จะบอกเลิกแฟนอย่างไร เพื่อไม่ให้ทำร้ายจิตใจเขามากจนเกินไป

เราอายุ 29 แฟนอายุ 33  คบกันมา 4 ปีแล้วคะ แฟนเราทำงานเป็นคอนเซ้าอยู่ที่ กทม. ส่วนเราเป็นแอร์ อยู่ที่กาตาร์ เรากับแฟนก็รักกันดีนั่นละคะ ไม่ค่อยทะเลาะกัน เพราะไม่ค่อยจะได้เจอกันเท่าไหร่  2-3 เดือนจะได้เจอกันครั้งหนึ่ง ต้องรอให้เรามีวันหยุดถึงจะบินกลับมาได้ ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนบินกลับมาเอง เพราะค่าตั๋วเรามีสวัสดิการของที่ทำงานรองรับอยู่แล้ว  เราสองคนก็ช่วยกันทำงานเก็บเงินเพื่อจะได้ใช้เงินส่วนนั้นแต่งงาน ต่างคนก็ต่างทำงานไม่ค่อยจะได้มีเวลาไปทำความรู้จักกับครอบครัวของแต่ละฝ่ายเท่าไหร่ เราเคยไปบ้าน พ่อ-แม่ แฟนที่ ตจว. ได้รับการต้อนรับจากครอบครัวแฟนเป็นอย่างดี ส่วนแฟนก็ไปบ้าน พ่อ-แม่ เรา ที่ ตจว. ก็ได้รับการต้องรับเป็นอย่างดี เช่นเดียวกัน ทุกอย่างดูราบรื่นดี เริ่มพูดคุยกันเรื่อง อนาคตต่างๆนาๆ จนแฟนตัดสินใจซื้อบ้าน และย้ายออกมาจากบ้านยาย ซึ่งก่อนหน้านี้ แฟนอยู่กับยายที่บ้านบางบอน และแฟนก็มาซื้อบ้านอยู่ที่รามอินทรา ยายจะเป็นคนที่ห่วงหลานมาก มากขนาดไม่อยากให้หลานมีแฟน ไม่อยากให้หลานไปไหน จะเกลียดแฟนทุกคนของหลาน และพยายามกีดกันทุกทาง แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก เพราะคิดแค่ว่าตอนนั้น แฟนอาจจะยังไม่มีความรับผิดชอบพอหรือเปล่า ยายเลยคงเป็นห่วง เราก็มองแบบนางเอกๆ จนสุดท้ายเราได้เจอกับยายของแฟนจริงๆ คือสมคำล่ำลือมาก ชักสีหน้าใส่ตั้งแต่เห็นหน้ากันครั้งแรก ไม่รับไหว้ ไม่กินอาหารที่ซื้อไปให้ ไม่ให้แฟนไปส่งเรากลับบ้าน พูดจากระแทก-ดันทั้งๆที่ไม่รู้จักเลยสักนิด ครั้งแรกผ่านไปก็เฟลๆหน่อย  ครั้งที่สองที่เจอกับยายของแฟน ด่าเราสะเหมือนไม่ใช่คน ดูถูกเหยียดหยาม ทั้งๆที่ไม่ได้รู้เลยว่า เราเป็นคนแบบไหน ทำงานอะไร พ่อแม่เป็นใคร ด่าเราเหมือนเราเป็นขนมชนิดหนึ่ง แถมลากเราไปประจานหน้าบ้านอีก  ( ก่อนหน้านี้เราเคยตั้งกระทู้เล่าให้ฟังอยู่ สำหรับวีรกรรมของยายแฟน ) แฟนเราก็พยายามจะอธิบาย พยายามที่จะพูดคุยกับยายนั่นแหละคะ แต่เหมือจะทำอะไร และรับมือกับยายเค้าไม่ได้เลย แต่แฟนเราเค้าดีมากจริงๆ ดูแลเอาใจใส่ ทุกอย่าง แต่พอเรามาเจอยายของแฟนเราเริ่มรู้สึกว่า เรารับไม่ได้กับพฤติกรรมคนแก่แบบนี้ มันทำร้ายจิตใจเรามากเลย เรากลับมาเล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายเราฟัง พี่ชายเราบอกว่า ปัญหาแบบนี้ถ้าแฟนแก้ไขอะไรไม่ได้ ก็ไม่ควรที่จะเสียเวลากันต่อไป เราคิดไปถึงขั้นสร้างครอบครัว แต่ถ้าเจอแบบนี้แล้วแฟนจัดการไม่ได้ก็เลิกไปเลย และเรื่องแบบนี้มันก็แก้ไขยาก เพราะมันไม่ใช่ปัญหาว่าเราไม่ดี แต่มันเป็นปัญหาที่เค้าหวงหลานของเค้า ซึ่งพี่คิดว่ายังไงยายก็ไม่ยอมหรอก หรือจะรอให้ยายตายก่อน ก็เสียเวลาเรา เสียสุขจิตเปล่าๆ เพราะถ้าต้องเลือกกันจริงๆ เค้าคงเลือกยายเค้าแน่นอน  
** เราเองก็คิดแหละว่าเรารับไม่ได้นะกับเรื่องนี้ และถ้าวันนึงเค้าต้องเลือกระหว่างเรากับยาย เค้าก็คงเลือกยายของเขาจริงๆนั่นแหละ เราเองก็คิดอยู่พักใหญ่ๆแล้ว เราไม่ใช่แฟนคนแรกของเค้า ที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีใครรับมือกับยายของแฟนได้สักคน เราก็คงเช่นกัน ถ้ามันจะเป็นไปไม่ได้ขนาดนั้น เราว่าเราไม่เสียเวลาดีกว่ามั้ย เราก็อายุ 29 แล้ว ก็คิดอยากจะมีครอบครัว มีลูก แต่ถ้าจะต้องมารอแฟนจัดการเรื่องนี้ก็คงยาก 
** แต่เราเองก็ไม่รู้จะบอกเลิกแฟนยังไงดี ให้เค้ารู้สึกเจ็บปวดน้อยที่สุด ไม่ทำร้ายจิตใจเค้าจนเกินไป เราเองก็เสียใจ วาดความฝันกันไว้สะมากมาย สุดท้ายทุกอย่างพังหมด เราอาจจะมีความอดทนน้อย แต่ปัญหานี้เราว่ามันเป็นปัญหาระยะยาว คงไม่มีใครมีความสุขหรอก ตอนนี้แฟนเราไม่รู้ๆตัวหรือเปล่า แต่คุยกันน้อยลงนะ หรือเราจะหายไปจากชีวิตเค้าเลยโดยไม่ต้องอธิบายอะไรให้เค้าฟัง  คิดไม่ออก  เครียดไปอีก