ไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ 2019 คือชื่อที่ผมได้ยินครั้งแรกเมื่อเดือนธันวาปีที่แล้ว ที่เมืองอู่อั่น ประเทศจีน
แต่ในปัจจุบันนี้องค์การอนามัยโลกได้เปลี่ยนชื่อเป็น Covid19
ผมได้ตามข่าวนี้มาเป็นเวลานานและคิดว่ามันจะจบแต่ไม่มีทีท่าว่าจะจบ
และยังได้แพร่กระจายไปทั่วโลก
มีผู้ติดเชื้อและตายกันมากมาย วัคซีนยารักษาก็ไม่แน่นอน
แต่บางคนติดเชื้อมีอาการแล้วก็ยังหายได้เอง
โชคดีจริงๆ แต่คนที่โชคร้ายก็มีไม่น้อยโดยเฉพาะผู้สูงอายุ
วิธีแก้การติดเชื้อง่ายๆคือ หลีกเลี่ยงการเดินทางให้อยู่บ้านเฉยๆ
รอจนกว่าจะมีการคิดค้นวัคซีนและยารักษาโรคได้
(วงการแพทย์ทั่วโลกพยายามทั้งวันทั้งคืน)
หรือถ้ามีเหตุจำเป็นต้องออกจากบ้านจริงๆ
ให้ใส่หน้ากากและทำ Social distance
ถ้าต้องรับประทานอาหารก็แยกทาน กินร้อน ช้อนตัวเอง
วิกฤตครั้งนี้ โอการที่มีควรเป็นของทุกคน
ในแง่การแพทย์ก็มีโอกาสแสดงฝีมือ
โลกของเราผ่านภัยโรคระบาดมาหลายครั้ง หลายครั้งก็ร้ายแรงกว่านี้
แม้จะมีคนตายมาก สุดท้ายเราก็ชนะมันได้อยู่ดี ภัยของมนุษย์ มนุษย์ก็จัดการเองได้
สำหรับรัฐซึ่งมีรัฐบาลเป็นตัวแทน
รวมทั้งผู้บริหารประเทศและองค์กรของรัฐโดยทั่วไป
ก็ต้องวางท่าทีในเรื่องนี้ให้ถูกต้อง
รัฐเป็นผู้รักษาผลประโยชน์ของประชาชน
มีหน้าที่ส่งเสริมและทำประโยชน์แก่ประชาชน
จะทำสิ่งใดในเวลานี้ก็ต้องทำด้วยความรอบคอบระมัดระวัง
เห็นแก่ประชาชนเป็นหลักเป็นสำคัญ เวลานี้คือโอกาสพิสูจน์ความสามารถ
ในส่วนของประชาชนเวลานี้ควรอยู่บ้านเป็นหลัก
ถ้าไม่ได้หาเช้ากินค่ำ หาค่ำกินเช้า พอมีเสบียงไว้บ้างก็อยู่บ้านเถอะครับ
เราควรช่วยชาติด้วยการอยู่บ้าน คิดถึงประเทศชาติให้มาก คิดถึงส่วนรวมเป็นหลัก
คิดถึงความสุขของตัวให้น้อย
ถ้าเราต้องบอกกับตัวเองว่าการออกนอกบ้านคือการหาความสุขนั่นหมายความว่า
เราอยู่ในบ้านไม่มีความสุขต้องออกไปหานอกบ้าน
เวลานี้ล่ะเหมาะสมแล้วที่เราจะมีความสุขได้ด้วยตัวเอง
เราอาจะจะมีงานที่คั่งค้าง เราอาจจะเปิด Youtubeดูสารคดีโรคระบาด
เพื่อศึกษาความเป็นมา
ดูซี่รีย์ดังๆเพื่อผ่อนคลาย ฝึกทักษะเกี่ยวกับงานที่ตัวเองทำ
ฝึกทักษะทางกีฬา ฝึกทำอาหาร
เราอยู่ในโลกเราก็ต้องประสบพบเจออารมณ์ที่ไม่น่าปรารถนา
สภาวะที่ไม่อยากเจอ เช่น ภัยจากโรคระบาด เป็นต้น
โลกเรามันก็อย่างนี้ โรคา ชรา มรณัง
ท้ายที่สุดนี้ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจิตใจของผมช่วงที่เขียนนี้
ได้ยืนคู่กับมนุษย์อวกาศที่ชื่อ เอ็ดการ์ มิตเชล
ที่ยืนอยู่บนดวงจันทร์แล้วมองเห็นโลกทั้งใบลอยฟ่อง
อยู่ในอวกาศ จิตของเขาเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
เกิดความรักเพื่อนมนุษย์ทั้งหมดและธรรมชาติทั้งหมด
เพราะเข้าถึงความเป็นหนึ่งเดียวของทั้งหมด
สุดท้ายนี้ขอให้สังคมโลกสงบสุข โรคระบาดบรรเทาหายไป
17.45 น.
