หลังจากดูดั่งดวงหฤทัยไป 3 ตอน
ตอนแรกตั้งใจดู เชียร์ทั้งละคร และนักแสดงที่ชื่นชอบ ผลลัพธ์คือนักแสดงแสดงดีทุกคน โดยเฉพาะนางเอก คิมเบอร์ลี่เก็บหมด ทั้งความสวยบุคลิกสง่างามสมบทบาทเจ้าฟ้าหญิง นักแสดงคนอื่นพอรับได้ มะปรางแสดงได้น่ารัก แต่ผิดหวัง CG เหมือนหลายๆคน บทละครที่ทุกคนหวังว่าคุณปราณประมูลเชื่อมือได้ แต่ดิฉันยังไม่เห็นความเฉียบคม เรื่องการเมืองระหว่างประเทศฟังดูล่องลอย อ้างแผนที่ส่งเดช เหมือนจำขี้ปากผู้แต่งมาว่าต่อ เอาละ แค่ตอนแรก ยังไม่ตัดสิน
ตอนที่สอง เนื้อเรื่องรายละเอียดเริ่มมา นักแสดงยังดี เช่นเคย คิมเบอร์ลี่เก็บหมด เก่งมากๆ สวยมากๆ ไม่มีที่ติ CG หมาป่าดีขึ้น แต่อันอื่นๆแย่เหมือนเดิม บทอันไหนเอามาจากนิยายก็ดูเหมือนจะจะดี นักแสดงแสดงถึง พระนางต่อคำดูเข้าที่เข้าทาง แต่มันไม่ต่อเนื่อง ไม่สอดคล้องกับความเป็นไป นึกอยากจะโชว์เห็นบทเข้าพระเข้านางยิ้มๆ น่ารักฟินๆ ก็เอาแทรกเข้ามา การเรียงลำดับเรื่องไม่รุ้จะชมยังไง ไม่มีที่จะชม ตัดต่อได้แย่ถึงแย่ที่สุด การพยายามบอกความเป็นไปของคนสามแคว้นสลับไปมาถี่ๆ คือความคิดที่ตื้นเขิน
เหตุผลสนับสนุนให้ทำแต่ละอย่าง คุณปราณประมูลเขียนมาไม่มีให้เห็นในละคร หรือไม่ได้เขียนไว้คะ? และบางอย่างไม่สมเหตุสมผลอย่างที่หลายคนก็รู้สึก อาทิ เจ้าฟ้าชายนักการทหาร ทำไมทำให้เป็นคนไม่เอาไหนไปได้ จะชอบรบเหมือนในนิยายก็ไม่ใช่ จะเป็นศิลปินก็หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไม ไปไกลเข้าป่าเข้ารกกระเซอะกระเซิงกับเจ้าหญิงมนิสราจนไม่รู้เรื่องว่าบ้านเมืองเกิดอะไรขึ้น เป็นเจ้าฟ้าชายที่เอ๋อมาก หรือเจ้าฟ้าชายตัวจริงคือธารเทพ ดูฉลาดกว่าเก่งกว่าเยอะเลย
เอาแค่ไปเจอแล้วต้องตกกระไดพลอยโจนช่วยเอาตัวมาซ่อนที่ป้อมปืนรอวันส่งคืนก่อนก็พอทิ้งไว้แค่นั้นก่อน แล้วไปเล่าเรื่องนางเอกถูกพระเอกจับตัวไปจนนางเอกพอจะปะติดปะต่อเหตุการณ์ได้ แล้วรำพึงถึงพี่ชายค่อยตัดกลับมาทำให้เห็นว่าพี่ชายกำลังทำอะไรที่ป้อมปืน หลังจากนั้นค่อยทำให้เห็นว่าเริ่มผูกพันสนิทชิดเชื้อกับมนิสราจนเกิดเป็นความรักแล้วเปลี่ยนใจไม่ยอมคืนจะดีกว่า
ความต่างของสองพี่น้องคือ การเป็นนักการทูตกับนักการทหาร สิ่งที่ทำให้นางเอกดูเป็นนางเอกตามที่ผู้แต่งคนนี้ชอบคือนางเอกที่สวยเย็นๆ แต่เข้มแข็ง สง่า สุขุมฉลาดเฉียบแหลม มีความรู้กว้างขวางเชื่อมั่นในวิถีทางการเมืองระหว่างประเทศและการทูต และเป็นผู้ที่พ่อเคยบอกว่าไขปัญหาทุกอย่างของบ้านเมืองได้เสมอมาตั้งแต่เยาว์วัยตามชื่อทรรศิกา พี่ชายเชื่อมั่นในการทหารเหมือนฝ่ายบู๊ ส่วนน้องสาวคือเชื่อมั่นในการทูตและการเมือง เหมือนเป็นฝ่ายบุ๋น และพันธุรัฐชนะกาสิกด้วยการที่นางเอกใช้ความรักและวิถีการทูตเอาชนะใจพระเอก
