ใครก้อได้ช่วยให้คำปรึกษาเราหน่อย ว่าที่เราคิด มันไม่ได้คิดมากไปใช่มั่ย
ว่าแม่ผัวเราเค้าไม่ได้แกล้งทำ เรากลัวบาป
เรื่องมันมีอยู่ว่า แม่สามีเราไม่สบายเป็น เส้นเลือดในสมองตีบที่เส้นเลือดใหญ่
ตอนนี้เราและสามีเราเอามาดูแล ได้ประมาณ 3 เดือนแล้ว
การดูแลอาทิตนึงเราจะเป็นคนดูแล ตั้งแต่วันจันทร์เช้าถึงวันเสาร์เย็น การนอนแม่สามีขอนอนกับเราและสามีเพราะว่ากลัวผี ดังนั้นตั้งแต่แม่สามีมาอยู่กับเราก้อนอนกับเราตลอด
และจะมีน้องสาวของสามีมารับไปดูแลวันเสาร์เย็นถึงวันจันทร์เช้า
อาการของแม่สามีเราแปลกๆ เหมือนเค้าแกล้งทำ จะว่าเค้าจำไม่ได้ก้อไม่ใช่น่ะ
เพราะแกก้อจำได้หมดทุกอย่าง เรื่องที่ผ่านมาแล้วเมื่อหลายๆปีที่ผ่านมา แกก้อจำได้ทุกอย่าง
แต่บางครั้งก็จะพูดช้าบ้างพูดไม่ออกบ้าง เวลาจะเอาอะไรบางครั้งก้อจะบอกชื่อไม่ถูกเราต้องเป็นคนเดาเอาว่ามันคืออะไร ถ้าเราเดาถูกเค้าก้อจะบอกว่าใช่
เรื่องที่สำคัญมันมีอยู่ 2 เรื่อง
เรื่องที่ 1 แม่สามีกล่าว เอาเสื้อสวยมาแล้วเค้าไปไหนกูไปนั้น
เนื่องจากเมื่อวันที่ 16 กพ. เป็นวันครบรอบแต่งงานเรา ซึ่งตรงกับวันอาทิตพอดี แม่สามีก้อไปนอนกับน้องสามีเราปกติ
วันจันทร์ที่ 17 กพ. เช้าแม่ก้อกลับมานอนที่เราปกติ
วันอังคาร์ที่ 18 กพ. เพื่อนเรามาจาก กทม. เราเลยต้องพาเพื่อนเที่ยวแต่เป็นกลางคืน และสามีเราก้อไปด้วยจึงให้ แม่สามีไปนอนกับน้องสาวสามี
วันพุธ ที่ 19 กพ. น้องสามีมาส่งแม่สามีตอนเช้า พอแม่สามีมาถึง นางก้อพูดเลยว่า เอาเสื้อสวยมาแล้ว เค้าไปไหนกูไปนั้น คือเรา งง เลย ว่าทำไมแม่สามีเราต้องพูดแบบนี้ แค่ไปนอนกับน้องสามีเราแค่คืนเดียว แต่เรากับน้องสามีเราไม่กินเส้นกันอยู่แล้ว
หลังจากวันที่ 19 กพ. เราเลยไม่ค่อยสนใจแม่สามีเหมือนเดิม
จากที่อาหารมื้อเที่ยงเราเป็นคนไปทำให้ทานเราก้อไม่ทำให้น้องสามีเราเป็นคนทำ
(ตั้งแต่เดือนแรกจนถึงเดือนที่ 3 ที่เราเอาแม่สามีเรามาอยู่ด้วย เราจะไปดูแกตอนเที่ยงว่าทานข้าวทานยา หรือยังทุกวัน เราต้องขอลางานเพื่อไม่รับเงินวันล่ะ 1 ชม. เพื่อไปดูว่าแม่สามีเราได้ทานข้างเที่ยงและทานยาหรือยัง ) แต่อาหารมื้อเย็นเราก้อต้องเป็นคนทำให้
เรื่องที่ 2 แม่สามีเราร้องให้บ่อยมาก งอลบ่อยมาก
เมื่อวันที่ 23 คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี มาหาเรา แต่ไม่ได้พักกับเราน่ะ ท่าน 2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) เช่าโรงแรมนอน เราและสามีเราจึงไปนอนกับท่านด้วยคืนแรก
