ตอนนี้ เรื่องนี้คง hot ที่สุดละค่ะ
วันก่อน ลุงตู่ออกมาแถลง เหมือนจะอุ่นใจขึ้นมาได้หน่อย
แต่วันนี้ รู้สึกเคือง ๆ อะไรบางอย่างกับมาตรการทางเศรษฐกิจแล้วค่ะ รู้สึกว่ามันไม่สอดคล้องสัมพันธ์และมันช้าจัง
ส่วนตัวชอบนโยบายคุณกรณ์ที่เสนอให้
1.รัฐจ่ายดอกเบี้ยแทนผู้ประกอบการให้ธนาคารเพื่อแบ่งเบาภาระ และเพื่อประคองให้ธนาคารไม่ล้มด้วย
2.ดึงงบจากกระทรวงต่าง ๆ มาช่วยโควิดก่อน
วันนี้ แบงค์ชาติและตัวแทนจากภาคการเงินออกมาแถลงกันวันอาทิตย์บ่าย ทุกท่านใส่แมสก์กันถ้วนหน้า ... ทำให้รู้สึกว่าภาคการเงินต้องมี action อะไรออกมามากกว่านี้แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มร้อนจี๋แล้ว
ส่วนตัวแม้จะเห็นด้วยที่รัฐสั่งปิดสถานที่ที่อาจก่อให้เกิดการแพร่เชื้อ แต่แอบเคืองว่า
1.ทำไมไม่มีการประสานงานกันดี ๆ ก่อนประกาศข่าว ยุ่งเหยิง วุ่นวาย เช็คข่าวฝุ่นตลบกันวันเสาร์ ที่บอกให้ไม่กักตุน ก็เริ่มสร้างความแตกตื่นแล้ว
2.ทำไมถึงไม่ออกนโยบายให้สถานประกอบการต่าง ๆ ปิด แต่ไม่ให้พนักงานหยุด (เพื่อให้พนักงานไม่แห่กลับภูมิลำเนา) ให้พนักงานมาตอกบัตร เซ็นชื่อ ทำงานอย่างอื่นไป เช่น big cleaning หรืออะไรก็ว่าไป แล้วรัฐจ่ายค่าจ้างอย่างน้อย 75% ของค่าจ้างพนักงานแทนบริษัทห้างร้านที่ต้องปิด (และสูญเสียรายได้) รัฐก็เข้ามาจ่ายแทนสักเดือนสองเดือน
เห็นภาพทุกคนกลับภูมิลำเนา แล้วเสียวไส้ปนใจหาย แต่ก็ไม่อยากตำหนิคนจะกลับบ้านจริง ๆ
เพราะหลายคนกินเงินเป็นรายวัน ไม่มีงาน ก็ไม่มีเงิน จะเอาที่ไหนกินใช้ ระหว่างกักตัวอยู่ใน กทม. การกลับบ้านเป็นตัวเลือกที่ถูกบังคับให้เลือก
ส่วนตัวแอบหวังในใจให้มีมาตรการเร่งด่วนเพื่อเยียวยาในระดับรากหญ้า เช่น
- ให้คนที่ต้องตกงาน ต้องกักตัว ได้ลงทะเบียนให้ตัวเองและครอบครัวได้รับอาหารฟรี โดยรัฐบาลว่าจ้างร้านอาหาร ภัตตาคาร SME พวกนี้แหละเป็นคนทำ เหมากล่อง มื้อละเท่าไรก็ว่าไป
- น่าจะมี “พี่วินเพื่อชาติ” หรือ “grab เพื่อชาติ” ที่รัฐว่าจ้างให้คอยส่งอาหาร ส่งเอกสาร อะไรต่าง ๆ ระหว่างการปิดกลาย ๆ แบบนี้
ส่วนระดับมหภาคที่จะมีการลดภาษี ลดดอกเบี้ย ลดอะไรต่อมิอะไร เห็นว่าก็ควรทำและดีอยู่แล้ว
แต่สงสารพนักงานรายวัน มาจากต่างจังหวัด ห้องต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ พวกเขาจะอยู่อย่างไร ?
