ขอพูดในภาพรวมก่อนนะคะ ครูเขาเป็นผญค่ะคือเราอะแอบชอบครูฝึกสอนอยู่คนหนึ่งเขาอะสอนภาษาไทย แล้วเราได้เรียนกับเขาบ่อยมาก อาทิตย์ ประมาณ4ครั้งได้เลยค่ะ แต่ตอนนี้เขาย้ายโรงเรียนไปแล้ว
.
.
.
จุดเริ่มต้นเลยคือ เปิดเทอมมาใหม่ วันนั้นเป็นวันแรกที่เราได้เรียนกับครูคนนี้ ครูเขามีนิสัยกวนๆ ตลกๆ เฟรนลี่กับนักเรียนทุกคนอะค่ะ คือครั้งแรกที่เราเห็นครูท่าน เราก็เฉยๆเนาะเพราะเราก็ไม่ได้อะไรมากอยู่แล้ว ต่อค่ะ พอเขาเข้ามาสอนเขาก็สอนไปอะค่ะ จนมันหมดคาบครูเขาก็เรียกเก็บงานเราก็เอาไปส่ง แต่วันนั้นเท้าเราแพลง ครูท่านก็เลยถามว่าขาเป็นอะไร ด้วยความที่เรากวนๆ เราก็เลยตอบครูไปว่าเท้าก็เป็นเท้าสิครู แล้วเรา2คนก็หัวเราะกันไป
.
.
.
แต่หลังจากนั้นเรากับครูก็สนิทกันมากขึ้น จนเรารู้สึกดีกับครู แต่ก็ไม่ถึงกับว่าเราชอบครูหรอกนะ แค่ครูเขาใจดี เรา2คนมีอะไรเราก็มาพูดให้กันฟังทั้งเรื่องมีสาระและไม่มี "เราไม่รู้จะพูดยังไงอะ คือเรากับครูสนิทกันมากอะ คือจะว่าไปไหนมาไหนในรรด้วยกันเลยก็ว่าได้" พอเราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ครูเขาก็เริ่มเป็นห่วงเรามากขึ้น เพราะเราเป็นดุริยางค์ของรรด้วย เราเลยมีเวลาเรียนน้อย ครูเขาก็จะคอยตามงานและเอางานมาให้เราทำ
.
.
จนรรมีกิจกรรมเขาค่ายลูกเสือ เราก็ทำกิจกรรมเลยๆอะเนาะ จนกิจกรรมเสร็จเขาก็จะมีการจับมือเป็นวงกลมแล้วร้องเพลง
บลาๆ. แล้วอยู่ดีๆครูเขาก็วิ่งเข้ามาแทรกกลางเรากับเพื่อนแล้วก็มาจับมือเรา ตอนนั้นถามว่ามีความสุขไหมตอบตรงๆมีความสุขมาก แต่เพราะเราเป็นคนกวนๆเราเลยพูดเล่นครูไปว่ามายืนทำไมตรงนี้ ครูเขาก็ตอบว่าอยากยืนมีอะไรป่ะ เราก็หัวเราะกัน แต่เพราะครูเขาเป็นคนน่ารักและใจดี เพื่อนๆเราคนอื่นจึงบอกครูเขาไปว่าครูมายืนกับหนูก็ได้ แต่ครูเขาเลือกที่จะไม่ไปและยืนอยู่กับเราจนเสร็จกิจกรรมและครูเขาก็มากระซิบเราว่า เดียวไปส่งครูอาบน้ำหน่อยนะครูกลัว เราก็เลยหัวเราะใส่ครูไปว่าโตขนาดนี้ละยังกลัวอีกหรอ ครูก็บอกว่ากลัวสิ ก็เลยหัวเราะกันไป สรุปคือ เออ..เราก็ไปส่งเขาแหละเราก็เป็นห่วงเขาเหมือนกันนั้นแหละ..คือเราไปนั่งรอเขาอาบน้ำเว้ย แล้วแบบยุงคือเยอะมาก พอเขาอาบน้ำเสร็จ เราก็ไปส่งครูที่เต้นท์ แล้วพอเราบอกครูว่า ครูหนูไปก่อนน่ะ ครูเขาก็บอกว่านอนด้วยกันสิ คือเราตกใจน่ะ "เพราะก่อนหน้านี้ครูเขาก็พูดซ้ำๆอยู่นั้นแหละว่าเดี๋ยวมานอนกับครูนะแต่เราไม่คิดไรมากไงเพราะเรากับครูก็พูดเล่นแกล้งกันอย่างนี้อยู่แล้ว"ต่อๆ พอครูเขาชวนเสร็จเราก็เลยบอกไปว่า ไม่อะกลัวครูกัด ฉีดยาครบรึยังก็ไม่รู้5555 ครูเขาก็บอกฉีดครบแล้วไม่ต้องห่วง555 แต่เราก็คือไม่นอนเพราะเราเกรงใจครู พักแปป คือเอาตรงๆนะในความคิดเราอะเราคิดว่าครูรู้นะว่าเราชอบและครูก็รู้สึกดีกับเราด้วย(หรือเราคิดไปเอง) พอหลังจากออกจากค่าย เราก็มาเรียนกันเป็นปกติ เรากับครูก็พูดเล่นกัน แต่เอาจริงๆเราแคร์ครูมากนะเว้ยและครูก็แคร์เรามากเช่นกัน คือเอาตรงๆเรากับครูอยู่ด้วยกันเล่นกันแบบไม่ใช่ครูกับลูกศิษย์แล้วอะเราก็เรียกครูว่า ไอ่เฒ่า เพราะเรากับครูห่างกันตั้ง14ปี และครูก็เรียกเราว่า ไอ่.. เราก็เฉยๆน่ะ แต่เราสนิทกันจนเพื่อนทุกคนไม่ชอบเราอะ คือครูเขาน่ารักเว้ย แล้วคือทุกคนต้องการให้ครูสนใจคือครูก็สนใจทุกคนน่ะ แต่แค่สนิทกับเรามากกว่าคนอื่น จนเรารู้สึกไม่ดีเว้ย เรายอมรับว่าเรายอมถอยออกห่างจากครู ยอมตัดใจทั้งๆที่โครตจะรักอะ แต่เรายอมอะเราไม่อยากให้ใครมองครูไม่ดี เพราะว่าคืออะ เป็นครูที่ปรึกษาของห้อง1 แต่เราอะอยู่ห้อง4 เอาตรงๆ คือห้อง1ไม่ใีใครชอบเราเลยเว้ย คือใครจะว่าอะไรครู เราจะเป็นที่ออกไปเถียงและรับแทนครูหมดเลย จนเวลาร่วงเลยมาถึงการสอบครั้งสุดท้ายของปีนั้นเราก็เครียดมากเว้ย เพราะเราก็สัญญากับครูไวเว่าเราจะตั้งใจเรียนทำเกรดให้ได้ถึง3.00ขึ้นไป ครูเขาก็ให้กำลังใจเราน่ะ มาถึงวันสอบวันสุดท้าย ครูเขาเป็นคนตรวจกระดาษคำตอบ แล้วเราเป็นคนที่ต้องเอากระดาษลงไปให้พวกครูตรวจกระดาษไง แล้วเราไปเจอครูเขาที่หน้าห้องพักครู เราเลยยืนให้ครูแล้ว แล้วก็หันหลังให้ครูเพราะมองออกไปทางระเบียง ครูเขาก็เข้ามาโอบแล้วมากระซิบข้างหูว่าวันนี้เจอกันเป็นวันสุดท้ายละน่ะ ป๊าดดด ได้ยินคำนี้น้ำตาจระเข้ร่วงเลยค่ะแม่ แล้วหันไปกอดครู คือวิชาสุดท้ายไม่มีกะจิตกะใจจะสอบแล้วอะแม่ และและแน่นอนค่ะ งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา ครูเขาย้ายไปที่อื่น พวกเราเลยบูมครูเขาและร้องเพลงอำลงพวกเราใช่เพลงที่ครูเขาชอบเปิดให้พวกเราฟังนั้นก็คือเพลง กลับมาได้ไหม ป๊าด ทีแรกคนอย่าง จขกท ไม่มีวันร้องง่ายค่ะครูเขาก็เช่นกัน ที่ จขกท ไม่ร้องเพราะว่าก้มหน้าค่ะ55 พอเงยหน้ามาเท่านั้นแหละ ครูเขาน้ำตาซึมแล้วหั้นมาขี้ที่เราแล้วก็ร้องให้กันทั้งคู่เลยค่ะ พอกลับไปนึกถึงตอนนั้นก็ตลกตัวเองนะคะที่ต้องมาร้องไห้ให้คนที่รู้จักกันมาแค่1ปี แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้นหรอกค่ะ แต่พอละ เดียวมาต่อ5555
แอบรักครูฝึกสอน
.
