปลี่ยนเพลงให้คนอื่น
เพื่อให้คนอื่นมีความสุข​ แต่เรากลับเสียความสุขของเรา​ไป​ เราต้องมานั่งฟังเพลงโง่ๆของพวกมันทั้งที่เราไม่ได้ชอบเพลงที่พวกมันฟังเลย​ เวรเอ้ยบ้านกรูแท้ๆ555
ไม่วายเราต้องมาเก็บกวาดทำความสะอาดคนเดียวอีก
ถ้าเราอยู่บ้านอยากจะสังสรรค์
เลือกกินคนเดียวเปิดเพลงที้เราชอบ
ไม่ต้องทำตามความรู้สึกของใคร
ไม่ต้องกังวลว่าเพื่อนคนไหนจะถูกใจ
​หรือไม่ถูกใจ​ จะดีกว่า