โควิดกับเศรษฐกิจ นโยบายไหนถูกใจไม่ถูกใจกันบ้างคะ ?
วันก่อน ลุงตู่ออกมาแถลง เหมือนจะอุ่นใจขึ้นมาได้หน่อย
แต่วันนี้ รู้สึกเคือง ๆ อะไรบางอย่างกับมาตรการทางเศรษฐกิจแล้วค่ะ รู้สึกว่ามันไม่สอดคล้องสัมพันธ์และมันช้าจัง
ส่วนตัวชอบนโยบายคุณกรณ์ที่เสนอให้
1.รัฐจ่ายดอกเบี้ยแทนผู้ประกอบการให้ธนาคารเพื่อแบ่งเบาภาระ และเพื่อประคองให้ธนาคารไม่ล้มด้วย
2.ดึงงบจากกระทรวงต่าง ๆ มาช่วยโควิดก่อน
วันนี้ แบงค์ชาติและตัวแทนจากภาคการเงินออกมาแถลงกันวันอาทิตย์บ่าย ทุกท่านใส่แมสก์กันถ้วนหน้า ... ทำให้รู้สึกว่าภาคการเงินต้องมี action อะไรออกมามากกว่านี้แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มร้อนจี๋แล้ว
ส่วนตัวแม้จะเห็นด้วยที่รัฐสั่งปิดสถานที่ที่อาจก่อให้เกิดการแพร่เชื้อ แต่แอบเคืองว่า
1.ทำไมไม่มีการประสานงานกันดี ๆ ก่อนประกาศข่าว ยุ่งเหยิง วุ่นวาย เช็คข่าวฝุ่นตลบกันวันเสาร์ ที่บอกให้ไม่กักตุน ก็เริ่มสร้างความแตกตื่นแล้ว
2.ทำไมถึงไม่ออกนโยบายให้สถานประกอบการต่าง ๆ ปิด แต่ไม่ให้พนักงานหยุด (เพื่อให้พนักงานไม่แห่กลับภูมิลำเนา) ให้พนักงานมาตอกบัตร เซ็นชื่อ ทำงานอย่างอื่นไป เช่น big cleaning หรืออะไรก็ว่าไป แล้วรัฐจ่ายค่าจ้างอย่างน้อย 75% ของค่าจ้างพนักงานแทนบริษัทห้างร้านที่ต้องปิด (และสูญเสียรายได้) รัฐก็เข้ามาจ่ายแทนสักเดือนสองเดือน
เห็นภาพทุกคนกลับภูมิลำเนา แล้วเสียวไส้ปนใจหาย แต่ก็ไม่อยากตำหนิคนจะกลับบ้านจริง ๆ
เพราะหลายคนกินเงินเป็นรายวัน ไม่มีงาน ก็ไม่มีเงิน จะเอาที่ไหนกินใช้ ระหว่างกักตัวอยู่ใน กทม. การกลับบ้านเป็นตัวเลือกที่ถูกบังคับให้เลือก
ส่วนตัวแอบหวังในใจให้มีมาตรการเร่งด่วนเพื่อเยียวยาในระดับรากหญ้า เช่น
- ให้คนที่ต้องตกงาน ต้องกักตัว ได้ลงทะเบียนให้ตัวเองและครอบครัวได้รับอาหารฟรี โดยรัฐบาลว่าจ้างร้านอาหาร ภัตตาคาร SME พวกนี้แหละเป็นคนทำ เหมากล่อง มื้อละเท่าไรก็ว่าไป
- น่าจะมี “พี่วินเพื่อชาติ” หรือ “grab เพื่อชาติ” ที่รัฐว่าจ้างให้คอยส่งอาหาร ส่งเอกสาร อะไรต่าง ๆ ระหว่างการปิดกลาย ๆ แบบนี้
ส่วนระดับมหภาคที่จะมีการลดภาษี ลดดอกเบี้ย ลดอะไรต่อมิอะไร เห็นว่าก็ควรทำและดีอยู่แล้ว
แต่สงสารพนักงานรายวัน มาจากต่างจังหวัด ห้องต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ พวกเขาจะอยู่อย่างไร ?