แต่พอดูละคร ยังมองไม่เห็นแววอะไรเรื่องนี้ เห็นแต่บุคลิกนางเอกแต่เหตุการณ์สนับสนุนไม่มี ต่อปากต่อคำเรื่องเล็กๆน้อยๆไปวันๆ ผิดหวังๆๆ ที่เขียนมานี่แค่นิดเดียวยังมีอีกหลายอย่างที่แย่ ขี้เกียจเขียน รู้ๆกันอยู่
ตอนที่สาม บทและโปรดักชั่นเกี่ยวกับตัวละครอิจฉาที่เพิ่มเข้ามาถึงขั้นเกินกว่าแย่ ถึงเลวแล้ว ขัดแย้งบ้าบอ จอยหนีจากวังฤดูหนาวไปอิสินธร วังฤดูร้อน ที่หิมะลงหนัก ชยารพีมาอิสินธทั้งขบวน นั่งรถม้าเปิดประทุนโล่งโจ้งหัวเหอเปล่าเปลือยไม่มีผ้าลุมกันซักคน แต่หิมะไม่โดนหัวหวะ บ้าบอที่สุด ฉากนี้มีทำไมถามจริง และการตัดต่อยังคิดเหมือนเดิมคนตัดต่อตัดไปตัดมาคงคิดว่าสนุกจัง ส่วนเราคนดูได้แต่กลอกตาใส่ เลวเหมือนเดิมเลยค่ะ
เราเห็นใจว่าบทมันเปลี่ยนไม่ได้แล้ว งานที่ถ่ายมาแล้วก็เปลี่ยนไม่ได้ แต่การตัดต่อ/ลำดับเรื่อง การพิจารณาตัด หรือเอาไม่เอาCG และฉากที่แย่ๆและไม่จำเป็นจะพอช่วยได้นะคะ
ถ้าไม่มีการแก้ไขปรับปรุงสิ่งที่ยังปรับปรุงได้ในตอนที่เหลืออยู่ และผู้จัดไม่เปิดใจและที่สำคัญพี่ไก่ต้องระงับอารมณ์ขัดใจระงับการตอบโต้ แบบสะบัดบ๊อบเหมือนที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ให้ได้ ไม่อย่างนั้น ละครเรื่องนี้จะเหลือแต่ความดีงามของคิมเบอร์ลี่เท่านั้นที่คนดูจะพูถึง "ดั่งดวงหฤทัย"
คิมเบอร์ลี่อาจจะเป็นสิ่งดีงามเดียวที่เหลืออยู่ของละครดั่งดวงหฤทัย
ตอนแรกตั้งใจดู เชียร์ทั้งละคร และนักแสดงที่ชื่นชอบ ผลลัพธ์คือนักแสดงแสดงดีทุกคน โดยเฉพาะนางเอก คิมเบอร์ลี่เก็บหมด ทั้งความสวยบุคลิกสง่างามสมบทบาทเจ้าฟ้าหญิง นักแสดงคนอื่นพอรับได้ มะปรางแสดงได้น่ารัก แต่ผิดหวัง CG เหมือนหลายๆคน บทละครที่ทุกคนหวังว่าคุณปราณประมูลเชื่อมือได้ แต่ดิฉันยังไม่เห็นความเฉียบคม เรื่องการเมืองระหว่างประเทศฟังดูล่องลอย อ้างแผนที่ส่งเดช เหมือนจำขี้ปากผู้แต่งมาว่าต่อ เอาละ แค่ตอนแรก ยังไม่ตัดสิน
ตอนที่สอง เนื้อเรื่องรายละเอียดเริ่มมา นักแสดงยังดี เช่นเคย คิมเบอร์ลี่เก็บหมด เก่งมากๆ สวยมากๆ ไม่มีที่ติ CG หมาป่าดีขึ้น แต่อันอื่นๆแย่เหมือนเดิม บทอันไหนเอามาจากนิยายก็ดูเหมือนจะจะดี นักแสดงแสดงถึง พระนางต่อคำดูเข้าที่เข้าทาง แต่มันไม่ต่อเนื่อง ไม่สอดคล้องกับความเป็นไป นึกอยากจะโชว์เห็นบทเข้าพระเข้านางยิ้มๆ น่ารักฟินๆ ก็เอาแทรกเข้ามา การเรียงลำดับเรื่องไม่รุ้จะชมยังไง ไม่มีที่จะชม ตัดต่อได้แย่ถึงแย่ที่สุด การพยายามบอกความเป็นไปของคนสามแคว้นสลับไปมาถี่ๆ คือความคิดที่ตื้นเขิน