ท่านทั้ง2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) ดีกับเราและสามีเรามากๆ ท่านเห็นว่าสามีเราใช้โทรศัพท์เครื่องเดิมนานแล้วท่านก้อซื้อมาให้ ใส่ใจทุกรายละเอียดของเราทั้ง 2 คนมากๆ
จึงทำให้วันที่ 23 แม่สามีเราต้องไปนอนกับน้องสามีเรา
วันที่ 24 สามีเราก้อไปรับแม่สามีเราจากบ้านน้องสาวเค้าตามปกติ
ตอนเย็นเราก้อพาแม่สามีเราไปเล่นน้ำที่โรงแรมที่ท่านทั้ง 2 (คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) พัก
ตั้งแต่วันที่ 24-27 หลังจากเลิกงานทุกเย็น เราก้อพาแม่สามีไปหาท่านทั้ง 2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) ด้วยตลอด
วันที่ 28 เย็น สามีเราให้แม่สามีเราไปนอนกับน้องสามีเรา เพราะวันที่ 29 และวันที่ 1 มีนา น้องสามีเราหยุดงาน
วันที่ 29 แม่สามีไม่อยู่กับเรา แต่โทรหาสามีเรา และบอกว่า 2 วันแล้วน่ะที่อยู่ที่นี้
วันที่ 1 มีนาแม่สามีเราโทรหาสามีเราให้ไปรับ และบอกว่า นานแล้วน่ะที่อยู่กับน้องสาว และก้อร้องให้อีกเช่นเคย
เราและสามีเราจึงไปรับหลังจากที่เราเลิกงาน
แต่วันนี้ เราและสามีเราได้ทำอาหารที่ท่านชอบให้ท่านทั้ง2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) ทาน แต่ในช่วงที่เราเตรียมของที่จะทำอาหาร แม่สามีเรา ร้องไห้บอกว่าอยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ที่โรงแรม สามีเราพูดยังไงก้อไม่ฟัง บอกว่าให้กินข้าวเสร็จแล้วค่อยไปก้อไม่ฟัง ทำให้สามีเราทิ้งเราและทุกคนเพื่อพาแม่กลับไปบ้าน แต่พอกับไปที่บ้านก้ออยากไปเดินเล่น สามีเราก้อพาไปเดินเที่ยวห้าง
วันที่ 2 มีนา ท่านทั้ง 2 อยากไปทานร้านอาหาร เราทั้ง2 ต้องไปด้วย จึงต้องให้แม่สามีไปนอนกับน้องสามีอีกวัน
วันที่ 3 มีนา สามีโทรมาบอกเราว่าเลิกงานแล้วจะรีบไปรับแม่ก่อนน่ะ แม่โทรไปบอกน้องสาวว่าทำไมสามีเรายังไม่ไปรับ และก้อร้องให้อีกเช่นเคย
หลังจากไปรับมาจากบ้านน้องสามีก้อพามาที่โรงแรมที่ท่านทั้ง 2 พักเช่นเคย นั่งเล่นอยู่ได้ประมาณ 1.5 ชั่วโมง แม่สามีเราอยากกลับบ้าน สามีเราก้อต้องพาแม่กับบ้าน
*****ท่านทั้ง 2 เห็นก้อยังพูดน่ะค่ะ ว่าแม่สามีเราแกล้งทำ
***********เรารู้สึกเบื่อว่าทำไมแม่สามีเราต้องร้องไห้บ่อย และงอลสามีเราบ่อยมาก ถ้าไม่สนใจไม่เกิน 1 ชม. ก้อจะนั่งหันหลังให้สามีเราก้อต้องคอยถามตอลดเวลาว่าแม่เป็นอะไร
ปัญหาแม่ผัวลูกสะไภ้
