ทุกคนส่วนใหญ่น่าจะเคยมีประสบการณ์เรื่องFriend zone มันเป็นอะไรที่เจ็บมากๆ วันนี้ผมก็เลยจะมาเล่าเรื่องประสบการณ์เรื่องFriend zoneให้ฟังกัน
ผมมีเพื่อนคนนึงเป็นผู้หญิงตอนนั้นเราทั้ง2อยู่ม.3แต่คนละโรงเรียนนะ แต่เขาเคยเรียนที่โรงเรียนผมแล้วก็ย้ายไปตอนป.6 เขากับผมเนี่ยเป็นเพื่อนกันมาประมาณ10ปี แล้วคือทางบ้านเขากับทางบ้านของผมเขารู้จักกันแต่บ้านก็ไม่ได้ใกล้กัน ก็คือต่างคนต่างรู้อะไรหลายๆอย่างซึ่งกันและกัน ผมกับเขาชอบไปไหนด้วยกันนะ ชวนไปกินหมูกะทะ ชวนไปเล่นน้ำที่คลอง (อันนี้บอกก่อนนะว่าบ้านผมอยู่ชนบท) เวลาบ้านใครคนใดคนหนึ่งมีงานก็จะไปช่วยกัน ตอนออกไปเที่ยวด้วยกันก็กอดคอกันบ้าง ไปรับไปส่งกัน วันเกิดก็ซื้อของให้เขา บางครั้งเวลาโรงเรียนเลิกผมก็ไปรับเขากลับบ้านบ้าง บางทีเขาอยู่บ้านคนเดียวผมก็เอามาม่าไปให้บ้าง ซื้อของไปให้กินบ้าง จนวันนึงผมรู้สึกว่าชอบเขาผมก็เลยวางแผนบอกความในใจ แผนแรกผมจะบอกเขาในวันปีใหม่ก็คุยกันถึงเรื่องวันปีใหม่เนี่ยแหละ แล้วผมก็เริ่มบอกความในใจที่มีไป แต่เขาคงคิดว่าผมแกล้งมั้งเขาก็เลยขำ ผมก็เลยแกล้งขำกลบเกลื่อนไป สุดท้ายแผนแรกก็แห้วไปโดยปริยาย แผนที่2 ผมจะบอกเขาในวันวาเลนไทน์ผมก็บอกความในใจไปปั๊ป เหมือนเดิมเลยขำใส่ผมอีกแล้ว555ผมเป็นคนแพ้อะไรแบบนี้มาก แผนที่2แห้ว ผมยังไม่ยอมแพ้ แผนที่3 ผมจะบอกเขาในวันปัจฉิมครั้งนี้ยิ่งใหญ่กว่าครั้งก่อนๆ ผมก็บอกเขาว่าวันปัจฉิมมาโรงเรียนเรานะ ผมลงทุนไปขอยืมกีต้าร์ไฟฟ้าจากครูดนตรีมาเพื่อมาเล่นให้เขา ผมให้เพื่อนล้อมวงแล้วผมกับเขาอยู่ตรงกลางวง ผมร้องเพลงฉันอยู่ตรงนี้ของBlackheadให้เขาฟัง ทุกสายตาจากเพื่อนๆน้องๆมองมาที่ผม จนผมร้องจบทุกคนปรบมือให้ผม แล้วทีนี้ผมก็บอกความในใจไปครั้งนี้ผมจริงจังมาก ผมเลยถามว่าเราลองคบกันไหม ทุกคนเชียร์ให้เขาบอกตกลงแต่ เขาก็เลยพูดคำๆหนึ่งขึ้นมาว่า เราไม่อยากเปลี่ยนสถานะกับเธอว่ะ แค่นั้นแหละครับ เสียงทุกอย่างเงียบผมยืนสตั๊นไปนานมาก เขาเดินออกจากวงล้อมเพื่อนผมทุกคนเดินเขามาปลอบใจผมแล้วถามว่า เห้ยเป็นไรไหมว่ะเพื่อน ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงเดินออกมาจากจุดๆนั้น ผมเลยไปที่ห้องดนตรีพบครูที่ในยืมกีต้าร์ไฟฟ้าครูเขาก็ถามว่า เป็นไงบ้าง แน่นอนครับมันfailมากๆ ครูเขาก็เลยบอกผมว่า เอ็งทำดีที่สุดแล้ว ครูภูมิใจที่เห็นเอ็งมีความพยายามมาก แล้วผมพึ่งมารู้อีกทีว่าเขามีคนในใจอยู่แล้ว ทุกวันเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมครับ แต่ผมคงทำหน้าที่ได้แค่เพื่อน ขอบคุณมากครับที่อ่านเรื่องจนจบถ้าผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะครับ ใครประสบการณ์แบบนี้ก็มาแบ่งปันกันได้นะครับ
