โดนยายของแฟนดูถูกสารพัด

สวัสดีคะ มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังคะและอยากจะขอคำปรึกษาด้วยคะ คือเรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณ 4 ปีแล้วคะ แต่ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนักเพราะเราทำงานอยู่การ์ต้า (เป็นแอร์) ส่วนแฟนอยู่กรุงเทพ ช่วงวันหยุดของเราถึงจะได้กลับมา แฟนเราเป็นคนจังหวัดขอนแก่นแต่อาศัยอยู่กับยายที่ กทม. ตั้งแต่เรียนมัธยม ยายเลยจะหวงหลานชายมาก แทบไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราไม่เคยไปบ้านแฟนที่ กทม. เลย เวลาเจอกันแฟนก็จะมาที่คอนโดของเรา แล้วยายก็จะโทรหาบ่อยมาก แฟนก็จะบอกยายว่ามาอบรม ตจว. แต่ไม่เคยบอกยายว่าอยู่กับเรา เมื่อเดือนตุลาคมปี 2562 แฟนช่วยเราไปหาแม่เค้าที่ขอนแก่น แม่เค้าดีมากเลย ต้อนรับเราเป็นอย่างดี เอ็นดูเรา เราเองก็รู้สึกดีกับครอบครัวของแฟนที่ขอนแก่นมาก แต่เรารู้สึกได้ถึงคำพูดแปลกๆของแม่แฟนอยู่นะ ท่านพูดกับเราว่าถ้ารักกันแล้ว ต่อให้เจอปัญหาอะไรก็ให้อดทนนะลูก ต้องช่วยกันเป็นกำลีงใจให้กันและกัน ผ่านพ้นปัญหาไปด้วยกันให้ได้นะลูก แม่รักและเอ็นดูหนูนะลูก หวังว่าหนูจะได้เป๋นสะไภ้ของแม่นะ ( เรานึกในใจว่าปัญหาอะไรนะ ที่แม่กำลังจะบอก) แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก กลับจากบ้านแม่แฟน เราก็กลับไปทำงานที่การ์ต้า และกลับมาอีกทีหลังปีใหม่ แฟนชวนไปบ้านที่แฟนอยู่กับยาย เราด้วยความที่ไม่คิดอะไรเลยตอบตกลงว่าไป เพราะยังไม่เคยเจอกันสักครั้ง พอแฟนมารับเราก็ไปซื้ออาหาร ผลไม้กันเยอะแยะไปฝากยาย เราก็ตื่นเต้นเนอะ พอไปถึงแฟนก็แนะนำเรากับยาย เรายกมือไหว้ยาย แต่ยายรับไหว้แบบหน้าเมินๆมาก เราก็ยังไม่คิดอะไรนะ ก็เอาของเข้าไปเก็บในครัว แกะอการ เราทำเองหมด สักพักลุงข้างบ้านมาเรียกให้แฟนไปดูทีวีให้ เราเลยทำอยู่คนเดียว ยายรีบเดินเข้ามาเลยจ้า ถามเราว่านี่เทอเป็นแฟนกับโบ๊ทนานละหรือ เราเลยตอบไปว่า 4ปีคะ แล้วแกก็ทำหน้าแบบไม่โอเคใส่เรา และแกถามต่อว่า แล้วนี่ทำงานทำการอะไร เงินเดือนเท่าไหร่ มีรถมั้ย มีอะไรบ้าง พ่อแม่ทำงานอะไร คือเราแบบอึ้งแปป ยังไม่ทันตอบอะไรเลย แกก็พูดขึ้นมาว่า ทำงานห้างหรือว่าเซเว่นหละ โอ้โหสีหน้าดูถูก เราก็ได้แต่ยิ้ม ไม่กล้าตอบอะไร แกพูดต่อ หลานชายชั้น เค้าไม่มีอะไรให้เทอเกาะหรอกนะ เงินเดือนของเขาๆก็ใก้ฉันหมด เพราะเขาไม่อยากให้ครเอาผลาญเล่น สะไภ้บ้านนี้ไม่เคยมีนะ และก็คิดว่าไม่น่าจะมีด้วย ดูถูกสารพัดบอก เรานี่พยายามข่มใจตัวเองมาก กลัวจะตบคนแก่เข้าให้ แฟนเราเดินกลับมาพอดี ยายพูดดีกับเราเฉยเลย ทั้งที่เมื่อกี้นี่แบบ เอิ่ม พอตอนทานข้าว ไอ้นั่นก็ไม่ชอบ ไอ้นี่ก็ไม่กิน มันบ้าง หวานบ้าง เผ็ดบ้าง ทั้งๆที่อาหารพวกนั้นหลานเค้าเป็นคนเลือก บอกของโปรดยาย พอทานข้าวเสร็จเราขอตัวกลับ แฟนกำลังจะไปส่ง ยายรีบพูดขึ้นมาทันทีว่าวันนี้หมอนัด แฟนเลยชวนไปด้วยกัน เราเลยขอตัวกลับ แฟนจะมาส่งขึ้นแท็กซี่ ยายก็พูดอยู่นั่นแหละว่าเดียวไม่ทันๆ เราเลยเดินตากแดดออกมาเอง คือแบบเฟลสุดในชีวิตแระ เรานี่แบบโมโหแฟนสุดริท แต่ก็คิดว่าเค้าก็คงไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้หรอก จนสามทุ่มแฟนมาหาที่คอนโด เราก็ไม่ได้เล่าให้แฟนฟังหรอกว่าเราเจออะไรมาบ้าง แต่แฟนเรากอดเราแล้วร้องไห้ออกมา ขอโทษเรา เค้าบอกเค้ารู้ว่าเราเจออะไรมาบ้าง เค้าขอร้องเราว่าอย่าเพิ่งถอดใจ พยายามไปด้วยกัน เค้ารักเรา หลังจากนั้นชีวิตเราไม่เคยสงบสุขอีกเลย ถ้าแฟนไม่กลับบ้านเมื่อไหร่นะ เอาหละโทรตลอด ขนาดกำลังจะฟิตเจอริ่งกัน ยังโทรมาติดๆกันเป็นสิบสาย บอกว่าตกบรรไดบ้าง ความดันขึ้นบ้าง แฟนนี่รีบขับรถกลับไปอย่างไว สรุปไม่ได้เป็นไร แค่ไม่อยากให้เราอยูด้วยกัน เราก็พยามยามจะสู้ไปด้วยกันนะ แต่บ้างทีก็คิดว่า นี่ขนาดยังไม่แต่งกันยังขนาดนี้ ถ้าได้เป็นสะไภ้จะขนาดไหน เราควรทำตัวยังไง หรือไม่ต้องทนปล่อยไป แยกทางกันไป สงสารแฟนอีก เค้าดีมากไป แต่เราเบื่อกับปัญหาโลกแตกนี่แหละ..