ว่าแม่ผัวเราเค้าไม่ได้แกล้งทำ เรากลัวบาป
เรื่องมันมีอยู่ว่า แม่สามีเราไม่สบายเป็น เส้นเลือดในสมองตีบที่เส้นเลือดใหญ่
ตอนนี้เราและสามีเราเอามาดูแล ได้ประมาณ 3 เดือนแล้ว
การดูแลอาทิตนึงเราจะเป็นคนดูแล ตั้งแต่วันจันทร์เช้าถึงวันเสาร์เย็น การนอนแม่สามีขอนอนกับเราและสามีเพราะว่ากลัวผี ดังนั้นตั้งแต่แม่สามีมาอยู่กับเราก้อนอนกับเราตลอด
และจะมีน้องสาวของสามีมารับไปดูแลวันเสาร์เย็นถึงวันจันทร์เช้า
อาการของแม่สามีเราแปลกๆ เหมือนเค้าแกล้งทำ จะว่าเค้าจำไม่ได้ก้อไม่ใช่น่ะ
เพราะแกก้อจำได้หมดทุกอย่าง เรื่องที่ผ่านมาแล้วเมื่อหลายๆปีที่ผ่านมา แกก้อจำได้ทุกอย่าง
แต่บางครั้งก็จะพูดช้าบ้างพูดไม่ออกบ้าง เวลาจะเอาอะไรบางครั้งก้อจะบอกชื่อไม่ถูกเราต้องเป็นคนเดาเอาว่ามันคืออะไร ถ้าเราเดาถูกเค้าก้อจะบอกว่าใช่
เรื่องที่สำคัญมันมีอยู่ 2 เรื่อง
เรื่องที่ 1 แม่สามีกล่าว เอาเสื้อสวยมาแล้วเค้าไปไหนกูไปนั้น
เนื่องจากเมื่อวันที่ 16 กพ. เป็นวันครบรอบแต่งงานเรา ซึ่งตรงกับวันอาทิตพอดี แม่สามีก้อไปนอนกับน้องสามีเราปกติ
วันจันทร์ที่ 17 กพ. เช้าแม่ก้อกลับมานอนที่เราปกติ
วันอังคาร์ที่ 18 กพ. เพื่อนเรามาจาก กทม. เราเลยต้องพาเพื่อนเที่ยวแต่เป็นกลางคืน และสามีเราก้อไปด้วยจึงให้ แม่สามีไปนอนกับน้องสาวสามี
วันพุธ ที่ 19 กพ. น้องสามีมาส่งแม่สามีตอนเช้า พอแม่สามีมาถึง นางก้อพูดเลยว่า เอาเสื้อสวยมาแล้ว เค้าไปไหนกูไปนั้น คือเรา งง เลย ว่าทำไมแม่สามีเราต้องพูดแบบนี้ แค่ไปนอนกับน้องสามีเราแค่คืนเดียว แต่เรากับน้องสามีเราไม่กินเส้นกันอยู่แล้ว
หลังจากวันที่ 19 กพ. เราเลยไม่ค่อยสนใจแม่สามีเหมือนเดิม
จากที่อาหารมื้อเที่ยงเราเป็นคนไปทำให้ทานเราก้อไม่ทำให้น้องสามีเราเป็นคนทำ
(ตั้งแต่เดือนแรกจนถึงเดือนที่ 3 ที่เราเอาแม่สามีเรามาอยู่ด้วย เราจะไปดูแกตอนเที่ยงว่าทานข้าวทานยา หรือยังทุกวัน เราต้องขอลางานเพื่อไม่รับเงินวันล่ะ 1 ชม. เพื่อไปดูว่าแม่สามีเราได้ทานข้างเที่ยงและทานยาหรือยัง ) แต่อาหารมื้อเย็นเราก้อต้องเป็นคนทำให้
เรื่องที่ 2 แม่สามีเราร้องให้บ่อยมาก งอลบ่อยมาก
เมื่อวันที่ 23 คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี มาหาเรา แต่ไม่ได้พักกับเราน่ะ ท่าน 2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) เช่าโรงแรมนอน เราและสามีเราจึงไปนอนกับท่านด้วยคืนแรก
