เบื่อผัว ทำยังไงให้ความรู้สึกนี้หมดไป

เราอยู่กับแฟนมา 9 เข้าปีที่ 10 มีลูกด้วยกันสองคน ตั้งแต่เราท้องลูกคนแรก แฟนเราก็ติดเพื่อน ติดเหล้า เงินไม่เคยให้ใช้ เวลาจะกินข้าวก็ต้องเดินไปซื้อให้ทั้งๆที่เราก็ท้อง พอเราคลอดลูกคนแรกได้ออกจาก รพ. ปุ๊บแฟนเราทิ้งให้เราอยู่กับลูกกันสองคนทั้งๆที่พึ่งคลอดลูกได้วันเดียว ทิ้งเรากลับไปกินเที่ยวอยุ่บ้านเค้าที่ต่างจังหวัด ไม่ทิ้งเงินไว้ให้ซื้อข้าว ซื้อน้ำเลย ไปเป็นอาทิตย์ไม่มีแม้แต่โทรมาถาม กินเที่ยวเมาสบายใจเหมือนคนไม่มีลูกมีเมียเป็นแบบนี้อยู่ 2ปี เค้าไปเป็นทหารตอนนั้นเราตัดเค้าออกจากชีวิตไปเเล้วค่ะคิดว่าสองปีที่เค้าเป็นทหารคือเราเลิกกันไปเลย ไม่ไปส่งเข้าค่ายทหาร ไม่ติดต่อไป จนก่อนถึงวันวันเยี่ยมญาติประมาณอาทิตย์นึ่งได้ มีจดหมายส่งมา เค้าเขียนมาขอโทษ เค้ารู้สึกผิด เค้าอยากได้โอกาสอีกครั้ง เราเจ็บมาเยอะ ทั้งลงทุนให้สารพัด แต่ไม่เคยให้เราใช้เงินสักบาท พูดแต่ว่าเงินของกู กูหามาได้ กูเป็นคนเหนื่อย เราเลยไม่ตอบกลับจดหมาย เฉยทุกอย่างเราคิดว่า เราอยู่กับลูกเรามีความสุขดี
แต่ พ่อ แม่ และก็ญาติๆของเราและเค้าขอไว้ว่าอย่าให้เด็กมันมีปม เพราะคิดแบบนี้เหมือนกัน เราเลยยอมให้กลับมาระยะเวลาที่เป็นทหารก็เปลี่ยนไปมาก  บุหรี่ก็สูบ นิสัยก็เปลี่ยนไป พอปลดจากการเป็นทหาร ยังไม่ค่อยมีเพื่อน(เพราะเราย้ายบ้าน)ก็ดูตั้งใจทำมาหากินดียอมให้เราเก็บเงิน ประมาณ 2-3 เดือนเริ่มออกลาย เริ่มไม่เก็บเงินละ คราวนี้เงินของกูเริ่มมาอีกละ เราก็ยอม พักหลังเริ่มมีเพื่อน ติดเหล้า กลับบ้าน ตี 2-3 แทยทุกวันจนทะเลาะกันบ่อยขึ้นๆ พยายามพูดด้วยเหตุผล พูดปรับความเข้าใจ ทะเลาะกันทีก็หยุดออกจากบ้านที หยุดกินเหล้าที หยุดได้แค่ 3 วันแค่นั้นจริงๆ
แล้วก็เป็นหนักขึ้นๆ ทะเลาะกันตลอด 4 ปีที่เค้าเป็นแบบนี้ จนเราอยากเลิก ไม่ไหวแล้ว ทั้งขี้เกลียด ทั้งติดเพื่อน ติดเหล้า ลูกไม่เคยสนใจ พยายามคิดถึงสิ่งดีๆที่ทำด้วยกัน มันแทบไม่มีเลย ลูกก็จำแต่ภาพที่พ่อชอบทำกับข้าวให้เพื่อน แต่ทำให้ลูกกินนี่เกี่ยงแล้วเกี่ยงอีก มีอยู่วันเราขออกไปข้างนอกกับเพื่อน เชื่อไหมไม่ยอมให้ไปหาเครื่องทะเลาะ พาลไปหมด จนเราต้องยอมอยู่บ้านแต่ตัวเค้าไปกินเหล้ากับเพื่อน บ้างครั้งเราก็เห็นในความพยายามที่จะเปลี่ยนตัวเองของเค้าแต่เหมือนเค้าบังคับตัวเองไม่ได้ เป็นแบบนี้จนจะ 5 ปีแล้ว เราไม่อยากให้ลูกมีปม บ้างทีก็คิดนะว่าบางทีลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้ แต่เรื่องมันละเอียดอ่อนเกินไป เราไม่รู้ว่าลูกจะคิดยังไง ไม่รู้ใจเค้า ก็เลยต้องทน ทุกคนบอกให้ทน เราทั้งเบื่อ ทั้งอยากไปอยู่ที่อื่น แต่ทั้งหมดนี่ไม่มือที่สามนะ แต่เราเบื่อกับเหตุการณ์แบบนี้ อยากอยู่แบบไม่ต้องมีเรื่องให้คิดทุกๆวัน พอมีวิธีให้เราไม่คิดหรือเบื่อน้อยลงไหมค่ะ