สวัสดีค่ะ หนูอยากระบายและขอคำปรึกษาสำหรับเรื่องนี้ค่ะ
หนูเจอกับผู้ชายคนนึงในสถานที่ ที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่นั่นก็คือในผับค่ะ หนูเจอเขาและได้มีอะไรที่มันเกินเลยไปภายในคืนนั้นเลย
โดยที่ไม่ดูให้ดีก่อนว่าเขามีครอบครัวรึยัง ด้วยlook ของเขาที่เป็นตำรวจที่แตกต่างจากคนอื่น เขาดูน่าเกรงใจ ดูเป็นคนที่เหมือนไม่มีใคร (แฟน)
และดูน่าไว้ใจตั้งแต่ครั้งแรกที่หนูได้เจอ (หนูไม่เคยเที่ยวกลางคืนแล้วกลับกับใครเลยนะคะ ที่กลับเพราะหนูเกรงใจที่พี่เขาช่วยเพื่อนหนูแล้วด้วยที่พี่เขาเป็นสารวัตร เป็นตำรวจที่เขาพูดจาดีกับเรามันเลยทำให้เกรงใจมากๆเลยค่ะความรู้สึกตอนนั้น) โอเคค่ะ หลังจากที่ผ่านคืนนั้นมาตอนเช้าหนูพึ่งเช็คไลน์ที่พี่เขาแอดมาคุยตอนอยู่ในผับ มันคือรูปแต่งงานค่ะ หลังจากที่หนูเห็น หนูก็ทักไปบอกว่าเราควรที่จะพอแค่นี้นะคะ หนูไม่รู้ว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว และเขาได้โทรกลับมาบอกว่า ''พี่กับเขาห่างกันแล้ว ไม่ได้อยู่ด้วยกันเลิกกันแล้ว'' หนูไม่รู้นะคะว่าการที่คนๆนึงต้องมีอะไรกับคนที่พึ่งเจอครั้งแรกมันจะรู้สึกยังไง แต่สำหรับหนูตอนนั้น หลังจากที่ผ่านมาแค่คืนเดียวความรู้สึกมันโอเค โอเคมากๆบวกกับการที่พี่เขาบอกว่าห่างกันแล้วสำหรับเรา เรารอได้แน่นอน รอให้เขาไปเคลียร์อะไรให้มันชัดเจน แต่แล้วพอเวลาผ่านไป เหมือนโชคชะตาที่ทำให้หนูได้เจอกับเขาค่อยๆใจร้ายกับหนูขึ้นทุกวัน หนูรู้ความจริงว่าเขาไม่ได้เลิกกันและพึ่งแต่งานกันได้6-7เดือน และพอเราคบกันได้2เดือนหนูก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังพึ่งตั้งครรภ์ค่ะ ในตอนั้นหนูมั่นใจว่าหนูต้องเลิกกับเขาแน่นอน แต่พอเราได้มาคุยกัน เขากลับบอกหนูว่า '' พี่แต่งงานกับเขาเพราะพ่อกับแม่พี่ พี่ชายพี่แต่งงานมาจะ10ปีแล้วแต่ไม่มีลูกให้พ่อกับแม่พี่เลย พี่มีลูกกับเขาเพราะที่บ้านเขาทำธุรกิจและแม่พี่ก็เห็นว่ามันเสริมหน้าที่การงานของพี่ พี่ทำในสิ่งที่แม่พี่ต้องการพี่ถือว่ามันคือตอบแทนและมันการกตัญญูอย่างนึง'' ซึ่งหนูเห็นใจและส่งสารพี่เขามากค่ะ หนูยอมรับค่ะว่าหนูสานสัมพันธ์นี้ต่อ ความเป็นจริงแล้ว เขาไม่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆค่ะแต่เขายังเป็นสามีและภรรยาที่สังคมยอมรับอยู่ตลอด เขายังติดต่อกันพ่อแม่ของพี่เขาก็ยังคงดูแลผู้หญิงคนนั้นเหมือนเดิม (ที่บ้านของผู้หญิงคนนั้นทำธุรกิจที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักเยอะค่ะ) หนูอดทนเก็บความทุกข์ที่มันล้นอกทุกวัน ทั้งๆที่ก็รู้ว่าแค่เดินออกมาจากจุดที่มันไม่เหมาะกับเรา