เราเป็นผู้หญิง เพิ่งออกรถมาและขับรถไป-กลับ ทำงานได้ 2 วันค่ะ สิ่งที่เจอคือ เสียงแตรไล่ เสียงแตรด่า เสียงแตรเตือน เสียงมอไซค์ตะโกนด่า ...ทุกครั้งเรารู้สึกแย่ เราอยากขอโทษแต่เราไม่สามารถสื่อสารกับพวกเขาได้เลย...และที่แย่ที่สุดคือซอยเข้าบ้านจะค่อนข้างแคบแทบไม่พอให้คนเดินเท้า และเราก็ขับรถผ่านคนเดินจังหวะนั้นได้ยินเสียง กุกๆกักๆดังที่ตัวรถเรา เราเดาว่าเราต้องเอาตัวรถไปโดนช่วงแขนและหัวไหล่เค้าคนนั้นแน่ๆเลย ก่อนเรามีรถเราก็กลัวรถที่จะเฉี่ยวเราเช่นกัน แต่วันนี้เรามาทำให้คนที่เดินต้องเจ็บ เราชะลอและหันหลังไปมอง รถคันหลังต่อท้ายกดแตรเพื่อเร่งให้เราไปข้างหน้า เพราะเป็นจังหว่ะทางเลี้ยวโค้ง สิ่งที่เราเห็นคือผู้หญิงคนนั้นยังคงเดินต่อปกติ คือไม่ได้บาดเจ็บหรือล้มลง แต่เราว่า คงต้องมีระบมบ้างนะ ...เราเสียใจมาก เราต้องไปต่อ เราอยากลงไปขอโทษยกมือไหว้เค้าแล้วให้ค่ายาทาฟกช้ำ เราทรมานใจจังเลยค่ะ เราจอดรถได้เราเดินย้อนกลับไปเราก็หาเค้าไม่เจอแล้ว เรารู้สึกเสียใจจังเลยค่ะ ทำผิดแต่ไม่มีโอกาสได้พูดแม้กระทั่งคำว่าขอโทษกับทุกคนสักนิด 🥺.. ความมั่นใจเราหายไปเกือบหมดแล้วว พิมพ์อยู่จู่ๆน้ำตาก็ไหลอาบแก้ม
ขอกำลังใจจากผู้มีประสบการณ์การขับรถหน่อยค่ะ เป็นมือใหม่ที่อยากจะร้องไห้มากๆเลยค่ะ ทำไมเราถึงรู้สึกแย่ขนาดนี้