ท่านทั้ง2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) ดีกับเราและสามีเรามากๆ ท่านเห็นว่าสามีเราใช้โทรศัพท์เครื่องเดิมนานแล้วท่านก้อซื้อมาให้ ใส่ใจทุกรายละเอียดของเราทั้ง 2 คนมากๆ
จึงทำให้วันที่ 23 แม่สามีเราต้องไปนอนกับน้องสามีเรา
วันที่ 24 สามีเราก้อไปรับแม่สามีเราจากบ้านน้องสาวเค้าตามปกติ
ตอนเย็นเราก้อพาแม่สามีเราไปเล่นน้ำที่โรงแรมที่ท่านทั้ง 2 (คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) พัก
ตั้งแต่วันที่ 24-27 หลังจากเลิกงานทุกเย็น เราก้อพาแม่สามีไปหาท่านทั้ง 2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) ด้วยตลอด
วันที่ 28 เย็น สามีเราให้แม่สามีเราไปนอนกับน้องสามีเรา เพราะวันที่ 29 และวันที่ 1 มีนา น้องสามีเราหยุดงาน
วันที่ 29 แม่สามีไม่อยู่กับเรา แต่โทรหาสามีเรา และบอกว่า 2 วันแล้วน่ะที่อยู่ที่นี้
วันที่ 1 มีนาแม่สามีเราโทรหาสามีเราให้ไปรับ และบอกว่า นานแล้วน่ะที่อยู่กับน้องสาว และก้อร้องให้อีกเช่นเคย
เราและสามีเราจึงไปรับหลังจากที่เราเลิกงาน
แต่วันนี้ เราและสามีเราได้ทำอาหารที่ท่านชอบให้ท่านทั้ง2(คนที่มีบุญคุณกับเราและสามี) ทาน แต่ในช่วงที่เราเตรียมของที่จะทำอาหาร แม่สามีเรา ร้องไห้บอกว่าอยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ที่โรงแรม สามีเราพูดยังไงก้อไม่ฟัง บอกว่าให้กินข้าวเสร็จแล้วค่อยไปก้อไม่ฟัง ทำให้สามีเราทิ้งเราและทุกคนเพื่อพาแม่กลับไปบ้าน แต่พอกับไปที่บ้านก้ออยากไปเดินเล่น สามีเราก้อพาไปเดินเที่ยวห้าง
วันที่ 2 มีนา ท่านทั้ง 2 อยากไปทานร้านอาหาร เราทั้ง2 ต้องไปด้วย จึงต้องให้แม่สามีไปนอนกับน้องสามีอีกวัน
วันที่ 3 มีนา สามีโทรมาบอกเราว่าเลิกงานแล้วจะรีบไปรับแม่ก่อนน่ะ แม่โทรไปบอกน้องสาวว่าทำไมสามีเรายังไม่ไปรับ และก้อร้องให้อีกเช่นเคย
หลังจากไปรับมาจากบ้านน้องสามีก้อพามาที่โรงแรมที่ท่านทั้ง 2 พักเช่นเคย นั่งเล่นอยู่ได้ประมาณ 1.5 ชั่วโมง แม่สามีเราอยากกลับบ้าน สามีเราก้อต้องพาแม่กับบ้าน
*****ท่านทั้ง 2 เห็นก้อยังพูดน่ะค่ะ ว่าแม่สามีเราแกล้งทำ
***********เรารู้สึกเบื่อว่าทำไมแม่สามีเราต้องร้องไห้บ่อย และงอลสามีเราบ่อยมาก ถ้าไม่สนใจไม่เกิน 1 ชม. ก้อจะนั่งหันหลังให้สามีเราก้อต้องคอยถามตอลดเวลาว่าแม่เป็นอะไร