คือแบบเร็วๆนี้เพื่อนชวนไปหัวหินค่ะ เราก็อยากไป พราะไม่เคยได้ไปเลย ไม่เคยค้างคืน ไม่เคยเที่ยวกับเพื่อนจนดึกเลยซักครั้ง เราเป็นคนไม่กินของมึนเมา ไม่สูบบุหรี่ หรืออะไรที่ไม่ดีเลยนะคะแต่เวลาขอมไ่เคยได้ไปเลย นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ขอไปค้างคืน เห็นคนอื่นไปได้พ่อแม่ไม่ว่าก็รู้สึกอิจฉา เคยดึกสุด5ทุ่มแต่มันไม่ใช่เที่ยวมันเป็นการทำงานกลุ่มอ่ะค่ะ เข้าใจว่าพ่อแม่เป็นห่วง แล้วเรายังหาเงินไม่ได้ แต่เรารู้สึกว่าเราควรได้ไปไหนมาไหนบ้าง ไปเรียนก็ได้แค่แว๊บไปห้างแปปนึงแล้วก็กลับบ้าน เปิดเทอมก็อยู่แต่ที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน มันเป็นความอึดอัดบวกความอิจฉา เราดูแลตัวเองได้ในระดับนึงเลยค่ะ พ่อบอกว่าไม่กลัวไวรัสหรอ เรากลัวค่ะ แต่เราผ้องหันตัวเองอยู่แล้ว แล้วถึงไม่มีไวรัสพ่อก็คงไม่ให้แล้วหาอย่างอื่นมาพูดอยู่ดี จนต้องให้พี่คุยให้ คือต้องเป็นพี่พ่อแม่ถึงจะยอม มันกลายเป็นว่าเราพูดเรื่องนี้ทีไร แม่จะไม่สบอารมณ์ทุกที
เราอายุ16แต่เดือนหน้า17 อยู่ม.5 กำลังจะขึ้นม.6 เราอึดอัดมากเลยค่ะ
แท็กผิดขออภัยนะคะ
พ่อแม่ไม่เคยยอมให้ไปเที่ยวเลย
เราอายุ16แต่เดือนหน้า17 อยู่ม.5 กำลังจะขึ้นม.6 เราอึดอัดมากเลยค่ะ
แท็กผิดขออภัยนะคะ