ไม่เหลือใครแล้วในชีวิต​

ตอนนี้ผมอายุ30แล้ว... ทำธุระกิจส่วนตัว​ มีเงินจับจ่ายใช้สอยแบบไม่ขาดมือ​ แต่ชีวิตกลับไม่มีความสุขเลย​ เพราะอะไรหรอ​ เพราะผมไม่เหลือใครแล้วในชีวิต​ พ่อแม่ก็ทิ้ง​ ป้าที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กก็ตาย​ แฟนก็ทิ้ง​ แก้วตาดวงใจที่ผมรักก็พึ่งจากผมไป ทุกคนที่ผมรักทิ้งผมไปหมดเลย​ เหลือแต่หมาตัวเดียวที่พึ่งซื้อมาเลี้ยง​ จนผมต้องมานั่งตั้งคำถามกับตัวเอง​ว่า​ ทุกวันนี้อยู่ไปเพื่ออะไร? อยู่เพื่อหมาหรอ? สรุปจะเอาหมาไปแทนที่น้องใช่มั้ย? พยายามหาอะไรทำเพื่อให้ลืมคนที่รัก​แต่ก็ไม่ได้ผลสักอย่าง​ บางวันก็เลวร้ายมากๆเผลอไปเรียกน้อง​มากินข้าว​ เรียกจนคอแตกน้องก็ไม่มา​ ได้แต่เงยหน้าขึ้นฟ้าแล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลไป ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะรีบไปรับน้องเร็วๆเลย​ จะไม่ปล่อยให้น้องโดนรถชนแบบนี้แน่ๆ​
ปล.ตั้งแต่เสียไปไม่เคยเข้าฝันพี่เลยน่ะ​ อยู่บนนั้นเป็นไงบ้าง​ สบายดีมั้ย​ อย่าลืมใส่แมชด้วยน่ะช่วงนี้โรคระบาด​ คิดถึงเหลือเกิน"เต้"