.
.
จุดเริ่มต้นเลยคือ เปิดเทอมมาใหม่ วันนั้นเป็นวันแรกที่เราได้เรียนกับครูคนนี้ ครูเขามีนิสัยกวนๆ ตลกๆ เฟรนลี่กับนักเรียนทุกคนอะค่ะ คือครั้งแรกที่เราเห็นครูท่าน เราก็เฉยๆเนาะเพราะเราก็ไม่ได้อะไรมากอยู่แล้ว ต่อค่ะ พอเขาเข้ามาสอนเขาก็สอนไปอะค่ะ จนมันหมดคาบครูเขาก็เรียกเก็บงานเราก็เอาไปส่ง แต่วันนั้นเท้าเราแพลง ครูท่านก็เลยถามว่าขาเป็นอะไร ด้วยความที่เรากวนๆ เราก็เลยตอบครูไปว่าเท้าก็เป็นเท้าสิครู แล้วเรา2คนก็หัวเราะกันไป
.
.
.
แต่หลังจากนั้นเรากับครูก็สนิทกันมากขึ้น จนเรารู้สึกดีกับครู แต่ก็ไม่ถึงกับว่าเราชอบครูหรอกนะ แค่ครูเขาใจดี เรา2คนมีอะไรเราก็มาพูดให้กันฟังทั้งเรื่องมีสาระและไม่มี "เราไม่รู้จะพูดยังไงอะ คือเรากับครูสนิทกันมากอะ คือจะว่าไปไหนมาไหนในรรด้วยกันเลยก็ว่าได้" พอเราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ครูเขาก็เริ่มเป็นห่วงเรามากขึ้น เพราะเราเป็นดุริยางค์ของรรด้วย เราเลยมีเวลาเรียนน้อย ครูเขาก็จะคอยตามงานและเอางานมาให้เราทำ
.
.
จนรรมีกิจกรรมเขาค่ายลูกเสือ เราก็ทำกิจกรรมเลยๆอะเนาะ จนกิจกรรมเสร็จเขาก็จะมีการจับมือเป็นวงกลมแล้วร้องเพลง
บลาๆ. แล้วอยู่ดีๆครูเขาก็วิ่งเข้ามาแทรกกลางเรากับเพื่อนแล้วก็มาจับมือเรา ตอนนั้นถามว่ามีความสุขไหมตอบตรงๆมีความสุขมาก แต่เพราะเราเป็นคนกวนๆเราเลยพูดเล่นครูไปว่ามายืนทำไมตรงนี้ ครูเขาก็ตอบว่าอยากยืนมีอะไรป่ะ เราก็หัวเราะกัน แต่เพราะครูเขาเป็นคนน่ารักและใจดี เพื่อนๆเราคนอื่นจึงบอกครูเขาไปว่าครูมายืนกับหนูก็ได้ แต่ครูเขาเลือกที่จะไม่ไปและยืนอยู่กับเราจนเสร็จกิจกรรมและครูเขาก็มากระซิบเราว่า เดียวไปส่งครูอาบน้ำหน่อยนะครูกลัว เราก็เลยหัวเราะใส่ครูไปว่าโตขนาดนี้ละยังกลัวอีกหรอ ครูก็บอกว่ากลัวสิ ก็เลยหัวเราะกันไป สรุปคือ เออ..เราก็ไปส่งเขาแหละเราก็เป็นห่วงเขาเหมือนกันนั้นแหละ..คือเราไปนั่งรอเขาอาบน้ำเว้ย แล้วแบบยุงคือเยอะมาก พอเขาอาบน้ำเสร็จ เราก็ไปส่งครูที่เต้นท์ แล้วพอเราบอกครูว่า ครูหนูไปก่อนน่ะ ครูเขาก็บอกว่านอนด้วยกันสิ คือเราตกใจน่ะ "เพราะก่อนหน้านี้ครูเขาก็พูดซ้ำๆอยู่นั้นแหละว่าเดี๋ยวมานอนกับครูนะแต่เราไม่คิดไรมากไงเพราะเรากับครูก็พูดเล่นแกล้งกันอย่างนี้อยู่แล้ว"ต่อๆ พอครูเขาชวนเสร็จเราก็เลยบอกไปว่า ไม่อะกลัวครูกัด ฉีดยาครบรึยังก็ไม่รู้5555 