แต่หนูทำไม่ได้เลยค่ะ หนูมีความสุขนะคะที่เขาพยายามอยากทำทุกๆอย่างและแสดงออกให้บางคนในชีวิตเขาเห็นว่าหนูมีตัวตน แต่.. หนูเคยบอกเขาแล้วค่ะ ข้อตกลงของเรา ถ้าเขาอยากคบกับเราต่อหนูขอให้เขาไปเคลียร์ตัวเองให้พร้อม หนูรับได้ถ้าเขาจะเคยแต่งงานมาก่อนหรือมีลูก หนูขอแค่ความชัดเจนและให้เกียรติหนู เขาบอกหนูว่า '' รอพี่ก่อนได้มั้ย รอให้ถึงเวลาที่เหมาะสม'' [จนตอนนี้ผ่านมาเป็นปีกว่าแล้วค่ะ] ความสัมพันธ์ของเรามันยังอยู่ที่เดิมแต่ที่มันยังอยู่ได้มันก็คงเกิดจากความรู้สึกรักมั้งคะ ทุกวันนี้งานเขาเข้ามาเยอะกว่าที่เขาเคยทำ ไม่มีเวลาให้หนูเหมือนเดิม ความใส่ใจมีน้อยลง คำพูดของเขาทำให้หนูเสียความร็สึกมากตอนทะเลาะกันจนทำให้หนูร้องไห้หนักมากๆเป็นระยะเวลา 1-2เดือนแล้วค่ะ อาจเป็นเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกันด้วยค่ะ หนูอยู่ไกล กลับไปหาเขาได้2-3เดือนครั้ง หนูรู้นะคะว่ามันเป็นสิ่งที่ผิดซึ่งหนูก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะแต่ช่วงที่หนูเจอเขาเป็นช่วงที่ใจหนูอ่อนแอด้วยมันเลยทำให้เขากลายมาเป็นคนที่มีอิทธิพลมากต่อความรู้สึกหนู หนูขอ how to และกำลังใจในการตัดใจจากความสัมพันธ์ที่เป็นบทเรียนครั้งใหญ่ในขีวิตหนูมากๆหน่อยนะคะ
เป็นคนในความลับในความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนของคนในเครื่องแบบ
หนูเจอกับผู้ชายคนนึงในสถานที่ ที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่นั่นก็คือในผับค่ะ หนูเจอเขาและได้มีอะไรที่มันเกินเลยไปภายในคืนนั้นเลย
โดยที่ไม่ดูให้ดีก่อนว่าเขามีครอบครัวรึยัง ด้วยlook ของเขาที่เป็นตำรวจที่แตกต่างจากคนอื่น เขาดูน่าเกรงใจ ดูเป็นคนที่เหมือนไม่มีใคร (แฟน)
และดูน่าไว้ใจตั้งแต่ครั้งแรกที่หนูได้เจอ (หนูไม่เคยเที่ยวกลางคืนแล้วกลับกับใครเลยนะคะ ที่กลับเพราะหนูเกรงใจที่พี่เขาช่วยเพื่อนหนูแล้วด้วยที่พี่เขาเป็นสารวัตร เป็นตำรวจที่เขาพูดจาดีกับเรามันเลยทำให้เกรงใจมากๆเลยค่ะความรู้สึกตอนนั้น) โอเคค่ะ หลังจากที่ผ่านคืนนั้นมาตอนเช้าหนูพึ่งเช็คไลน์ที่พี่เขาแอดมาคุยตอนอยู่ในผับ มันคือรูปแต่งงานค่ะ หลังจากที่หนูเห็น หนูก็ทักไปบอกว่าเราควรที่จะพอแค่นี้นะคะ หนูไม่รู้ว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว และเขาได้โทรกลับมาบอกว่า ''พี่กับเขาห่างกันแล้ว ไม่ได้อยู่ด้วยกันเลิกกันแล้ว'' หนูไม่รู้นะคะว่าการที่คนๆนึงต้องมีอะไรกับคนที่พึ่งเจอครั้งแรกมันจะรู้สึกยังไง แต่สำหรับหนูตอนนั้น หลังจากที่ผ่านมาแค่คืนเดียวความรู้สึกมันโอเค โอเคมากๆบวกกับการที่พี่เขาบอกว่าห่างกันแล้วสำหรับเรา