คืออาการมันเริ่มจากการที่หนูนั่งอยู่เฉยๆจู่ๆภาพทุกอย่างมันหายหนุไปอยู่ที่ไหนไม่รุ้มันไม่มีตำแหน่งหรือสถานที่อะไรเลยจนคิดอะไรได้ว่าตายแล้วไปไหน? สิ่งที่หนูเห็นและรู้สึกได้ตอนนั้นคือโล่งมากมันไม่มีตัวตนอะไรไม่มีทางไปไม่คิดไม่รู้สึกมันไม่ใช่เรื่องดีนะคะโล่งจนน่ากลัวจนหนูร้องไห้ออกมาว่าไม่อยากตายเลยโล่งแบบบอกไม่ถูกเราไม่มีตัวตนตอนนั้นหนูจำอะไรไม่ได้แม้กระทั่งชื่อตัวเองหนูงงมากเหมือนตัวเองเป็นอะไรสักอย่างพอรู้ตัวและตั้งสติได้ใจหนูหายมาก มันกลัวจนบอกไม่ถูกเหมือนหนูรับรู้ได้ถึงความไม่มีอะไรคือไม่มีเลยกลัวมากค่ะ อยากรู้ว่าคืออะไรและตั้งแต่นั่นหนูปวดหัวมากมันสั่นๆกลัวจริงค่ะ อาการลืมตัวเองคืออะไรหนูลืมบ่อยมากค่ะ หนูกลัวว่าสักวันหนูอาจจะลืมจริงๆหนูลองถามคนที่บ้านเพื่อนทุกคนคิดว่าหนูบ้า หนูอายุ18 แน่นอนความรู้สึกอธิบายยากหนูควรทำยังไง รึถ้าบางครั้งความตายมาหาหนูหนูควรยอมรับมันเมื่อก่อนยอมรับไม่เคยกลัวตายแต่ตอนนี้หนูอยากดูแลตายายก่อนหนูกลัวว่าความจำที่ลืมทุกอย่างจะกลับมา #ควรทำอย่างไร