21 มีนาคม 2563
วิกฤต Covid19 เวลานี้ โอกาสที่มีควรเป็นของใคร ?
แต่ในปัจจุบันนี้องค์การอนามัยโลกได้เปลี่ยนชื่อเป็น Covid19
ผมได้ตามข่าวนี้มาเป็นเวลานานและคิดว่ามันจะจบแต่ไม่มีทีท่าว่าจะจบ
และยังได้แพร่กระจายไปทั่วโลก
มีผู้ติดเชื้อและตายกันมากมาย วัคซีนยารักษาก็ไม่แน่นอน
แต่บางคนติดเชื้อมีอาการแล้วก็ยังหายได้เอง
โชคดีจริงๆ แต่คนที่โชคร้ายก็มีไม่น้อยโดยเฉพาะผู้สูงอายุ
วิธีแก้การติดเชื้อง่ายๆคือ หลีกเลี่ยงการเดินทางให้อยู่บ้านเฉยๆ
รอจนกว่าจะมีการคิดค้นวัคซีนและยารักษาโรคได้
(วงการแพทย์ทั่วโลกพยายามทั้งวันทั้งคืน)
หรือถ้ามีเหตุจำเป็นต้องออกจากบ้านจริงๆ
ให้ใส่หน้ากากและทำ Social distance
ถ้าต้องรับประทานอาหารก็แยกทาน กินร้อน ช้อนตัวเอง
วิกฤตครั้งนี้ โอการที่มีควรเป็นของทุกคน
ในแง่การแพทย์ก็มีโอกาสแสดงฝีมือ
โลกของเราผ่านภัยโรคระบาดมาหลายครั้ง หลายครั้งก็ร้ายแรงกว่านี้
แม้จะมีคนตายมาก สุดท้ายเราก็ชนะมันได้อยู่ดี ภัยของมนุษย์ มนุษย์ก็จัดการเองได้
สำหรับรัฐซึ่งมีรัฐบาลเป็นตัวแทน
รวมทั้งผู้บริหารประเทศและองค์กรของรัฐโดยทั่วไป
ก็ต้องวางท่าทีในเรื่องนี้ให้ถูกต้อง
รัฐเป็นผู้รักษาผลประโยชน์ของประชาชน
มีหน้าที่ส่งเสริมและทำประโยชน์แก่ประชาชน
จะทำสิ่งใดในเวลานี้ก็ต้องทำด้วยความรอบคอบระมัดระวัง
เห็นแก่ประชาชนเป็นหลักเป็นสำคัญ เวลานี้คือโอกาสพิสูจน์ความสามารถ
ในส่วนของประชาชนเวลานี้ควรอยู่บ้านเป็นหลัก
ถ้าไม่ได้หาเช้ากินค่ำ หาค่ำกินเช้า พอมีเสบียงไว้บ้างก็อยู่บ้านเถอะครับ
เราควรช่วยชาติด้วยการอยู่บ้าน คิดถึงประเทศชาติให้มาก คิดถึงส่วนรวมเป็นหลัก
คิดถึงความสุขของตัวให้น้อย
ถ้าเราต้องบอกกับตัวเองว่าการออกนอกบ้านคือการหาความสุขนั่นหมายความว่า
เราอยู่ในบ้านไม่มีความสุขต้องออกไปหานอกบ้าน
เวลานี้ล่ะเหมาะสมแล้วที่เราจะมีความสุขได้ด้วยตัวเอง
เราอาจะจะมีงานที่คั่งค้าง เราอาจจะเปิด Youtubeดูสารคดีโรคระบาด
เพื่อศึกษาความเป็นมา
ดูซี่รีย์ดังๆเพื่อผ่อนคลาย ฝึกทักษะเกี่ยวกับงานที่ตัวเองทำ
ฝึกทักษะทางกีฬา ฝึกทำอาหาร
เราอยู่ในโลกเราก็ต้องประสบพบเจออารมณ์ที่ไม่น่าปรารถนา
สภาวะที่ไม่อยากเจอ เช่น ภัยจากโรคระบาด เป็นต้น
โลกเรามันก็อย่างนี้ โรคา ชรา มรณัง
ท้ายที่สุดนี้ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจิตใจของผมช่วงที่เขียนนี้
ได้ยืนคู่กับมนุษย์อวกาศที่ชื่อ เอ็ดการ์ มิตเชล
ที่ยืนอยู่บนดวงจันทร์แล้วมองเห็นโลกทั้งใบลอยฟ่อง
อยู่ในอวกาศ จิตของเขาเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
เกิดความรักเพื่อนมนุษย์ทั้งหมดและธรรมชาติทั้งหมด
เพราะเข้าถึงความเป็นหนึ่งเดียวของทั้งหมด
สุดท้ายนี้ขอให้สังคมโลกสงบสุข โรคระบาดบรรเทาหายไป
17.45 น.
21 มีนาคม 2563