เรารอได้แน่นอน รอให้เขาไปเคลียร์อะไรให้มันชัดเจน แต่แล้วพอเวลาผ่านไป เหมือนโชคชะตาที่ทำให้หนูได้เจอกับเขาค่อยๆใจร้ายกับหนูขึ้นทุกวัน หนูรู้ความจริงว่าเขาไม่ได้เลิกกันและพึ่งแต่งานกันได้6-7เดือน และพอเราคบกันได้2เดือนหนูก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังพึ่งตั้งครรภ์ค่ะ ในตอนั้นหนูมั่นใจว่าหนูต้องเลิกกับเขาแน่นอน แต่พอเราได้มาคุยกัน เขากลับบอกหนูว่า '' พี่แต่งงานกับเขาเพราะพ่อกับแม่พี่ พี่ชายพี่แต่งงานมาจะ10ปีแล้วแต่ไม่มีลูกให้พ่อกับแม่พี่เลย พี่มีลูกกับเขาเพราะที่บ้านเขาทำธุรกิจและแม่พี่ก็เห็นว่ามันเสริมหน้าที่การงานของพี่ พี่ทำในสิ่งที่แม่พี่ต้องการพี่ถือว่ามันคือตอบแทนและมันการกตัญญูอย่างนึง'' ซึ่งหนูเห็นใจและส่งสารพี่เขามากค่ะ หนูยอมรับค่ะว่าหนูสานสัมพันธ์นี้ต่อ ความเป็นจริงแล้ว เขาไม่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆค่ะแต่เขายังเป็นสามีและภรรยาที่สังคมยอมรับอยู่ตลอด เขายังติดต่อกันพ่อแม่ของพี่เขาก็ยังคงดูแลผู้หญิงคนนั้นเหมือนเดิม (ที่บ้านของผู้หญิงคนนั้นทำธุรกิจที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักเยอะค่ะ) หนูอดทนเก็บความทุกข์ที่มันล้นอกทุกวัน ทั้งๆที่ก็รู้ว่าแค่เดินออกมาจากจุดที่มันไม่เหมาะกับเรา แต่หนูทำไม่ได้เลยค่ะ หนูมีความสุขนะคะที่เขาพยายามอยากทำทุกๆอย่างและแสดงออกให้บางคนในชีวิตเขาเห็นว่าหนูมีตัวตน แต่.. หนูเคยบอกเขาแล้วค่ะ ข้อตกลงของเรา ถ้าเขาอยากคบกับเราต่อหนูขอให้เขาไปเคลียร์ตัวเองให้พร้อม หนูรับได้ถ้าเขาจะเคยแต่งงานมาก่อนหรือมีลูก หนูขอแค่ความชัดเจนและให้เกียรติหนู เขาบอกหนูว่า '' รอพี่ก่อนได้มั้ย รอให้ถึงเวลาที่เหมาะสม'' [จนตอนนี้ผ่านมาเป็นปีกว่าแล้วค่ะ] ความสัมพันธ์ของเรามันยังอยู่ที่เดิมแต่ที่มันยังอยู่ได้มันก็คงเกิดจากความรู้สึกรักมั้งคะ ทุกวันนี้งานเขาเข้ามาเยอะกว่าที่เขาเคยทำ ไม่มีเวลาให้หนูเหมือนเดิม ความใส่ใจมีน้อยลง คำพูดของเขาทำให้หนูเสียความร็สึกมากตอนทะเลาะกันจนทำให้หนูร้องไห้หนักมากๆเป็นระยะเวลา 1-2เดือนแล้วค่ะ อาจเป็นเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกันด้วยค่ะ หนูอยู่ไกล กลับไปหาเขาได้2-3เดือนครั้ง หนูรู้นะคะว่ามันเป็นสิ่งที่ผิดซึ่งหนูก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะแต่ช่วงที่หนูเจอเขาเป็นช่วงที่ใจหนูอ่อนแอด้วยมันเลยทำให้เขากลายมาเป็นคนที่มีอิทธิพลมากต่อความรู้สึกหนู หนูขอ how to และกำลังใจในการตัดใจจากความสัมพันธ์ที่เป็นบทเรียนครั้งใหญ่ในขีวิตหนูมากๆหน่อยนะคะ