ผมเชื่อว่ามี แต่ตอนนี้ ผมนึกไม่ออก
คือผมเพิ่งกลับจากการไปหา แบบว่าอยู่ด้วยกันแค่1วันแล้วผมก็กลับ หลังจากที่ผมกลับมาที่ตัวเองก็รู้สึกว่าไม่อยากกลับเลย อยากไปหาเรื่อยๆทุกวันๆแล้วก็อยากจะอยู่ด้วยตลอดๆเลยมันเหมือนอาการเสพติด จริงๆเราก็เพิ่งจะรู้จักกันด้วยเพิ่งคุยกันได้ไม่นานหลังจากที่ผมกลับมาเขาก็คล้ายๆจะเงียบไปรึเปล่าไม่รู้สิ ผมเชื่อว่าอาจจะไม่ยาวแล้วมั้งแบบนี้คือก่อนเจอกันเขาจะพยามทักหาตลอดแบบว่าว่างตอนไหนชวนคุยตลอดเลย แต่ตอนนี้กลับเป็นผมที่ต้องชวนเขาคุยตลอด ผมว่าผมน่าจะหลงเขาแล้ว ผมพยามจะเล่นเกมส์ที่ชอบเล่นอยู่บ่อยๆแต่กลับเล่นไม่ได้เลยมันทำไรก็ไม่มีความสุขเลย คือผมเริ่มจะฟุ้งซ่าน มันไม่มีอะไรดีกว่าการทักไปหาเขาเลย เขาเริ่มจะไม่คุยด้วยแล้ว นี่ยังไม่อ่านแชทเลย โทรไปก็คาสายอื่นอยู่ด้วย ผมน่าจะแห้วแล้ว หรือไม่ก็แล้วแต่ ที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือผมอยากได้ตัวตนของตัวเองคืนมา ผมคนที่ไม่สะทบสะท้านว่าใครจะรักหรือไม่รักก็แล้วแต่ผมคนที่อยู่คนเดียวแล้วไม่เหงา คนที่มีความสุขได้ทั้งๆที่อยู่คนเดียว มีใครเคยเป็นแบบผมมั้ยครับ ผมไม่อยากเศร้านานเดี๋ยวทำงานไม่ได้
วิธีไม่คิดถึงแฟนมีไหมครับ
คือผมเพิ่งกลับจากการไปหา แบบว่าอยู่ด้วยกันแค่1วันแล้วผมก็กลับ หลังจากที่ผมกลับมาที่ตัวเองก็รู้สึกว่าไม่อยากกลับเลย อยากไปหาเรื่อยๆทุกวันๆแล้วก็อยากจะอยู่ด้วยตลอดๆเลยมันเหมือนอาการเสพติด จริงๆเราก็เพิ่งจะรู้จักกันด้วยเพิ่งคุยกันได้ไม่นานหลังจากที่ผมกลับมาเขาก็คล้ายๆจะเงียบไปรึเปล่าไม่รู้สิ ผมเชื่อว่าอาจจะไม่ยาวแล้วมั้งแบบนี้คือก่อนเจอกันเขาจะพยามทักหาตลอดแบบว่าว่างตอนไหนชวนคุยตลอดเลย แต่ตอนนี้กลับเป็นผมที่ต้องชวนเขาคุยตลอด ผมว่าผมน่าจะหลงเขาแล้ว ผมพยามจะเล่นเกมส์ที่ชอบเล่นอยู่บ่อยๆแต่กลับเล่นไม่ได้เลยมันทำไรก็ไม่มีความสุขเลย คือผมเริ่มจะฟุ้งซ่าน มันไม่มีอะไรดีกว่าการทักไปหาเขาเลย เขาเริ่มจะไม่คุยด้วยแล้ว นี่ยังไม่อ่านแชทเลย โทรไปก็คาสายอื่นอยู่ด้วย ผมน่าจะแห้วแล้ว หรือไม่ก็แล้วแต่ ที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือผมอยากได้ตัวตนของตัวเองคืนมา ผมคนที่ไม่สะทบสะท้านว่าใครจะรักหรือไม่รักก็แล้วแต่ผมคนที่อยู่คนเดียวแล้วไม่เหงา คนที่มีความสุขได้ทั้งๆที่อยู่คนเดียว มีใครเคยเป็นแบบผมมั้ยครับ ผมไม่อยากเศร้านานเดี๋ยวทำงานไม่ได้