สวัสดีคะ พอดีเรามีเรื่องจะปรึกษาคือเราเป็นคนที่ชอบเก็บอะไรไว้คนเดียว มีปัญหาอะไรไม่อยากปรึกษาใครแม้กระทั่งพ่อแม่ หรือแฟนตัวเอง มันไม่อยากเล่าให้ใครฟัง เวลาโดนคำพูดอะไรที่กระทบจิตใจก็จะร้องไห้ อย่างเช่น คือวันนี้เราอยู่กับครอบครัวแล้วพ่อกับแม่เลิกเลยไม่มีพ่ออยู่ด้วย แต่พ่อก็อยากมาหาแม่มาก อยากคุยกับแม่ อยากนอนกับแม่ แต่แม่มีแฟนใหม่ซึ่งแฟนคนนี้ยังเด็กอายุยี่สิบปีซึ่งแม่แอบคบตอนที่แม่คบกับพ่อ(ซึ่งพ่อเป็นคนมาส่งให้มาหาครอบครัวปกติแม่จะนั่งในรถกับพ่อ แต่ครั้งนี้แม่นั่งข้างหลังกระบะ ก่อนพ่อจะกลับไปพ่อได้พูดว่า ขอแอบมองหน้าแม่นิดนึงนะก่อนกลับแล้วพ่อก็แอบมองน่าแม่ในรถ) ทำไมเรารู้สึกหดหู่จัง รู้สึกอึดอัด แล้วพอมาวันนี้ทุกคนรุมด่าพ่อเราแต่พ่อเราไม่ได้อยู่ด้วยนะ ด่าให้เราฟัง ว่าพ่ออย่างนู้นอย่างนี้ เราอยากจะรู้ว่าไอคนที่แม่คบมันดีตรงไหนคะ ซึ่งตอนนี้เราอาศัยอยู่กับแฟน ทุกวันตอนเช้าเราจะซื้อข้าวซื้อน้ำไปให้แม่(แม่อยู่กับแฟนใหม่)แล้วแฟนใหม่เขาก็นอนอยู่ ตื่นทีก็บ่ายสองบ่ายสาม พอตื่นมาก็กินข้าวและก็ออกไปหาเพื่อน พอแม่โทรหาก็มาด่ามาว่าแม่ หรือบางทีข้าวหมดแม่ให้ไปซื้อก็ด่าว่าไม่มีตีนเดินไปเองหรอ อยู่แค่นี้ทำไมไม่ไปซื้อเอง บางทีก็ขโมยตังแม่ไป เราไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ต้องทนกับคนแบบนี้ เวลาเราถามอะไรเกี่ยวกับแฟนใหม่แม่ก็จะเข้าข้างแต่เขา เช่น เราถามว่าคืนตังยังแม่บอกคืนแล้ว แต่ในใจเรารู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางคืนแน่นอน ซึ่งเราก็พูดเกี่ยกวับแฟนใหม่แม่ว่าอย่างนู้นอย่างนี้ก็ไม่เห็นดีกว่าพ่อตรงไหน แล้วคนในครอบครัวเราบางคนก็พูดว่าอย่าไป

ซึ่งเราไม่ชอบคำนี้มากๆ พอเราเห็นใครรุมด่าพ่อเรา เราพยายามปกป้องพ่อ เรารู้สึกเศร้าแบะหดหู่ที่สุดเหมือนเราไม่มีใคร เหมือนเราตัวคนเดียว จากที่เราไม่เคยคิดว่าจะฆ่าตัวตาย ตอนนี้เราอยากฆ่าตัวตายมากเลย เพราะแม่พูดเหมือนเราผิด ด่าเราว่าเข้าข้างพ่อ เราโครตรู้สึกว่าอยากตายจริงๆ ปัญหาจะได้จบ ทุกคนอาจจะเห็นค่าเราขึ้นมา เหมือนตอนนี้ทุกคนกำลังติดที่เราเพราะเราเป็นลูก เราเหมือนตัวถ่วง ตอนนี้เราเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้าไหมคะ พอถึงเวลากลางคืนที่ไรเราไม่เคยมีความสุข จากอะไรที่เราคิดที่จะทำในวันต่อไป เรากับเบื่อหน่าย เราหดหู่ เรา

แบบโครตเศร้า แบบนี้จะเป็นโรคซึมเศร้าไหมคะ
ปัญหาครอบครัว