ไปต่อหรือพอแค่นี้?

ผมคุยกับรุ่นพี่คนนึง เขาชอบผมชอบก็ชอบพี่เขา แต่ยังไม่ตกลงคบกัน พี่เขาอยากค่อยๆเป็นค่อยๆไป เขาเป็นคนชอบคนง่าย เขามาบอกว่าตอนที่เขารู้สึกแย่มากๆเขาจะหวั่นไหวง่าย แล้ววันนั้นเขารู้สึกแย่มากๆแล้วผมก็โทรคุยกับเขา โทรไปปลอบ แล้วพอผ่านไปสองสามวันเขามาบอกว่าตอนนั้นตอนที่โทรคุยกับผมอยู่มีคนทักมาปลอบเขาแล้วคำพูดของคนๆนั้นก็ฮีลเขามากกว่าคำพูดที่ผมพยายามปลอบเขา(ผมก็อุสาห์ดีใจที่ทำให้เขาสบายใจขึ้น ดีขึ้นได้ แต่ก็ไม่ใช่ บ้าจริง55555) แล้วเขาก็บอกว่าเขาเผลอไปหวั่นไหวไปรู้สึกชอบแต่ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น เเค่ชอบ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันกับคำว่า"เเค่ชอบเเค่นั้นจริงๆ"ของเขาเหมือนกัน  ผมวนอ่านหลายแล้วถามตัวเองว่า"ผมต้องรู้สึกยังใงกับประโยคนี่ ผมควรเสียใจที่เขาไปชอบคนอื่น เสียความรู้สึก หรือควรดีใจที่เขาแค่ชอบแต่ไมได้คิดอะไรมากกว่านั้น"นี่เรื่องบ้าอะไรกัน แล้วเขาก็ถามผมว่าถ้าเขาเลือกอีกคนผมจะเสียใจมั้ย แล้วถ้าเขาเลือกผมผมจะเหมือนเดิมมั้ย ผมบอกเขาไปว่าผมเคารพในการตัดสินใจของเขา บอกให้เขาเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง ผมรู้ว่าผู้เข้ารอบมีได้มากกว่าสองคน แต่ผู้ชนะมีเเค่คนเดียว และผมก็ไม่ชอบการเป็นตัวเลือก แต่ก็อยากให้เขาเลือกผม เเละเขาก็เลือกผม เขาอยากไปต่อ  แต่ผมกลัวว่าถ้าวันนึงมีคนที่มาทำให้เขารู้สึกดีอีกทั้งที่ผมอยู่ข้างๆเขาอยู่อยู่ปลอบเขาอยู่ให้กำลังใจเขา ผมจะหมาไหมครับ ผมควรไปต่อหรือพอแค่นี่ดีครับ?