ครูเขาก็บอกฉีดครบแล้วไม่ต้องห่วง555 แต่เราก็คือไม่นอนเพราะเราเกรงใจครู พักแปป คือเอาตรงๆนะในความคิดเราอะเราคิดว่าครูรู้นะว่าเราชอบและครูก็รู้สึกดีกับเราด้วย(หรือเราคิดไปเอง) พอหลังจากออกจากค่าย เราก็มาเรียนกันเป็นปกติ เรากับครูก็พูดเล่นกัน แต่เอาจริงๆเราแคร์ครูมากนะเว้ยและครูก็แคร์เรามากเช่นกัน คือเอาตรงๆเรากับครูอยู่ด้วยกันเล่นกันแบบไม่ใช่ครูกับลูกศิษย์แล้วอะเราก็เรียกครูว่า ไอ่เฒ่า เพราะเรากับครูห่างกันตั้ง14ปี และครูก็เรียกเราว่า ไอ่.. เราก็เฉยๆน่ะ แต่เราสนิทกันจนเพื่อนทุกคนไม่ชอบเราอะ คือครูเขาน่ารักเว้ย แล้วคือทุกคนต้องการให้ครูสนใจคือครูก็สนใจทุกคนน่ะ แต่แค่สนิทกับเรามากกว่าคนอื่น จนเรารู้สึกไม่ดีเว้ย เรายอมรับว่าเรายอมถอยออกห่างจากครู ยอมตัดใจทั้งๆที่โครตจะรักอะ แต่เรายอมอะเราไม่อยากให้ใครมองครูไม่ดี เพราะว่าคืออะ เป็นครูที่ปรึกษาของห้อง1 แต่เราอะอยู่ห้อง4 เอาตรงๆ คือห้อง1ไม่ใีใครชอบเราเลยเว้ย คือใครจะว่าอะไรครู เราจะเป็นที่ออกไปเถียงและรับแทนครูหมดเลย จนเวลาร่วงเลยมาถึงการสอบครั้งสุดท้ายของปีนั้นเราก็เครียดมากเว้ย เพราะเราก็สัญญากับครูไวเว่าเราจะตั้งใจเรียนทำเกรดให้ได้ถึง3.00ขึ้นไป ครูเขาก็ให้กำลังใจเราน่ะ มาถึงวันสอบวันสุดท้าย ครูเขาเป็นคนตรวจกระดาษคำตอบ แล้วเราเป็นคนที่ต้องเอากระดาษลงไปให้พวกครูตรวจกระดาษไง แล้วเราไปเจอครูเขาที่หน้าห้องพักครู เราเลยยืนให้ครูแล้ว แล้วก็หันหลังให้ครูเพราะมองออกไปทางระเบียง ครูเขาก็เข้ามาโอบแล้วมากระซิบข้างหูว่าวันนี้เจอกันเป็นวันสุดท้ายละน่ะ ป๊าดดด ได้ยินคำนี้น้ำตาจระเข้ร่วงเลยค่ะแม่ แล้วหันไปกอดครู คือวิชาสุดท้ายไม่มีกะจิตกะใจจะสอบแล้วอะแม่ และและแน่นอนค่ะ งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา ครูเขาย้ายไปที่อื่น พวกเราเลยบูมครูเขาและร้องเพลงอำลงพวกเราใช่เพลงที่ครูเขาชอบเปิดให้พวกเราฟังนั้นก็คือเพลง กลับมาได้ไหม ป๊าด ทีแรกคนอย่าง จขกท ไม่มีวันร้องง่ายค่ะครูเขาก็เช่นกัน ที่ จขกท ไม่ร้องเพราะว่าก้มหน้าค่ะ55 พอเงยหน้ามาเท่านั้นแหละ ครูเขาน้ำตาซึมแล้วหั้นมาขี้ที่เราแล้วก็ร้องให้กันทั้งคู่เลยค่ะ พอกลับไปนึกถึงตอนนั้นก็ตลกตัวเองนะคะที่ต้องมาร้องไห้ให้คนที่รู้จักกันมาแค่1ปี แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้นหรอกค่ะ แต่พอละ เดียวมาต่อ5555