ผมเป็นคนที่ป่วยจิตครับ เคยป่วยมาบ่อยมาก เป็นโรคซึมเศร้า+จิตเภทกินยาอยู่ คนภายนอกบอกดูปกติ แต่ข้างในผมคิดหลายอย่างมาก ผมเหนื่อยมาก อิจฉาคนที่มีชีวิตปกติ ชีวิตนี้ผมควรบอกตัวเองว่ายังไงดี

ฉันในวัน 33 ปี ตกงาน แพนิค ซึมเศร้า โรคกระเพาะ ชีวิตแย่สุดในรอบหลายปี ตอนนี้หางานมา2เดือนแล้วยังไม่ได้คิดว่าจะทำยังไงดี ลดฐานเงินเดือนลงแล้วแต่ยังไม่เข้าตาบริษัทไหนเลย กำลังจะหมดหนทางสุดๆ แต่ความหวังเ

หนูบอกเลิกเขาไป หนูไม่ได้รอคำตอบจากเขา แต่เลือกที่จะลบแล้วก็บล็อกทุกอย่างแล้วออกมาเพราะตลอดมาเขาทำให้หนูรู้สึกแย่มากๆๆ แต่หลังจากที่หนูทำแบบนั้นมันกลายเป็นว่าหนรู้สึกแย่กว่าเดิม หนูกลัวหนูทำเขาเสียใจ

เราเป็นคนหนึ่งที่เคยอยากหายไปจากโลกนี้ รู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงฝุ่นผงเล็ก ๆ ที่ไม่มีค่าอะไร ล่องลอยอยู่บนโลกอันกว้างขวางนี้อย่างไร้จุดหมาย กระทั่งวันหนึ่ง...เราก็ได้พบแสงสว่างเล็ก ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกว

ผมเป็นจิตเภทครับ พ่วงซึมเศร้าด้วย จะมาเล่าประสบการณ์ ตั้งแต่ผมรู้สึกตัวเองแปลกมาตลอด เวลาเดินก็จะไม่กล้าเดินนำ เพราะเกร็ง ดูเงียบๆ ก็โดนเพื่อนแกล้งบ้าง เพราะนิสัยแปลกๆ ไม่ค่อยกล้าเข้าหาคน จะเข้าได้ก็ก

​คือก็ ความรู้สึกมันเฉย ไม่ได้มีความสุขแต่ก็ไม่ได้เศร้า เหม่อลอย ไม่สนุกกับชีวิต หัวเราะหรือมีความสุขสามารถนับครั้งได้ สำหรับเราคงถือว่าปกติแล้วค่ะเพราะเป็นแบบนี้ติดกันหลายวันเป็นเดือนรู้อีกทีมันก็เป็

เมื่อได้ไปเที่ยวคอนกับเพื่อนๆสนุกแบบสุดๆ พอกลับมาบ้านอยู่คนเดียว รู้สึกแย่ โดดเดี่ยว อยากจะร้องไห้ ตลอด