สายตาแม่เเหมือนหนูไม่ใช่ "ลูก"

สวัสดีเพื่อนๆทุกคนค่ะ วันนี้เราอยากจะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตเราให้ฟังกันค่ะ อยากให้เพื่อนช่วยแสดงความคิดเห็นนะคะ 
 เราเป็นลูกคนโต และเรามีน้องสาว 1 คนค่ะ เราจะเล่านิสัยของแม่ตั้งแต่ตอนยังไม่น้องให้ฟัง ก่อนแม่มีน้อง แม่รักเรามาก พูดกับเราดีมาก ไม่เคยพูดกู ตามใจแทบทุกอย่าง เว้นแต่อะไรที่มากเกินไป แม่ก็จะมีข้อแลกเปลี่ยนกับเรา การกระทำแม่จะชอบกอด ชอบหอมเรา ซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกว่า มันมีความสุขมาก จนมาวันนึงเรารู้ว่าแม่"ท้อง"และแม่กำลังจะมี"น้อง" เราดีใจมาก เรารู้สึกรักน้องมากตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าค่าตา เราเล่นกับน้องในท้องแม่แทบทุกวัน และแล้ว วันที่เรารอคอยก็มาถึง คือ "น้องเราลืมตามาดูโลกแล้ว"เราดีใจมากกกก ดีใจที่สุด เรารู้สึกแฮปปี้มากๆ และวันนั้น ทุกอย่างในชีวิตเราก็เปลี่ยนไป เมื่อแม่เป็นแบบนี้
 เรา : 5555555(ขำละคร)
 แม่: "เป็นไรของ"
 เรา●__●)
เฮ๊ย แม่ไม่เคยพูดกับเราแบบนี้นะ ทำไมแม่เปลี่ยนไป? ตั้งแต่วันนั้นมาแม่ก็ไม่เหมือนเดิม จากที่พูดน้องนำหน้าชื่อเรา กลับขึ้น""บางครั้ง"อี" แต่ที่พีคไปกว่านั้นค่ะเพื่อนๆ
สายตาแม่ทุกครั้งที่มองเรา มองด้วยหางตา เราโคตรเสียใจเลย ยอมรับนะบางครั้งเราทำผิด แต่เรารู้สึกเสียใจมากทำไมแม่เป็นแบบนี้😢
 
 #เพื่อนๆมีความคิดเห็นว่าอย่างไรบ้าฃคะ