เหตุผลสนับสนุนให้ทำแต่ละอย่าง คุณปราณประมูลเขียนมาไม่มีให้เห็นในละคร หรือไม่ได้เขียนไว้คะ? และบางอย่างไม่สมเหตุสมผลอย่างที่หลายคนก็รู้สึก อาทิ เจ้าฟ้าชายนักการทหาร ทำไมทำให้เป็นคนไม่เอาไหนไปได้ จะชอบรบเหมือนในนิยายก็ไม่ใช่ จะเป็นศิลปินก็หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไม ไปไกลเข้าป่าเข้ารกกระเซอะกระเซิงกับเจ้าหญิงมนิสราจนไม่รู้เรื่องว่าบ้านเมืองเกิดอะไรขึ้น เป็นเจ้าฟ้าชายที่เอ๋อมาก หรือเจ้าฟ้าชายตัวจริงคือธารเทพ ดูฉลาดกว่าเก่งกว่าเยอะเลย
เอาแค่ไปเจอแล้วต้องตกกระไดพลอยโจนช่วยเอาตัวมาซ่อนที่ป้อมปืนรอวันส่งคืนก่อนก็พอทิ้งไว้แค่นั้นก่อน แล้วไปเล่าเรื่องนางเอกถูกพระเอกจับตัวไปจนนางเอกพอจะปะติดปะต่อเหตุการณ์ได้ แล้วรำพึงถึงพี่ชายค่อยตัดกลับมาทำให้เห็นว่าพี่ชายกำลังทำอะไรที่ป้อมปืน หลังจากนั้นค่อยทำให้เห็นว่าเริ่มผูกพันสนิทชิดเชื้อกับมนิสราจนเกิดเป็นความรักแล้วเปลี่ยนใจไม่ยอมคืนจะดีกว่า
ความต่างของสองพี่น้องคือ การเป็นนักการทูตกับนักการทหาร สิ่งที่ทำให้นางเอกดูเป็นนางเอกตามที่ผู้แต่งคนนี้ชอบคือนางเอกที่สวยเย็นๆ แต่เข้มแข็ง สง่า สุขุมฉลาดเฉียบแหลม มีความรู้กว้างขวางเชื่อมั่นในวิถีทางการเมืองระหว่างประเทศและการทูต และเป็นผู้ที่พ่อเคยบอกว่าไขปัญหาทุกอย่างของบ้านเมืองได้เสมอมาตั้งแต่เยาว์วัยตามชื่อทรรศิกา พี่ชายเชื่อมั่นในการทหารเหมือนฝ่ายบู๊ ส่วนน้องสาวคือเชื่อมั่นในการทูตและการเมือง เหมือนเป็นฝ่ายบุ๋น และพันธุรัฐชนะกาสิกด้วยการที่นางเอกใช้ความรักและวิถีการทูตเอาชนะใจพระเอก
แต่พอดูละคร ยังมองไม่เห็นแววอะไรเรื่องนี้ เห็นแต่บุคลิกนางเอกแต่เหตุการณ์สนับสนุนไม่มี ต่อปากต่อคำเรื่องเล็กๆน้อยๆไปวันๆ ผิดหวังๆๆ ที่เขียนมานี่แค่นิดเดียวยังมีอีกหลายอย่างที่แย่ ขี้เกียจเขียน รู้ๆกันอยู่
ตอนที่สาม บทและโปรดักชั่นเกี่ยวกับตัวละครอิจฉาที่เพิ่มเข้ามาถึงขั้นเกินกว่าแย่ ถึงเลวแล้ว ขัดแย้งบ้าบอ จอยหนีจากวังฤดูหนาวไปอิสินธร วังฤดูร้อน ที่หิมะลงหนัก ชยารพีมาอิสินธทั้งขบวน นั่งรถม้าเปิดประทุนโล่งโจ้งหัวเหอเปล่าเปลือยไม่มีผ้าลุมกันซักคน แต่หิมะไม่โดนหัวหวะ บ้าบอที่สุด ฉากนี้มีทำไมถามจริง และการตัดต่อยังคิดเหมือนเดิมคนตัดต่อตัดไปตัดมาคงคิดว่าสนุกจัง ส่วนเราคนดูได้แต่กลอกตาใส่ เลวเหมือนเดิมเลยค่ะ
เราเห็นใจว่าบทมันเปลี่ยนไม่ได้แล้ว งานที่ถ่ายมาแล้วก็เปลี่ยนไม่ได้ แต่การตัดต่อ/ลำดับเรื่อง การพิจารณาตัด หรือเอาไม่เอาCG และฉากที่แย่ๆและไม่จำเป็นจะพอช่วยได้นะคะ
ถ้าไม่มีการแก้ไขปรับปรุงสิ่งที่ยังปรับปรุงได้ในตอนที่เหลืออยู่ และผู้จัดไม่เปิดใจและที่สำคัญพี่ไก่ต้องระงับอารมณ์ขัดใจระงับการตอบโต้ แบบสะบัดบ๊อบเหมือนที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ให้ได้ ไม่อย่างนั้น ละครเรื่องนี้จะเหลือแต่ความดีงามของคิมเบอร์ลี่เท่านั้นที่คนดูจะพูถึง "ดั่งดวงหฤทัย"