ทำไมว่ะกูงง

คือก็อธิบายไม่ถูกนะ ปัญหาในชีวิตแต่ล่ะวันนี้มันโครตของโครตเหนื่อยเลยว่ะ โดยเฉพาะเรื่องคนที่ไม่ชอบเราเกลียดเรา เฮ้ออออ... ชีวิต!!! อยากไปให้ไกลที่สุดเลย ท้อ..นะบางที ถ้าเป็นแบบนี้ควรทำไง ถ้าจะให้นั้งสม

คหสต.ผมคิดว่าเกิดจากเกรียน. ถ่มใส่กันไปถ่มใส่กันมาจนมันเริ่มรุนแรงถึงขั้นจงเกลียดจงชังกัน คนที่ซวยคือคนที่รักชาติจริงๆ ต้องมาเกลียดกันโดยไม่รู้ต้นเหตุ เสียมิตรได้ศัตรู ทั้งๆที่เป็นชาติอาเซียน- -ที่กำล

ตามลิงค์เลยครับ จากเพจเรารักด่านตรวจ ทุกวันนี้เวลาเราขี่เอง คนเค้าก็มองกันแปลกๆอยู่แล้ว ยิ่งบางกลุ่มมาทำตัวแบบนี้อีก https://www.youtube.com/watch?v=-b-etniDbik

เป็นตัวละครที่น่า ลำไย มากครับ และหมั่นไส้ฉากที่ ไปต่อว่า จี สงสาร จี อ่ะ เจออะไรมาหลาย แถมมาพลอยซวยโดนเปี๊ยกด่ายกครัวอีก เฮ้อ...

หลังจากเรียนจบ มีแฟน เกณฑ์ทหาร ทำงาน ทำงาน มีเงินใช้ งานก็โอเคนะ เงินก็ดี ดีแล้วไง ทำไรต่อไป อยู่แบบนี้น่ะหรอ ต่อไปจนแก่ จนตาย แล้วมันก็แค่นั้น ถึงใครจะบอกว่ามีแฟน ต่อไปมีครอบครัว สุดท้าย ตาย เศร้าเส

ในอดีตผมก็มาในครอบครัวที่เรียกว่าห่างเหินกันมาก ตั้งเเต่จำความได้ เราไม่เคยนั่งกินข้าวพร้อมกันเลย พ่อเอาเเต่ทำงาน(เป็นเจ้าของเเพปลา)เเละไปเที่ยวกลางคืน ปล่อยให้ผมต้องอยู่กับเเม่ลำพัง ซึ่งจุดเปลี่ยนในช

บอกเลยว่าปัญหานี้น่าจะเจอหลายคน อยากระบายมากเลย อาชีพ นักวาดไรงี้ ซึ่งปัจจุบันมันก็วาดในดิจิตอลซะส่วนใหญ่ พอเวลาโดนด่าว่าไม่ทำอะไรเลยเนี้ย ทำเอาหัวเสียมาก แต่ก็พยายามควบคุมอารม บางครั้งเหนื่อยมา

ถ้าเราทะเลาะกับเพื่อนซึ่งมันว่าเราแรงมาก และมันไม่เคยผิดซักอย่างแต่กลับโทษคนอื่นซึ่งคนอื่นที่ว่านั่นคือเราเอง เราควรจะทำยังไง ที่ทำให้คนเกลียดน้อยที่สุดอ่ะ เพราะเรามีคนที่เกลียดเยอะ เพราะไรไม่รู้ทั้งท

ผมไม่อยากอยู่แล้วครับ ผมรู้สึกทรมานมากๆกับการที่ต้องอยู่ไปวันๆ ไม่ได้เรียน ไม่ได้ทำสิ่งที่ชอบ ผมรู้สึกเกรงใจพ่อกับแม่ผมมากๆ คือผมไม่ทำอะไรเลยนอกจากกินนอน ผมท้อมาก ผมเคยมีงานทำแต่ผมก็ดันออกเพราะทนไม่ได