เรามีเเฟนเป็นข้าราชการค่ะ (คนของประชาชน) วันๆนึงเราคุยกันน้อยมากค่ะไม่กี่ประโยค หรือ3-4วันคุยกันครั้งก็ว่าได้เลยค่ะ (ไม่รู้เรียกว่าคุยรึเปล่านะคะ😢)
เขาบอกว่างานของเขามันไม่มีเวลาเลย เวลานอนก็ยังน้อย นอนก็ไม่เป็นเวลา งานนู่นนี่นั่นเยอะมาก เราเองตอนนี้ยังเรียนอยู่ ถ้าถามว่าเข้าใจอาชีพนี้ไหม แน่นอนค่ะว่าไม่เข้าใจเลย พยายามจะเข้าใจเขานะคะ เเต่ทำไม่ได้ เเล้วก็ชอบไปน้อยใจเขาว่าไม่สนใจไม่มีเวลาให้เลย เเต่มันก็เป็นเเบบนี้มา6เดือนเเล้วนะคะ เเต่เราก็ไม่เคยชินเลย เเละมันทำให้เราสงสัยในใจอยู่ตลอดว่าเขามีใครรึเปล่า คุยกับใครรึเปล่า
เราอยู่ไกลกันมากค่ะ เขาอยู่เชียงรายเราอยู่กทม. เคยมีครั้งนึงเมื่อเดือนมกรา เขาหาย2เดือน ไม่บอกอะไรเลยสักคำ เเล้วเขาก็กลับมาบอกว่าได้ไปฝึกอะไรสักอย่าง บางครั้งรู้สึกอยากพอ อยากถอยออกมา เเต่รักเขามากเหลือเกินค่ะ
เลยอยากจะถามเพื่อนๆว่าใครมีประสบการณ์มีเเฟนเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ หรือใครที่ทำอาชีพเป็นคนของประชาชนบ้างไหมคะช่วยตอบเราหน่อยค่ะว่ามันไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยหรอคะ 😢
เขาไม่มีเวลาหรือเพราะเราไม่สำคัญพอหรอคะ...
เขาบอกว่างานของเขามันไม่มีเวลาเลย เวลานอนก็ยังน้อย นอนก็ไม่เป็นเวลา งานนู่นนี่นั่นเยอะมาก เราเองตอนนี้ยังเรียนอยู่ ถ้าถามว่าเข้าใจอาชีพนี้ไหม แน่นอนค่ะว่าไม่เข้าใจเลย พยายามจะเข้าใจเขานะคะ เเต่ทำไม่ได้ เเล้วก็ชอบไปน้อยใจเขาว่าไม่สนใจไม่มีเวลาให้เลย เเต่มันก็เป็นเเบบนี้มา6เดือนเเล้วนะคะ เเต่เราก็ไม่เคยชินเลย เเละมันทำให้เราสงสัยในใจอยู่ตลอดว่าเขามีใครรึเปล่า คุยกับใครรึเปล่า
เราอยู่ไกลกันมากค่ะ เขาอยู่เชียงรายเราอยู่กทม. เคยมีครั้งนึงเมื่อเดือนมกรา เขาหาย2เดือน ไม่บอกอะไรเลยสักคำ เเล้วเขาก็กลับมาบอกว่าได้ไปฝึกอะไรสักอย่าง บางครั้งรู้สึกอยากพอ อยากถอยออกมา เเต่รักเขามากเหลือเกินค่ะ
เลยอยากจะถามเพื่อนๆว่าใครมีประสบการณ์มีเเฟนเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ หรือใครที่ทำอาชีพเป็นคนของประชาชนบ้างไหมคะช่วยตอบเราหน่อยค่ะว่ามันไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยหรอคะ 😢