ทุกคนเคยมีประสบการณ์friendzoneกันบ้างไหมครับ
ผมมีเพื่อนคนนึงเป็นผู้หญิงตอนนั้นเราทั้ง2อยู่ม.3แต่คนละโรงเรียนนะ แต่เขาเคยเรียนที่โรงเรียนผมแล้วก็ย้ายไปตอนป.6 เขากับผมเนี่ยเป็นเพื่อนกันมาประมาณ10ปี แล้วคือทางบ้านเขากับทางบ้านของผมเขารู้จักกันแต่บ้านก็ไม่ได้ใกล้กัน ก็คือต่างคนต่างรู้อะไรหลายๆอย่างซึ่งกันและกัน ผมกับเขาชอบไปไหนด้วยกันนะ ชวนไปกินหมูกะทะ ชวนไปเล่นน้ำที่คลอง (อันนี้บอกก่อนนะว่าบ้านผมอยู่ชนบท) เวลาบ้านใครคนใดคนหนึ่งมีงานก็จะไปช่วยกัน ตอนออกไปเที่ยวด้วยกันก็กอดคอกันบ้าง ไปรับไปส่งกัน วันเกิดก็ซื้อของให้เขา บางครั้งเวลาโรงเรียนเลิกผมก็ไปรับเขากลับบ้านบ้าง บางทีเขาอยู่บ้านคนเดียวผมก็เอามาม่าไปให้บ้าง ซื้อของไปให้กินบ้าง จนวันนึงผมรู้สึกว่าชอบเขาผมก็เลยวางแผนบอกความในใจ แผนแรกผมจะบอกเขาในวันปีใหม่ก็คุยกันถึงเรื่องวันปีใหม่เนี่ยแหละ แล้วผมก็เริ่มบอกความในใจที่มีไป แต่เขาคงคิดว่าผมแกล้งมั้งเขาก็เลยขำ ผมก็เลยแกล้งขำกลบเกลื่อนไป สุดท้ายแผนแรกก็แห้วไปโดยปริยาย แผนที่2 ผมจะบอกเขาในวันวาเลนไทน์ผมก็บอกความในใจไปปั๊ป เหมือนเดิมเลยขำใส่ผมอีกแล้ว555ผมเป็นคนแพ้อะไรแบบนี้มาก แผนที่2แห้ว ผมยังไม่ยอมแพ้ แผนที่3 ผมจะบอกเขาในวันปัจฉิมครั้งนี้ยิ่งใหญ่กว่าครั้งก่อนๆ ผมก็บอกเขาว่าวันปัจฉิมมาโรงเรียนเรานะ ผมลงทุนไปขอยืมกีต้าร์ไฟฟ้าจากครูดนตรีมาเพื่อมาเล่นให้เขา ผมให้เพื่อนล้อมวงแล้วผมกับเขาอยู่ตรงกลางวง ผมร้องเพลงฉันอยู่ตรงนี้ของBlackheadให้เขาฟัง ทุกสายตาจากเพื่อนๆน้องๆมองมาที่ผม จนผมร้องจบทุกคนปรบมือให้ผม แล้วทีนี้ผมก็บอกความในใจไปครั้งนี้ผมจริงจังมาก ผมเลยถามว่าเราลองคบกันไหม ทุกคนเชียร์ให้เขาบอกตกลงแต่ เขาก็เลยพูดคำๆหนึ่งขึ้นมาว่า เราไม่อยากเปลี่ยนสถานะกับเธอว่ะ แค่นั้นแหละครับ เสียงทุกอย่างเงียบผมยืนสตั๊นไปนานมาก เขาเดินออกจากวงล้อมเพื่อนผมทุกคนเดินเขามาปลอบใจผมแล้วถามว่า เห้ยเป็นไรไหมว่ะเพื่อน ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงเดินออกมาจากจุดๆนั้น ผมเลยไปที่ห้องดนตรีพบครูที่ในยืมกีต้าร์ไฟฟ้าครูเขาก็ถามว่า เป็นไงบ้าง แน่นอนครับมันfailมากๆ ครูเขาก็เลยบอกผมว่า เอ็งทำดีที่สุดแล้ว ครูภูมิใจที่เห็นเอ็งมีความพยายามมาก แล้วผมพึ่งมารู้อีกทีว่าเขามีคนในใจอยู่แล้ว ทุกวันเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมครับ แต่ผมคงทำหน้าที่ได้แค่เพื่อน ขอบคุณมากครับที่อ่านเรื่องจนจบถ้าผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะครับ ใครประสบการณ์แบบนี้ก็มาแบ่งปันกันได้นะครับ