ผมชื่อต้น ครับ ปีนี้ผมอายุ17ปี ตลอด17ปีที่ผมมีชีวิตมา ผมคิดผิดมา2เรื่องครับ
เรื่องแรก. เมื่อประมาณ3-4ปีก่อนพ่อแม่ของผมแยกทางกัน โดยแม่มีแฟนใหม่ หลังจากที่รู้เรื่องได้2-3วัน สภาพจิตใจของผมก็เริ่มไม่ปกติ ผมรู้สึกว่าตัวเแงไร่ค่าที่ไม่สามารถทำอะไรได้ สมองของผมไม่สามารถโฟกัสที่จุดไหนๆได้ ใช่ครับผมคิดว่าผมเริ่มมีอาการของโรคซึมเศร้า ผมใช้ชีวิตอยู่แบบนั้นเป็นเดือน จนผมได้คิดผิดที่ใช้บุรี่ในการหนีปัญหา
(ผมรู้บุรี่ไม่ทำให้อาการซึมเศร้าหายไป แต่มันทำให้ผมหนี้จากภาวะนั้นมาได้)
ผมใช้ชีวิตแบบนั้นต่อไปเรื่อยๆจนขึ้นม.4
เรื่องที่2. ผมได้คุยอยู่กับผู้หญิงคนนึ่ง ซึ่งเราคุยกันมาเรื่อยๆจนผมคิดว่ามันจะไม่พังลงแน่ เธอทำให้ผมรู้สึกว่าผมจะทำทุกอย่าเพื่อให้เค้าเข้าใจทั้งหมดในตัวผม แต่ถ้าหากผมเลิกบุรี่ให้กับเธอผมก็อาจจะกลับไปมีอาการแบบเก่าได้ จนผมตัดสินใจใช้เวลา2เดือนในการเลิกสูบบุรี่ให้เธอ แล้วก็เป็นจริงครับผมเริ่มรู้สึกสติหลุดตลอดเวลาและอาการเก้าๆก็เริ่มกลับมา แต่อีกความคิดนึงของผมคือ
ถ้าหากผมยังมีเขาอยู่ข้างๆผมจะต้องผ่านมันไปได้แน่ จนกระทั้งวันที่13 มกราคม ต้นปี2020 เธอก็หายไปจากผม
สภาพจิตใจของผมมันไม่โฟกัสอะไรอีกเลย แล้วสภาพร่าง
กายก็ซุดหนักลงเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไป 7-8 วัน สภาพร่างกายและสภาพจิตใจก็ต่อต้านเธอคนนั้นอย่างหนัก จากผมเคยนอนฝันถึงอยู่ทุกคืน แต่ทุกวันนี้ที่ผมฝันถึงเธอร่างกายผมจะเกิดอาการช็อกอย่างหนัก เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาทุกคืนเป็นเวลา1 เดือน จนวันนี้ก็ผ่านไป2เดือนแล้วผมเริ่มกลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้เป็นปกติแล้วเพราะเพื่อนที่คอยฉุดผมขึ้นมาเวลาที่ผมล้มตลอด ถึงผมจะยังไม่หายดีและยังคิดว่าเธอยังมีค่า แต่วันข้างหน้าเธออาจจะไร่ค่าสำหรับผม ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมจนจบครับ
คุณเคยคิดผิดในชีวิตของตัวเองมากี่เรื่องหรอครับ?
เรื่องแรก. เมื่อประมาณ3-4ปีก่อนพ่อแม่ของผมแยกทางกัน โดยแม่มีแฟนใหม่ หลังจากที่รู้เรื่องได้2-3วัน สภาพจิตใจของผมก็เริ่มไม่ปกติ ผมรู้สึกว่าตัวเแงไร่ค่าที่ไม่สามารถทำอะไรได้ สมองของผมไม่สามารถโฟกัสที่จุดไหนๆได้ ใช่ครับผมคิดว่าผมเริ่มมีอาการของโรคซึมเศร้า ผมใช้ชีวิตอยู่แบบนั้นเป็นเดือน จนผมได้คิดผิดที่ใช้บุรี่ในการหนีปัญหา
(ผมรู้บุรี่ไม่ทำให้อาการซึมเศร้าหายไป แต่มันทำให้ผมหนี้จากภาวะนั้นมาได้)
ผมใช้ชีวิตแบบนั้นต่อไปเรื่อยๆจนขึ้นม.4
เรื่องที่2. ผมได้คุยอยู่กับผู้หญิงคนนึ่ง ซึ่งเราคุยกันมาเรื่อยๆจนผมคิดว่ามันจะไม่พังลงแน่ เธอทำให้ผมรู้สึกว่าผมจะทำทุกอย่าเพื่อให้เค้าเข้าใจทั้งหมดในตัวผม แต่ถ้าหากผมเลิกบุรี่ให้กับเธอผมก็อาจจะกลับไปมีอาการแบบเก่าได้ จนผมตัดสินใจใช้เวลา2เดือนในการเลิกสูบบุรี่ให้เธอ แล้วก็เป็นจริงครับผมเริ่มรู้สึกสติหลุดตลอดเวลาและอาการเก้าๆก็เริ่มกลับมา แต่อีกความคิดนึงของผมคือ
ถ้าหากผมยังมีเขาอยู่ข้างๆผมจะต้องผ่านมันไปได้แน่ จนกระทั้งวันที่13 มกราคม ต้นปี2020 เธอก็หายไปจากผม
สภาพจิตใจของผมมันไม่โฟกัสอะไรอีกเลย แล้วสภาพร่าง
กายก็ซุดหนักลงเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไป 7-8 วัน สภาพร่างกายและสภาพจิตใจก็ต่อต้านเธอคนนั้นอย่างหนัก จากผมเคยนอนฝันถึงอยู่ทุกคืน แต่ทุกวันนี้ที่ผมฝันถึงเธอร่างกายผมจะเกิดอาการช็อกอย่างหนัก เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาทุกคืนเป็นเวลา1 เดือน จนวันนี้ก็ผ่านไป2เดือนแล้วผมเริ่มกลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้เป็นปกติแล้วเพราะเพื่อนที่คอยฉุดผมขึ้นมาเวลาที่ผมล้มตลอด ถึงผมจะยังไม่หายดีและยังคิดว่าเธอยังมีค่า แต่วันข้างหน้าเธออาจจะไร่ค่าสำหรับผม ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมจนจบครับ